Alle inzendingen over terras in Passage me

We zijn er volgend jaar alweer niet bij Ons spel is ook al lang niet meer 'totaal' Zelfs in Europa zijn we submodaal Talent? Het zwemt steeds trager naar het ei Het worden droeve jaren, al met al Voor wie graag kijkt naar mannen met een bal…

Het is geregeld in een protocol Die dag wordt in het land halfstok gevlagd De kist wordt naar de Nieuwe Kerk gebracht Alleen is daar de kelder bijna vol Drie lege plaatsen slechts zijn daar nog vrij Dus graaft men er alvast een kelder bij…

Je ziet je eeuwige zomer snel vervagen Dus grijp je om je heen naar van die schimmen Die jij lang bij je denkt te kunnen dragen Eerst liet ik jou aan dingen die jij kostbaar vindt nog wennen Zelfs in je hand zie jij hem niet eens glimmen Je zou die diamant niet eens herkennen Ben jij nu alle jaren van je leven aan 't vergaren De tijd…

Stilte heeft voor mij geen vragen antwoord ligt te rusten in het brein alleen wanneer immens verdriet of pijn nog vraagt naar het waarom wordt stilte uitgedaagd ligt het schreeuwen voor de hand dan verlang ik naar intense rust met gesloten ogen vraagt het gemoed geen mededogen waarin ik verzand veerkracht is soms schijn doch het antwoord…

Hij dronk, onder de vlag van ´t Rode Kruis, een aantal blikjes heerlijk helder bier. Was in de olie dus bij de Emir, respectloos JP...doe dat liever thuis. Voor hem is de sharia al van kracht. Op Twitter werd hij ritueel geslacht.…

Begerig sloop een wolf op kousenvoetjes door bos en hei en zag de overvloed. Inhalig rook hij reeds het warme bloed van blatend vlees, nu stil, het sliep nog zoetjes. Dat was een kolfje naar de wolf zijn poot, hij beet er zeker veertien schapen dood.…

De dag die al knotsgek vanaf de start is: Een zoon of dochter waar u niet van wist! Een standbeeld in een dorpskern wordt vermist! En het nummer van meneer de Beer in Artis! De dag voor schelmen, vlerken, snoodaards, vlegels En bent u dan nog niet genoeg gekist Bestaat het speedsonnet uit zeven regels…

Een spreekkoor schreeuwt de longen uit zijn lijf: ´Geef ons de vut en dan een goed pensioen Wij gaven toch ons leven lang de poen?´ Maar Balkenende houdt zijn poot weer stijf Wie écht zo boos is en het tij wil keren Moet ´s avonds na zijn werk gaan demonstreren…

Dit weekend hebben sneeuwstormen gewoed Die in ons land het wegverkeer ontwrichtten. Dus adviseerden alle nieuwsberichten: Ga niet de weg op als dat niet echt moet! Maar ook nu er geen sneeuw meer ligt op straat Geldt evengoed dezelfde wijze raad.…

De wereld is nog woest en ledig buiten. Ik zie van onze levende natuur Alleen de zonnebloemen aan de muur En hier en daar een ijsbloem op de ruiten. Het stemt mij triest dat ik geen bloem of plant zie. Ja zelfs de krokus is nog op vakantie.…

Amerika beschermt het vrije westen maar kiest daarbij fanaticus, zeloot, dictator en psychoot tot bondgenoot - die het vervolgens reddeloos verpesten: Noriega, Taliban, Saddam Hoessein... Democratie, zie wie uw vrienden zijn!…

Met veilig vrijen is het weer bekeken, want Nederland weet half en half wat HIV is maar meent dat er een soort van tegengif is waardoor de SOA weer de kop opsteken. We willen niet meer weten wat riskant is en dat chlamydia geen kamerplant is.…

EVA: Nu bruidegom, zijt gerust. ‘k Versta wel wat de wet zeit, En beter dan gij meent. Wat stoort uw nauwgezetheid Zich om een appelbeet? dit ’s louter bijgeloof. ADAM: Helaas, wat hoor ik nu! och, waar ik stom, en doof, En blind: ontbrak het mij aan ogen, en aan oren, Zo zoude ik in die staat, ’t is droef, u zien noch horen. EVA: Niet hoger…

Zondag, heerlijk schone dag, De eerste van de zeven, Niet naar school, maar naar de kerk, Wandlen, vrolijk leven! Maandag met een nieuwe moed Aan het werk getogen; Nasmaak van het Zondagsfeest, Ach! zo ras vervlogen. Dinsdag weer voor goed op gang, Rekenen, lezen, schrijven; 't Is op school een hele toer Nummer een te blijven…

Een wormpje zat verscholen En spon zijn draadje fijn, Hij was een needrig wormpje En praalde niet met schijn. Hij koos in 't groen een hoekje, Ach, matig was zijn deel; Zijn eisen waren weinig, Zijn giften waren veel. Het draadje was gesponnen, Hij leî zich rustig neer, En, diep in 't groen gedoken, Spon hij geen draadje meer…

