Het licht tilt op,
laat gewichtloos zweven
door haar eeuwigheid
geen dag en geen nacht,
alleen rust en stilte
van ademloze heerlijkheid
voel het zweven, hoog en laag
regelend op eigen kracht
langs glanzende planeten
die stralend welkom heten
fluisterend;
je had het moeten weten
je wil voert langs je eigen tijd
nergens meer je aan…
Vier zwarte paarden voor een zwarte koets
Gaan stapvoets richting kleine, witte kerk
Weldra staat er een nieuwe marmeren zerk
Waarop een lege hoorn des overvloeds
Er hangt een wolk van licht boven de grond
Waarin het lichaam van de vrouw straks rust
De weduwnaar wordt zacht door haar gekust
Ze is erbij, een glimlach om haar mond
Hij merkt…