Alle inzendingen over taal vriendschap humor

Een ware vriend is iemand... Die EENMAAL... aan je denkt TWEEMAAL...om je geeft DRIEMAAL...met je beleeft…

zo ver weg maar toch ook niet harten dragen mee de merel zingt ook daar ons vriendschapslied een treffend deuntje een verstaanbaar verhaal over de grens van onze moedertaal o, stille dromer speur, proef, ontwaak in die illustere zomer ik schrijf een blauwdruk witte onveranderlijke lijnen in vergeet-mij-nietjesblauw en…

Het is, dat ik niet wist, hoe vriendschap in elkaar steekt, want oei wat heb ik me vergist, ik stootte lelijk mijn neus bij deze vriendschapskeus, moet nu op de blaren zitten, maar heb een ding wel geleerd, deze keus was misschien wel verkeerd maar ik zal van mijn hart geen moordkuil maken!…

Hij is mijn vriend hier waar de zon zo volop schijnt. Een vriend waarmee ik lach en deel. Die me het spel en de show laat zien, de vorm van de rivier en de kleuren van de hemel. Hij laat me kennis maken met het leven van tevredenheid en leven in blijdschap. Maar vooral laat hij me hier deel uit maken van de golven van…

zoals een vogel die onbegrensd vrijmoedigheid wenst op vedervleugelslagen dromen mee kan dragen een lichtschelp eindeloos stralende zelfs als in de schemering de aarde lijdzaam wacht op een donkere nacht jij bent zo jij de waterdruppel die achterblijft liefdefleuren wrijft op schaduwblaadjes van een dorre bloem het dansende…

Donkere krullen dito ogen, altijd een twinkel lieve woorden, aandacht voor iedereen Zoals jij bent lieve schat, mijn lieve hartsvriendin Is er maar één En zo kort in november, de tweede dag al mag ik jou in het heerlijke najaarszonnetje zetten Fijne dag meis, proficiat Lieve Cobie. Two Girls for Every Boy: http…

mijn hand zal voor je schrijven in de stilte van de avond als de maan mijn tafel het schrift verlicht uit het bloesemhart stromen dromen dierbare verzen vormen tezamen een gedicht zing, zing mijn letters door de tijd als een echo door de dalen vriend, mijn vriend ze zullen als sterren voor je stralen…

hoe je die avond een deken om me heen legde je fiets stond niet op slot en je zei de gangen staan te vol in de tuin liep je van de ene kant naar de andere en de buitenmensen keken met argusogen toe pikten het groen weg uit onze vingers we staarden ze donker hun huizen weer binnen dat zwart wit denken het is de wereld maar je rolde het…

Je tilde me op ‘k was van de grond het duurde maar even ik was echt helemaal los je zette me neer terug op de grond weer op beide benen ik sta weer op de aard En als je me vraagt hoe was het te zweven hoe vond je je tochtje nou, ’t was het best wel waard!…

samen kuieren door de beukenallee zwijgend zoals dat mag, kan delend het zonlicht dat speelt rond schaduwvlagen geen vragen enkel het gefluister langs de blaadjes echoënd in de wind wetende hoe de herfst kleurend naar kaalheid steeds haar weg naar de winter vindt maar ook, hoe verborgen knoppen weten te overleven hoop…

Mensen zijn als open boeken, Want ze doen alles uit de doeken. Als je leert om goed te kijken, Zal dan spoedig blijken, Dat je niet ver hoeft te zoeken. Als er steeds nieuwe hoofdstukken verschijnen, Zullen ze ook niet zomaar uit onze aandacht verdwijnen..…

Vandaag behang ik mijn kamer met jouw lach het schatert me van alle kanten tegemoet ik borduur jouw vrolijkheid op mijn nieuwe pak het wordt vandaag een zonnige dag in mijn huis.…

de stad staat in brand en hij tekent het uit laat me voor jou een bootje blijven op de rivier kabbelend zonder zicht het ene huis met doorgeslagen ruiten de man die scherven raapt aan zee je schreeuw nog eens in een schelp hoort de koude rilling over je heen als je huilt tot je weer steen bent zo hard zo liefdevol…

kon ik de lichtjes plukken van het hemelse gordijn de glimpjes strooien in jouw nachtelijke brein zo, dat jij gaandeweg weer de stappen zet het pad vol keien tot stuifzand plet kon ik op de mistdeken wat aanknopingspunten stikken wat kleurige versiersels als houvast strikken zo, dat jij weer gelooft dat de zon in kale bomen elk…

Onder de schoonheid van jouw verschijning schuilt een heel klein stukje onzekerheid het bezorgt jouw karakter een verfijning een lieve blootlegging van sensibiliteit Ik wil jouw twijfels voor altijd ontvoeren zeker wanneer het om mijn vriendschap gaat laat mijn woorden jouw prachtige hartje beroeren en weet dat het mijne voor jou openstaat…

