Alle inzendingen over ten

ze hebben tenen tenen, om u tegen te zeggen stengels van tenen lianen zelfs om verstrikt in te raken verschrikt van te worden hoezo, hoewaar, daar zo vergeet de rest maar denk aan jezelf neem ikke eerst de norm, de wet is gewijzigd hier heerst de ander nieuwe benen nog langere tenen vergeet wat je weet onthou niet wie je bent maar…

Toen klom-ie, te blubberig zijnde, de trap op, opdat-ie zo lijnde, ten toren in draf en hij viel ervan af. 't Was een dievenslot, immers z'n einde.…

Ik wil niemand beperken, maar een mens leeft niet om te werken, te veel te lang, het geeft gedonder, de wereld gaat aan vlijt ten onder.…

Tussen vallen en opstaan door lijkt de lucht geklaard torent een gemaskerde vogel ijl boven gekalmeerde golven buigt iemand zich over een geliefde om afscheid te kussen net voor de slaap blijft een lichaam alleen splitst een geest zich in tweeën tot het lot hen wellicht wederom zal samenbrengen op een volgende vlucht…

Wat mij ten diepste stuwt en voedt wil ik delen met jou en met velen; wil ik zaaien en begieten, vruchtbaar laten worden en stralen, zoals licht dat niet verborgen kan blijven onder een bank of in een hoek van de kamer, maar trilt en uitdijt tot vreugde en verkwikking van de ziel.…

z’n baard verzilvert nu dit jaar ten einde loopt een oudgediende…

nu is mijn einde als een gevallen engel verlaat ik dit huis het masker blijft er achter en laat de verleden tijd…

Hoewel ik mij verplaatsen kan, wat echter langzaam gaat, kom ik geheel tot stilstand, als u op mijn tenen staat. Romeinen 12 :3…

niet het blauwe boven wit of het grauwe onder groen niet de vis die boven zit of de steel onder een bloem niet de flinter van een spicht of de donder van de dag niet het donkere van licht of de glitter van uw lach niet het kromme van de krakel of het krikken van de krekel niet de tenten van tentakel of de hik verstappende hekel…

Ik laat mijn tenen jubelen vandaag blijf gaan als veulen op hoge benen ’t is nu toch echt geen vraag hoe ik met dit weer kom aan… JUBELTENEN!!!!!…

Wij, die in weerwil van de tijd het onverdraaglijkste verdroegen, vanaf dat wij de weg insloegen die naar voorbij de einder leidt, beseffend dat wij, juist omdat wij haakten naar het allerhoogste wat is gezaaid niet zullen oogsten, wij gaan het ongeweten pad tot aan het ongeweten eind, en vragen niet dan ten geleide het licht dat soms…

Ook Jesse Klaver roert de oorlogstrom, In Oekraïne moeten méér soldaten, In modder en in bloed het leven laten, Als uitkomst van zijn koele rekensom. Maar toen hij fier zijn krijgsbanieren hief, Onthulde hij zijn eikeltjesmotief.…

De lucht was vol van zilverglansen, Vol rode tulpen 't groenend gras; De aloude dom liet vrolijk dansen Zijn klokken, daar 't de Meimaand was. En waar ik ieder blad zag groenen, Ontbloeid der bloemen blij gezicht, En later achter de plantsoenen Met elke dag het avondlicht; De stad met feestlijke…

Ik keek eens naar beneden, en verdomd: Nooit waren mijn tien tenen zo gekromd.…

je voelde me met eerst een teen en toen je been ik warmde zacht je huid je gleed in mij het schuim bedekte even wat zich later voor mij strekte ik sluit je in en kom op plaatsen die te klein voor vingers zijn ik kietel je gewoon uit gein omdat ik zo dichtbij mag zijn soms stroom ik even in je en verlaat je weer met pijn…

