Alle inzendingen over tao

Tao tao.…

---------------------------------------------------- Mitri Karamasoff - de sensitieve broer Karamasoff Iwan - de denker, rationalist bij uitstek Logos - het Westerse denken Tao - het Oosterse bewustzijn…

men beperke zich tot de gebaande weg der oude tao-chinezen men schuwe innovatie alsmede eigen inzicht men sloffe door het stof van de reguliere orde tot bijzetting naast Marx en Kouwenberg…

Ten laatste raakte ik verstrikt in aderen van zuiver bloed, een belevingsstuwing diep in het hart, soms te groot, de geest te nauw, of verkrampt en vergrijsd in eigen taal, mijn plaats verkrampt in scharlaken rood met alleen de tijd als onderkomen, het doen te laten als opwaartse druk van zwaartekracht als ik de teugels in een laatste…

nooit lang Maar dit moment dit duurt een eeuwigheid En ik tel ze op al die keren Tot ik niet meer spreken kan van tijd En ik de liefde niet meer hoef te leren Niets minder dan een kosmische dans doe ik met jou Jij bent het dal waarin mijn water valt Het blad waarop mijn druppel parelt Het yang in mijn yin, het yin in mijn yang Iets van Tao…

Het geluid dat het licht in de hoek maakte Overschreeuwde mijn avondgemoed Reeds bevind ik mij in het iets donkerder Als aan een muziekversterker draai ik aan de knoppen Om mij af te stemmen op de Weg Draaien, regelen, tot je samenvalt Verstrooiing is een gehavende vijand Die je een arm om de schouder slaat Om er een mee te worden Vrede…

Sluit ik mijn ogen Ben ik een taoïst Op een berg in China Open ik ze Liggen mijn handen Op een toetsenbord In een vierkante woning Sluit ik mijn ogen Zit ik in een grotopening Op een steen Ik luister hoe de regen valt Op het blad van bomen Die enkel bergen als hun thuis zien Ze vragen me wat ik hier doe Ik zeg dat ik de Weg zoek…

Ik snap niet wat de dames van mij willen Ja, heel wat onzin voor zover ik weet Mijn zaadpaleis wordt ook bewoond door leed Mijn driften heb ik niet weten te drillen Ik tracht hen Hemel zeven in te tillen Waarbij ik hun behoeften vaak vergeet Ik snap niet wat de dames van mij willen Ja, heel wat onzin voor zover ik weet Er zijn…

Door alle hedendaagse onrust, temidden van wanen van de dag, stroomt de eeuwigheid van Tao. Hoog boven alle strijd, temidden van de sterren, heerst de stilte van Zen. Leven ontstaat uit sterrenstof. Stof waaruit mensen bestaan. Geest waaruit ik geboren ben.…

Er zindert vreugde in de lucht ik hoor je weer vandaag -misschien?- dan zwijgen rammelende bekkens en rinkelende cimbalen heel even trillen yin en yang in harmonie de Weg ligt voor ons open waarheen hij kronkelt in de verte blijft verborgen in de mist...…

Tao vinden de weg verliezen in jezelf terugvinden waar je bent geweest Tegen de dorst twee steentjes onder de tong één zou maar eenzaam zijn een dichter spreekt graag met volle mond zonder stotteren over Grietje Klein Duimpje in haar hand in deze versie is Hans opgegeten en herdacht Zij volgt het spoor dat een Chinese nachtegaal…

Bij dat ongrijpbare Tao. Bij de Liefde en bij God.…

op de schouders valt nu laat en schuin de schaduw des Iwan Om het lijden dankbaar worden en schijnbaar blijde het scherpe vechten van spin en bij verbeiden Soms reeds is schoon mijn hand gesloten alsof er geen verlangen over mijn vingers lag Het is een verre weg naar de passieloze berg van het blote schouwen Logos Tao…

