35 resultaten.
Hellend vlak
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 Tijd die langs
Het hellend vlak
In het laatste licht
Van deze zomerdag
Naar beneden glijdt
In de holte onder je
Hellende arm hennep die
In ' t geniep verbouwd wordt
En op je huid mos dat
Genoeg aanknopingspunten
Vindt om het leven
Door te geven…
Bloeiende brem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 En plots bloeit de brem
Elk jaar als nooit tevoren
Knalgeel het talud…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
ProRee
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 41 De stichting vlinderdas en
Pro talud
Pro ree, zandhagedis en rugstreeppad
Die hebben het met ProRail
wel gehad:
'Geef ruimte aan de das en
wel acuut!
We zijn niet tegen beter treinverkeer
Maar wel voor bosbehoud
en duinbeheer'…
Hoor je die stille stem
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Ik kijk naar het talud verander in dat grasgroen,
kijk daar naar een kleine bloem, mag vervolgens
ook lila wiegend als krokus een lentedansje doen.
Zal leven steeds zo zijn tot in de eeuwigheid.
Wat is vreugde en wat kwaal in ons bestaan,
we zijn toch allen ooit uit één geest ontstaan.…
Toverspreuken
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 455 Moeder heeft mij uitgerekend
om uit haar talud te varen
levend boegbeeld, ik lijk sprekend,
elke dag en alle jaren
meer dan op mezelf te lijken
kan haar ziel niet overstijgen
moeders ogen kunnen kijken
in de erkers van mijn eigen
dreigt het leven soms met breuken
pijnen in barre barensnood
fluister ik haar toverspreuken
als druppels water…
Nachtspoor
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 637 Nu spoor ik tussen grind en grond
waar weg de nacht inboort
en luister langs het talud
de glooiing van de einderstond, zo
verkennen we het verstomde leven
als een lange reis richting horizon
verdwijn in het gras, klaprozen
verstilde klokjes in de verte
en soms een veertje
eenzaam dwalend langs
het silhouet van de statige wachters.…
Besef
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 213 Kant of wal, wat kan het bieden
naakt en met tranen overdekt
die rolden van het klein talud
om zich te voegen bij het water
en het sterk doorbuigend riet.
Wie kent niet dat storm opsteekt of stak
soms niet eens zo'n sterke
die glans en kracht als rietjes brak
en het seizoen zo onverwacht
al tot einde heeft doen komen.…
Zaligheid en zielvolle ogen die blikken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Ik zie je nu gaan over het veld en talud
je afdalen als voelbare verwarmende ' tut '.
Ik zie je naar de hoogte van vogels gaan
op weg naar de sterren en de volle maan.
Al kijk ik je na, met nog dat traanvocht aan
ik deel je sprankel, ik houd van jouw naam.
Van hier tot ook veel veel verder dan de maan.…
Potscherven bij het oude talud
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 421 Afgaande op de regels onder de schors
Even binnen met een boekje in een hoekje
Kundig oude letterbakken zetsels bekijken.
Zo verstil ik met mijn rug tegen de muur
Voel potscherven, houten oudere plankiers.
Waar mensen niet spreken spreken stenen
Er is geen verschil tussen ik kan het niet
Geen verschil met ik doe niet aan verdiepen.
Gedachtes…
Een heus vrijdagsneeuwwit talud
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Het werd heus ook nu door anderen echt nagemeten
nu gisteren dat sneeuwwit ons echt niet was vergeten.
Getuigen, bleek later, schoven ook vensters wijd open,
lieten zelfs 'n diepere gulle zucht om vrijdag te dopen.
Het gaf ook mij in deze nacht verbaasd werkelijk stil jolijt
toen ook ik als lot bijtijds even ontwakend werd afgeleid
met kopjesogen…
voorzienigheid bij rampspoed
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 645 Talud is versteviging in kunstmatig aangelegde duinen - zoals bij Ter Heijde. In herfst en winter komen zij nu al jaarlijks bloot te liggen. Hetgeen wil zeggen dat de zee er bijna door heen zit. Het dure alternatief: opschuiven van de strandlijn.…
Voorbij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 489 Zeven uur vroeg op de zongagmorgen
open de deur, stap de buitenlucht in
loop met de hond en de poes het talud op
kijk naar de struiken, de bomen, de lucht
adem de vochtige aarde, voel tinteling
luister het water, de straten, geluidvrij
boven de stilte begint een zacht zoemen
een koeren, een neuriën, tweestemmig getuned
...halzen gestrekt…
dromenvanger
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 382 op het talud overdag
luistert hij, gedegen man
naar de bevelen links en rechts
ten uitvoer te brengen wat
uitvoering werd opgelegd
niet voor niets is hij
de gids voor wie geleid
het doel wil bereiken
in de sterren reeds gesteld
en ook naar waarde ingeschat
na het landen van de zon
onder het eenzaam geluid
van koor na koor verstomd…
Die grijze mist
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 113 In mijn huidige leven resten nog prangende vragen
thuis in mijn hoekhuis aan het groene talud gelegen.…
Waterloo
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 736 marcherend door diepholle wegen
onder taluds, dwarsend door 't veld,
koester ik daar, windvrij gelegen,
stilte en rust die vredig welt
in gedachten zie ik Franse troepen
galopperend uit de horizon
er wordt geschreeuwd, getierd, geroepen
hun wapens glinsteren in de zon
de heuvels zetten hoge ruggen
hun cavalerie stormt met geweld
kanonvuur…
Vreedzaam bomen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 67 Nu ik gestaag een hogere leeftijd heb bereikt
in mijn stoel uitkijk over het talud en zwijg
neig een projectiel te gaan worden voor een moment
weet ik ook dat ik beter een schuur kan zijn.