Maak met die wintertijd gauw korte metten, Het klokverzetten vraagt een dik uur tijd, Dat uurtje winst ben ik dus snel weer kwijt, Ik ga mezelf eens principieel verzetten. En nou verzet ik mij een half jaar lang, Want nondeju, ik blijf niet aan de gang.…

De media beschreven ook de zaak Na Trump kwam nu de huisnarcist ten val De uil van Minerva streek neer in 't dal De Tijdlijn vulde zich met leedvermaak Was Baudet op een geweten betrapt Of onder druk van onder opgestapt?…

je voelde me met eerst een teen toen je been ik warmde zacht je huid je gleed in mij schuim bedekte even wat zich later voor mij strekte ik sluit je in kom op plaatsen die te klein voor vingers zijn ik kietel je gewoon uit gein omdat ik zo dichtbij mag zijn soms stroom ik even in je en verlaat je weer met pijn het was zo…

De grens overgaan, Rennen en lopen zo aan, Werkwoorden voldaan.…

Zei de ijspegel tegen de vuursteen: "Ik smelt voor jou'. Zei de leugen tegen de waarheid: 'Jij ligt altijd in het midden'. Zei de schaduw tegen de schim: 'Jij ziet het somber in'. 'Het is al zo lang later', zei het kind tegen zijn vader. Zei de eendagsvlieg tegen de spin: 'Daar trap ik niet in'. Zei de ene teek tegen de andere:…

Wonderen zijn de wereld nog niet uit. Artsen kunnen wonden helpen helen. Geen arts heeft wonderen geleerd. Het feit dat liefde ziekte helen kan is een onbegrepen wonder. Een wonder dat gezondheid heet. Laten we ons tot slot verwonderen over het allergrootste wonder, dat leven wordt genoemd. Het wonder dat vrije vogels kunnen vliegen.…

tennis hoe haal je ’t in je hoofd om tegen zo’n bal te slaan je bent toch wel verdoofd om op de halve maan te staan ten nis ten nis ten nis ten nis…

Al die mensen, op de vlucht, zijn verdronken en dus: is de vlucht ten einde. Het vluchten is voorbij…

Zing, J.J.L. ten Kate, Ten aller vromen bate!…

Mijn hoofd op jouw schoot, gemis van iets wat nooit was, of zal zijn De lamp schijnt te fel in mijn gezicht, geen confrontatie, nog even niet Ik sluit mijn ogen en laat me vallen in een pijnloze leegte, schreeuwende stilte Mijn hoop op jou is al lang vervlogen, dus mag het licht nu alsjeblieft uit?…

Jaren later, een beetje ouder op een klinkende dag, vol met een herkenbaar geluid en de geuren van je aanwezigheid in de boezem van ons huis, drong je helderheid in het diepste van mijn bron, lispelend zacht werden je ogen, waar vloeibaar parelmoer aan ontsprong, verscheen je even ten voeten uit, verwachting ingelost te dromen van omzwervingen…

Het is de grondtoon Van jouw canto Die het leven leefbaar Lijkt te maken voor de Mens die aan zijn Eigen leven lijdt Met ondertonen van Vrede en verdraagzaamheid En de boventoon een Sprankeling die hoopvol Uit doet zien naar De eeuwigheid…

Stilstaan in het nu, Herbeleving van het Moment, dat is waar Mijn geest naar verlangt Noem het rust voor Het overwegen van een Gebeurtenis die anders Ongemerkt vervliegen zal In de oneindigheid van De tijd - in het nu Wil ik leven, altijd in Het nu, ook als ik zeker Weet dat die rust me Niet gegund wordt, want Zoals alle…

Striklap. Slapslipperij. Klepzeikers kletsend in het krijt. Kris- kras lopende lijnen. Mijn bloed krijzelt. Gadverdommenikke. Gorgeldal. Gitgalon. De klierige harder. Palilalie. En garde! ------------------------------ uit: "Lichtspraak", 2008.…

Ellen ten Damme heeft naakt bij mij geslapen en sprookjes verteld...…