Een vriend of vriendin kan delen je zorg, praten heeft vast zin vriendschap is een borg. Om samen te zoeken de zin van jouw leven, haal niets uit boeken kies nooit voor even.…

Als jij heel even eenzaam bent weet dan dat ik jou oprecht bemin en als jouw vrolijkheid weg rent dan halen we die samen wel weer in Jouw wereld is niet die van mij maar mijn hart is wel bij jou niet samen, niet ons, niet wij maar weet dat ik van jou hou Bij jou kan ik altijd mezelf zijn met jou kan ik eindeloos praten door gedeeld verdriet…

het ging niet om leven of dood de waarheid lag tussen stenen het had een lichaam dat elke dag in de spiegel stond alleen was het kaal en er kwamen bomen uit de holtes haar huid was van leer een vriend vertelde dat het door de herfst kwam raaskallen maar het was er nog we lachten op sterven na is geen andere mogelijkheid waarom bomen…

ik zag je dorp daar, waar je neerstreek je ogen op de zon gericht ja, ik zag jouw land de schoonheid door het Vlaamse licht we liepen wat keuvelend soms wat stilletjes het pad van vriendschap weer op in het weten, het herkennen stopten we het nutteloze in een notendop ik vond jouw wereld het past bij je zijn als nobele mens…

Als ik het kon delen Alle pijn en het verdriet Als het echt zou kunnen Dan wilde jij het niet Als ik je echt helpen kon Je krachten mocht versterken Ik zou het doen, wel nu meteen De pijn ging weg, jij zou het merken Jij mag huilen, op mijn schouder Als je denkt te moeten vluchten Jij kan schuilen, ik zal er zijn Om simpelweg je hart…

Als tranen langs mijn wangen glijden ik stil word van emotie en daardoor niet de juiste woorden vind om jou te zeggen wat onze vriendschap voor mij betekent Als alle herinneringen aan mooie dagen in de schaduw staan door eigen onvermogen Zou ik de wind willen vragen al mijn gedachten mee te dragen naar jou!…

Eendrachtig eerlijk en prachtig, neemt harmonie de overhand. Samengevoegd en geheel bevrijd van nijd. Eenduidig en krachtig. Zachtzinnig en nergens tegen gekant. Ingetogen en moe van strijd. Nabij ons,eensgezind,maar daadkrachtig ten opzichte van ons kind.…

Vrede tussen ons hebben wij vermeden. Waren wij nodeloos grievend, nu vredelievend.…

jij, die duizend lichten etst aan het heelal zo, dat bladeren zilver gaan glanzen in de herfstnatte takkenbomen op een aarde in rust mensen rond de volle maan laat dromen een kunstwerk creëert van witte sterrenbloemen in een opkomend mistgordijn in dichten vertelt, hoe de hemel soms meehuilt in onbegrepen pijn het universum met…

deelbare in een woord, een gebaar de bladzij uit een boek van vele levensvragen de kromme letters op regels die we samen dragen jij bent een geschenk kleurig als de omslag de band van vele delen gespeld door een lach de titel geponst met een laagje goud een onkreukbare bladwijzer tussen een ongekunstelde lay-out Bij het thema: Vriendschap…

‘s Zaterdagsavonds, zo tegen half 1, ging steevast de voordeurbel. Ik opende de deur, en daar stond ze dan: mijn buurvrouw, als een Medusa. Haar wijd opengesperde ogen, haar lange grijze haren los uit de knot van overdag, langs mij heen kijkend alsof ik er niet was, priemend de lange gang in kijkend, riep ze dan dat er nog hogere machten…

Vaak speel ik de grote meid Oh, tot zoveel bereid. De ganse wereld aankunnen en nog veel meer Wacht maar af en kijk dan eens een keer. Zelf organiseren en alles regelen, ik weet nu toch hoe het moet Teleurstelling, ik bots hard op mijn snoet. Alleen kan ik helemaal niets aan Zonder hulp is er geen bestaan. Dan waardeer ik ten volle mijn…

we waren vrienden en nu zit ik hier met een ravage aan blauw luchtpostpapier…

je bent een vriend die ik nu mis we hadden ook wel ruzie maar toch nu ben je weg, waar ben je maar ik wil je terug als vriend zitten en praten over van alles je zou wel dood kunnen zijn maar denk ik niet je bent gewoon eigenwijs en weet het beter dan ik maar als dat zo is, oke het is zo laat dan evengoed iets van je horen dat zou…

We zijn vrienden, zeg je maar waarom dan meegeheuld (denk nu even aan het groene boekje) met iemand die me aanvalt Weet je, vriend,vriendin sommige dingen zal ik wel nooit snappen maar ik zelf zou nooit maar dan ook nooit over mijn principes heen kunnen stappen.…