Alle inzendingen over stukjes

Ik Ares weet dat jullie niet alles van me weten in deze stad van mooie paarden geef ik een deel van mezelf bloot kleine stukjes slechts laat ik zien. Dit is een voor jullie verborgen terrein waarin maskers mijn hoeders zijn.…

Ieder afscheid is een stukje sterven, door al de stukjes die ik vandaag gestorven ben en morgen nog verder zal sterven is alle energie en vechtlust verdwenen. Morgen blijft er niets meer over……

Fragmenten van 't Leven,verloren, Hopen op, tijdens Bestaan. Ik veeg ze in potjes Op een dag zijn er geen over, ben ik vergaan. Gelabeld heb ik ze op datum gezet, in jouw gedachten-kast. Daar waar ik was, Wil ik blijven, herinner mij, Hou me nog iets langer vast.…

De krant heeft mij aan het verstand gepeuterd Dat stukjes consumeren uit de neus Vandaag de dag geldt als gezonde keus U trekt een vies gezicht en denkt beteuterd Aan wat u, om het stiekem te parkeren Zojuist onder uw stoel hebt zitten smeren. (Of alles wat u jaren onverdroten Met duim en wijsvinger hebt weggeschoten.)…

veelvoud mijn gezicht dezelfde uitdrukking in andere proporties -de spiegel stuk-…

Gij stápt met tóórnig ópgestreken zeilen, En kuif, parmantig in de hoogte stekend, Uw toorn tot harde stukjes grofheid brekend, Die al uw vrienden om hun oren keilen Als nonchalante en ongalante bijlen... - O, Schoonheids opperman, gij beukt uitstekend,...…

Mijn hart gebroken In duizend stukjes Drijvend in de rivier Die mijn ziel is Golven zwaar klotsend Die de stukjes vermenigvuldigen Langzaam vervagen ze Totdat de donkerheid ze heeft opgeslokt…

ze komen meestal na mijn dromen passioneel, met lichte regenvlagen ik stel mezelf wel duizend vragen waarom moet mij dat overkomen er speelt een film in mijn hoofd die wordt steevast weer herhaald door de losse stukjes onvertaald worden hartverlangens uitgedoofd zijn zo'n dromen dan bedrog of komt de waarheid aan het licht twijfels en…

in kleine porties is het beter te verteren je zou stikken in een bord vol het smaakt bitter als uitgekotst gal resten in de put moeten met grof geschut worden doorgespoeld dat is al ik hoef niet meer…

Heb nooit aan ellebogen gedaan beantwoordde geen elleboog- of vuistgroet Wel (h)echte omhelzingen: ze genazen angsten, bespaarden ziekten. En dat spaarde onnodig geprik, gedoe, na-en bijwerkingen Opnieuw is het weer mondkaploos Dat ieder blij en niemand boos Niet bang voor buurmans adem, lucht of kuchje Je niet op stang door olifant…

Een vernietigende storm en stukjes gebroken hoop vervagen in de wind Scherven gevoel onzekerheid de chaos verblindt Maar de warmte van ontferming lijmt de stukjes aan elkaar uitzonderlijke inzet maakt die storm bestuurbaar…

Verbogen stukjes Passen niet meer aan elkaar Mijn levenspuzzel…

Om het leven te begrijpen in het geheel of in stukjes is zeker niet af te lezen aan de gestelde eisen van zo welke opgeschreven. Doe geen moeite om het begrip leven kan ondefinieerbaar wezen maar in de luwte van ons bestaan ondervind je in stukjes of in het heel dat het begrijpen van het leven maar door weinigen wordt gedaan…

Met stukjes papier steek ik kleine lichtjes aan -- in lezersharten.…

Rottende stukjes jeugd, verlangen en trauma: mijn eigen mestvaalt.…

Dit kom je vaker tegen in je leven: de juiste stukjes die ontbreken. De puzzel is niet compleet. Misschien dat het lot ooit de juiste stukjes geeft De puzzel van het leven, die heeft nog nooit iemand in één keer in elkaar gekregen. Het is passen, het is meten met de puzzel van het leven.…

Naast de boot duiken de meeuwen tot ons plezier – af op stukjes brood.…

de maan scheurde jij in stukjes sterren straalden in mijn ogen als ik keek naar de engel van jouw nachten lang schreven wij woorden in elkaars hart onze ogen lachten ach lief nog even alles komt goed lezen wij onze sterren als stukjes van de maan…

bomen snoeien kil de lucht in stukjes avondrood vol ontwaakt de maan…

(haiku) de klok tikt maar door tel na tel hakt ze tijd in te dragen stukjes…

al jong heb ik mij omgeven met stukjes leven die ik belangrijk vond een lieve blik een leuke lach van een warme mond die ik graag zag zij maakten de dag die ik voor het slapen gaan nog eens liet passeren toch ontbrak er wat iets waar ik geen vat op had liefde uit mijn hart kleine handen namen maar stukjes van mezelf geven…

Alles wat wij dagelijks meemaken, laat sporen achter in ons brein, als stukjes die blijven zwerven. Stukjes die rusteloos blijven zoeken, totdat ze eindelijk worden ingepast. Dat gebeurt terwijl wij rustig slapen. Dat gebeurde terwijl ik sliep vannacht. De slaap maakt stukken passend, terwijl we wakend brokken maken.…

Jij vliegt hoog Al klimmend grijp ik naar de stukjes lucht Jij vliegt hoog Ik grijp het ritme van het klimmen Jij vliegt hoog Ver uit mijn zicht Ik grijp naar stukjes wijsheid Boven de lucht is er een andere wereld Spreid een deken voor ons Wanneer je die bereikt En rust uit Ik zal doorgaan met klimmen Tot ook ik daar zal zijn En ik…

soms knaagt er iets aan geven stukjes die zijn blijven leven uit een schijnbaar onbegrensd moment zag je ogen voelde handen samen hebben we verkend in teder gaan elkaar verwend tot we in passie braken op de hoogste tonen van kristal kleurden regenbogen in het scherven ruimen kwam ik ze weer tegen de stukjes leven die ondanks alles…

Het woord vertrouwen is gevallen Het viel zomaar uit mijn mond Ik kon het niet meer grijpen Het viel kletterend op de grond Daar viel het op de stenen Vloog in stukjes uit elkaar Stil en verslagen Staarden wij er naar Ik probeerde nog te redden Wat ik redden kon Maar het was helaas te weinig Die kleine stukjes op de grond Het woord…

Verwachte en onverwachte gedachten hersenbrekers altijd in stilte sprekers ik voel mij een puzzelaar die de juiste stukjes niet weet te vinden…

Wanneer de zon wijd strekt en de hemelwitte wolken wiegen zie ik dwarrelende stukjes tekst heel vredig, zoals zij vliegen maar dan komen donkere wolken de teksten worden waziger stukjes papier beginnen te kolken en de wolken worden baziger regen komt naar beneden denderen stukken tekst regenen kapot niemand die het redden kan…

vrouwen met krulspelden onder hun hoofddoek zie je alleen nog maar in stukjes als dit - waar zijn zij gebleven, deze onvolprezen iconen uit de zwart/witte tijd?…

In kleine stukjes raak ik weg, sterf verder af, ben ik voorgoed verloren.…

Het kussen van jouw foto doe ik veel en heel verfijnd, stukjes plakken op mijn lippen waardoor jij stilletjes verdwijnt.…