Een plaats waar opslag een plek heeft
al mijn goede bedoelingen te bewaren,
inspanningen voor goede dingen te sparen.…
eens zal de Betuwe in bloei weer staan
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 556 mijn moeder zong dat lied
ik weet het nog van vroeger
zoiets vergeet je niet
terwijl ik hier geniet
van het weidse vergezicht
de omgeploegde velden
het taluud met wilde bloemen
de koeien in de wei
moet ik daar weer aan denken
echt ik voel me blij
mijn blik is op het water gericht
het water van de Lek en de Linge
rijdend over de dijk…
Vertrouwen en rouwen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 93 Kom gerust even uitrusten in de regels,
de lucht is bedompt, rust op het talud,
nu zelfs ook op de rietkragen bij dit water,
het licht is er de zon heeft even pauze.
Misschien kwam ik iets te dichtbij, sluit
tijd voorlopig dozen met oudere foto's
wist momenten, gesprekken vol heimwee.…
We schoven in rangorde op
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 De recht opgerezen bomen op het zonnige gras
van het talud konden mij niet troosten op dat moment.
Alles in de natuur oogt ook vandaag in zichzelf getogen,
als of ze om het heengaan van jou mee rouwen mogen.
Plots voel ik intens gemis, alsof het geen jaren terug is.…
uit de bocht gevlogen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 221 In het talud ligt
zo hier en daar
een smoezelig condoom.
De camera registreert;
een vrouw
schaars gekleed
met sigaret
en wankele tred
naast haar sloffen lopend
Huilt van binnen.
Door aangevreten gaten
van de ziel,
tocht het.
Lood gewicht op hart drukkend
Kapotgeslagen hoop
kiert door dagelijks, krampachtig ritueel.…
Onherkenbaar wit
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 54 ik stapte maar
kwam niet vooruit
zwoegend ging
mijn adem en de
armen wiekten
in een poging
tot balans
afgronden
gaapten hun
donkere gaten
met overhangend
talud benen trilden
en sprankjes hoop
waren vervlogen
ooit gingen wij
met zon de
ochtend in het
vredige ontwaken
op paden die wij
zelfs nog mochten
smaken in alle rust…
De wind swingt
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 85 Met enorme kracht brengen ook de bomen
de bomen op het talud hiervoor hun pracht.
Met een onverbiddelijkheid was het weer tijd
de ochtend te laten gloren als herboren.
Bomen spreiden hun armen de takken ferm en fris
het groen wil dansen als ballerina’s als of het niks is.…
Vol tederheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Dan zit ik aan mijn bureau, tel de bomen
de vogels op het talud, ontcijfer de gedachten
die bij mijn leeftijd vertakkend passen.
Ik heb de laatste letters nog niet geschreven.
Onderga na enkele minuten dat intense
wat de tijd in me achterliet en gaat laten.
Niets anders dan nederigheid kan nu sieren.…
Want de nacht uit wederom
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 61 Denk dan na tot de zon opkomt bij het talud
welke mogelijkheden heeft de nacht vandaag
geboden, geeft het opnieuw passende tinten
ongerepte sneeuw, een storm om te ontginnen
mijn haren weer de kastanjekleuren van huis uit.
Ik ben wellicht olifant, kind van lange zinnen
nee een torenvalk die verstilt bidt boven land.…
Buitenwerfs
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 30 Geschoren schapen warmen zich in de zon
schaduw onder de schuine bomen
een badkuip gekanteld tot trog
de dijksloot een lint roodalg
afgebladderde borden op de grens
water en land
het kabbelen knabbelt aan het talud
langs het kruinpad kraagt gras
ik wandel langs het wijde water
hier gieren geen banden
soms op zuidwester dagen
de…
Gemis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 86 Vandaag jaagt een schaduw over het veld
Ergens knispert zand in schelpen aan het strand
Ondanks jicht heb ik mij ook vandaag vermand
Sla ik steeds mijn ogen naar het hoge op
Zie de gloed aan het talud op de dijk
Voel mij dan ondanks pijn en gemis heel rijk.…
Moeten we solliciteren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Ik toch op gezette tijden wel thuis moest wezen
als er wellicht toevallig een mooi licht zou vallen
op alles wat in de voortuin of op het talud
het bewonderen meer dan goud waard zou zijn.
De regendruppels op het raam wellicht
meer betekenissen hadden dat ik kon dromen.…
Consciëntieplein
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 571 Het water ligt zo stil tussen de wallenkanten
de hoge boom, die met zijn kruin de sterren raakt
-de onderkant van het talud beslaand
met imposante stam in zwarte aarde-
begroet ik als een goede vriend
hij is er altijd, vast en zeker
en elke dag en nacht weer anders
nu kijkt hij peinzend naar de verte
een wachter op een aarden wal
bejaard…
Voel ook jij de dag stralen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 58 Het talud wordt hier groener en echt steeds groener,
het maakt ons op weg naar mei met dit uitzicht zo blij.
Hier gaat ons foodie hartje wel sneller van kloppen
we zijn er God zij dank gelukkig doodgewoon nog bij,
worden samen van al die kleine natuurlijke dingen blij.
Wij nemen toevlucht bij elkaar zijn al jaren een echtpaar.…