Alle inzendingen over tegenweer

Er is een Amsterdammer dood gegaan Een kogelregen daalde op hem neer Hij werd getroffen zonder tegenweer Zo maakte hij een eind aan zijn bestaan Het wordt daardoor onveilig in de straten Ze hadden het bij 1 schot moeten laten…

het mijnenveld tussen liefde en haat betreden dat is verzen schrijven ledigheid en inspiratie die elkaar zo dikwijls dicht op de huid zitten en dan toch gehoor geven aan een intense drang zelfs bij tegenweer…

het stormt en regent en werkelijk alles beweegt buiten trotseert de krantenjongen als een held het tegenweer de natte krant glijdt zompig in de bus het nieuws laat zich deze morgen lastig lezen wellicht krijgen we morgen weer een nieuwe kans…

dichters dichten over geveinsd geluk dat zich in tegenweer staande weet te houden over koppels die in nimmer aflatende begeerte de grote en kleine beren van het firmament vrijen over trouw en nietsontziende passie en zoveel meer totdat ze stilvallen en men zich afvraagt van 'hoe ging het nu werkelijk ook alweer'…

van iemand die de oorlog nog heeft meegemaakt vernam ik onlangs het volgende argument 'wanneer ik echt honger heb mogen ze bij mij op de rand van mijn bord schijten, als ze maar niet spetteren' welnu plastischer kon hij het echt niet uitdrukken hetgeen maar zeggen wil dat wij hedendaagse soppers maar slecht met tegenweer kunnen omgaan…

Lodeizen de onrust voor 't onbekende het lange wachten op dat wat je nog niet weet maar vreest het grote ongewisse maakt onzeker doch wanneer de boodschapper eindelijk komt lijk ik verslagen en is uitputting zeer nabij maar ik ben buigzaam als het riet en tegenweer maakt mij veelal zoveel sterker...…

weemoed en tegenweer iets dat je weerziet iedere keer... een laatste droom in het verschiet de berg te hoog een leeg vergiet door deze zeef is het gegaan het klein geluk uit je bestaan 't vloog zo weg met het vergeten je zag het aan hebt 't geweten het komt niet weer dat is een feit verdween voorgoed in eeuwigheid…

in de vrieskou van alle dag gloeit het gevoel van warmte soms nog als het echt tastbaar is begrip is een enkeling gegeven liever kruipt men veilig in zijn schulp koesteren we bezittingen achter het schrikdraad van kwetsbaarheid tegen beter weten in brallen we wartaal en verlengen de zinnen tot pseudo-verhalen... leer mij de feiten…

Maar toch, het is een andere tijd dus moet ik ook erkennen dat Rockmuziek ook herrie was daar moest je ook aan wennen Mijn ouders gingen ook tekeer Omdat ook dit geen muziek toen was en gaf je tegenweer... Coclusie: Denk maar dat het overgaat Ik hoop en denk het inderdaad...!…

rups het ei en vreet een gat dan spint de rups een eigen hoeder en breekt de pop tot speer en vleugelwei nachtpauwoog in grijze sluiers drie jaar slaap als pop in luiers liefdes zonnewang verbeurd piepjong door man uit jurk gescheurd gifarm vlucht niet bij gevaar dracht geeft stoplichtkleurenschaar quasigifsoort op de tocht werft tegenweer…

Ik heb er veel, 'k beken het, reeds bedrogen, Naar nimmer bood een zoveel tegenweer. 'k Werd waarlijk bang voor 't gloeien van haar ogen, En sloeg voor 't eerst beschaamd mijn ogen neer. Zot, die ik ben, nu heb ik haar verloren. En ik had zelf tot vrouw wel zin in haar, Een beter man zal zeker haar bekoren, En ik, helaas!…

- Had zo uw lied geklonken, toen de wraak, In 't land, door God weleer betreên, Barbaren, en met hen, verwoesting, nacht, En eeuwge naarheid zond; De heilige as van Isrels grootste Vorst, Zo groots bezongen in uw lied, Was nooit, ontbloot van helden tegenweer, Door trotse voet vertrapt.…