Wanneer ik U meen te zien, zie ik wolken kleuren, in het breken van Uw licht. Wanneer ik meen U te horen. hoor ik het jagen van de wind. Wanneer ik in diepe stilte bid, voel ik het kloppen van mijn hart. Wanneer mensen U menen te kennen, kennen ze zichzelf niet.…

Zaaien en oogsten is in Tao één.…

De Tao van Darwin. De weg van het zandpad.…

de Weg voelt zich hier verstaan: een bloeiend park met vele gezichten langs een door duizenden bomen omzoomd meer een jubelende oase aan de randen van de woestenij een felgroene sportschoen met zachte dempende zolen direct onderzocht door een vlijtige zwarte tor tussen afgezaagde logge boomstronken zindert het zalig de zwoele zomer, insectengeluiden…

voor alles ben ik er ik ben er voor alles mijn lege hoofd is vol vol leegte, en leegte ik doe alles ontknoop, verlicht, vermeng mijn leegte wordt niet gevuld geen bodem, niets bodemloze oerliefde…

voor iedereen ben ik er ik ben voor iedereen voor ieder een bodemloze liefde liefde vol uit leegte leeg van binnen vol naar buiten vol voor iedereen ik ben er voor een ieder niet alleen met woorden…

het begin begon diep, diep van binnen als een mysterieuze vrouw eindeloos om te beminnen bodemloze liefde eindeloze kracht diep, diep van binnen is het begonnen schijnbaar zonder kracht altijd in de eeuwigheid…

de levensles voor het leven is simpelweg het geven het leven draait duurzaam door geef door, geef door geef voor de ander zonder te nemen ik sta achter en geef en word naar voren geschoven wat is mijn belang om te geven het geven zelf is het leven…

water, zo vloeibaar aan allen altijd dienstbaar water, zo voorspelbaar vloeit naar laagste laag water als bron van leven zo flexibel, eerlijk en transparant de weg van het water als soepele hoogste goed geen strijd gaat het water aan het volgt de natuurlijke baan…

op tijd stoppen is een groot goed streven naar meer brengt veel minder de gespannen boog knapt het scherpe zwaard verslapt wie bewaakt de sieraden wie bewaakt de weldaden goed is goed genoeg stop liever te vroeg…

diep denken, diep verzonken lichaam en geest, ineen geklonken keer terug naar de bron gericht op de levensadem ademt de spiegels schoon vrij van alle gebrek geef, zonder te hebben heers, zonder te beheersen vanuit lichaam en geest op de ondeelbare weg…

de waarde van niets is iets door niets wordt niets iets leegte maakt ons leven vol waardevol door leegte gebruik het nut van het niet-zijn…

streven naar meer geeft minder meer kleuren, meer verblind meer tonen, meer verdoofd de behoefte als grenzeloos verlangen aan de behoefte is snel voldaan eenvoud als basis…

belediging of compliment waar gaat het om streven naar minder of meer dat maakt het verschil er te zijn los van leven en dood en van gunst en haat er te zijn voor de ander…

Kennen zonder Kennis. Onbegrip begrijpen. Branden zonder vuur. Uurwerken zonder uur. Eén is gelijk aan alles. Méér zijn dan wat of wie? Twee is méér dan drie. Spontaniteit leeft zonder tijd. Is denken zonder gedachten. Is zin zien in onzinnigheid. Mensen worden geboren. Kokend water kookt. Sneeuwvlokken vallen.…

gezeten aan tafel en stoel bezeten vol gedachten, een heleboel gedachten, woorden en beelden verbeelden mijn werkelijkheid jou zie ik zoals ik denk ik zie wat ik weet leeg kijken, zonder beeld leeg kijken, zonder verwachting ik ontrafel steeds weer een mens, een mysterie…

mijn stilstand zet jou in beweging langzaam in de versnelling hoe meer ik wil en doe des te minder ik bereik schoonheid bestaat dankzij lelijkheid ik doe niets en bereik alles ik doe alles en bereik niets…