Alle inzendingen over suikerspinnen

hij plukt het konijn uit de suikerspinnen wolk als de wind juist staat…

Zeg me waar we zullen zingen in falsetten zullen zwaaien spiegelhuizen laten lachen om een Juttekop met haar orgelmannen met een rietje centenbakken laten graaien kinderogen aangestoven witte spoken laten kraaien Zeg me waar we zullen dansen vliedend middelpunten draaien in dit reuzenrad vol liefde zuurstokroze met gitaar waar we samen…

bromtollen en suikerspinnen, stoepkrijt en touwtjespringen. Er zal een dag zijn zonder dollen. Ongemerkt sluipt hij binnen. De dag die met speels gemak het kind verzuipt. In de grijze stroom meegesleurd zijn alleen gedachten aan stoepkrijt nog gekleurd.…

door de wolken stof dans ik in de vergetenheid suikerspinnen kleuren de zoetigheid van wonden stoplichten zijn enkel rood een teken om eens stil te staan het web te overdenken en een rode draad te vinden de wegen in de woestijn onvindbaar door de storm en denk je het te zien dan leek het even zo te zijn…

mijn gedachten weven zinnen op papier in een poging vast te leggen wat ontastbaar is zoals suikerspinnen smelten op mijn tong vóór ik weet hoe ze smaken zoals de vogels in het wild klapwiekend vluchten wanneer ik ze omzichtig benader zo óók essentie een vluchtige schaduw in het labyrint van mijn woorden…

Elke poging op mijn scherpe tong gestrand wil ik nu een maatje vinden mijn hart is leegstand beu Ik maak honingzoete zinnen op zoek naar wie mijn koek wil slikken, zich laat verstrikken in mijn plakkend web Maar één voor één glijden ze door mazen, geen trek in suikerspinnen ik blijf alleen en dat smaakt bitter…

in de spiegeling van het brakke water droomt ze en ligt ze stil in de zon zij wier zoute huid nog zoeter smaakt dan suikerspinnen op de Haagse kermis waar onverhoeds geluid verdwijnt alsof we samen verstoppertje spelen en ik mij schuilhoud in een stomme film en Charlie Chaplin grappig zie flaneren over haar borsten tussen…

blote vrouwen met suikerspinnen op hun borsten krioelen haaienvinnen tussen hun benen wolfspinnen er valt heel wat te overwinnen de bloemen zijn nu bazinnen ik droom van zeemeerminnen en opgesloten leeuwinnen zonder arrogante opgeheven kinnen jij wil zo graag iemand beminnen maar iedereen is buiten zinnen niemand laat iemand nog binnen…

Kaneelstokken, zuurstokken en allerlei suikerspinnen en natuurlijk dat gokken met een grijper die je net niet liet winnen het geluid van een draaiorgel en vroege discomuziek overal felle kleuren en dan dat gerochel van een man uit het botsautopubliek hij spuugde bijna in je nek hij zou het nu niet meer durven ze zouden hem bij de lurven…

Klein meisje in mij dromend alle dagen Onbevangen hartje volwassen bij vlagen Klein meisje in mij vol van verlangen Blij met een glimlach vlinders willen vangen Klein meisje in mij onbetwist vertrouwen In liefde genegenheid luchtkastelen bouwen Klein meisje in mij kermis en suikerspinnen Spelletjes meedoen om te willen winnen…

Haar gedachten waren spinnetjes die langzaam haar hersenspinsels tolden tot zij suikerspinnen waren. Het is lastig om rationeel te denken met een hoofd vol suikerspin, moet ze gedacht hebben toen zij besloot niks meer te willen. "Want willen is een poging tot mislukking", vond de roze massa in haar hoofd.…