Ik heb stapels aan archieven in mijn onbewuste mee te dragen een dag is al een druppel in de oceaan dat is niet overdreven en het bestaat, zo lijkt bij mij, uit chaotische lagen Van kennis en gevoelens, zeg maar al het wel en wee, onnoembaar aantal ervaringen zijn in lijf en geest verweven tot aan het moment van heden en ik lijk al ver in mijn…

Als een die nooit zijn straf uitzit, hoor ik de regen achteloos-eentonig vallen op het huis; waar, in welke haven, heb ik zo gelegen, liggen luisteren, reedloos, naar het zeegeruis? Hopend, dat een vrouw, wier onvervulde leven, aan het mijne korten tijd zou zijn verwant, tot het wéér een sleur werd, bij mij was gebleven, mij dan gaan zou verlaten…

Zeeman en dichter, zwerver en piraat, Van 't aangebeden en vervloekte leven Wist je dat alles eenmaal moest begeven In 't wisslend lot, ook van den zeemansstaat. Jou was de dood altijd een kameraad, Uit ziekte was een opstand nagebleven, Maar niet de vrees die voor het eind doet beven; Je zei: goed heil! Het gaat zooals het gaat. Veel…

Laatst spraken wij van somberheid hoe de tijd op een gegeven moment met het voortschrijden van jaren stroperig en krakkemikkig wordt. De hersenen van jou en mij hebben geregistreerd en stichten als vanouds een nieuwe, herkenbare werkelijkheid terwijl een vage onrust ontstaat. Wij gaan door als lijnen evenwijdig aan elkaar en met de ijdele…

ik breek denkbeeldig nietszeggende blokkendozen af van architecten die op lege plekken munten waar ooit kerken stonden majestueuze bouwwerken met een ziel en hoge torens: als wijsvingers naar omhoog waarvan men dacht dat ze uit de tijd waren kathedralen geen dienst meer deden nooit gedacht ze om te bouwen in godshuizen voor starters…

Waar drankneuzen Vergeefs te lonken staan Naar nog meer port En nog meer bier - Drank die ze geleidelijk Aan hun verstand Doet verliezen - Is het rolluik Van de slijterij Graniethard neergerold En het leven met weinig Geld snoeihard teruggekeerd Leven dat in alcohol is opgelost En van binnen totaal is uitgehold…

beschut in ons warme huisje met buiten harde wind en regen waait de internet verbinding steeds weer uit en aan, als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen maar mijn humeur gaat langzaam en grondig naar de maan had ik niet voor negen euro negenennegentig één gigabyte gekocht voor de verbinding met heel het al en zijn sterren? waarom…

Mijn stoere mooie kater zwalkt door de kamer Kan nauwelijks staan op zijn achterpoten Nog géén acht maanden op de aarde en pas vijf in mijn leven Zorgen om jou Chico ik hou van jou Dus blijf ik maar hopen dat het goed af zal lopen Het is maar een gevoel maar 't voelt niet goed Deze keer hoop ik dat ik er volledig naast zit Ren…

In alle eenvoud laat uw onderdanen niet branden maar trouwen laat onze kinderen niet tot hen komen velen omzeilen de heilige interpretatie en maken hen eigen sleep hun biecht naar het gerecht ver van uw hoede.…

Zij ontbloot haar lichaam als een zonde alsof het pijn doet naakt te zijn, de angst ongenood als ultieme wonde uitvliegt, als vlinders uit een meisjeshand. Maar is haar lijf nergens zo gesloten door haar tepels ontsteld in de blouse uit gêne in de schaamte willen vluchten als vlinders uit een meisjeshand. Haar zachte mand kent nog niet…

Lieve Lente, wat was je ver weg op zoek naar het nog niet gevonden paarse paasei. 't Kwam uit een planten- pot verstopt achter de bruine hoop Ijdele herfstblaadjes in een hoek gedreven door koude harde wind; er kwam maar geen verlossend einde, lijk kom je uit de buikvlinderkast ?…

Neergestreken in herfstgevlochten schijnsel waar onder en boven een achterhaald bestaan leiden de zwierige zuidenwind ongekende luchtstreken meevoert en de vale zon tinten tovert de IJssel meandert langs zware en ijle dijken het grijze water graast oeverloos wil het vuur beteugelen op frêle vleugels aangebracht een uithijgende ranke…

Ik ben in dit leven geboren en ik zal er ook in sterven. Mijn zoenoffer zal het laatste zijn, wat ik nalaat. Draadloos...…

Door het raam Kijk, trage sneeuwvlokken. Perfecte vergankelijkheid.…

Zelfs de de letter n en tweehonderd, vier meter lang zegt niets vanaf de zijkant geen hard bewijs toch breekt een hemel aan wie wij wat schuldig zijn open Liggen cassettes leesbaar zichtbaar openbaar Geen tijdstip ligt de sfinx meer onzichtbaar dan nu en de piramide voor het museum is een u.f.o maar blijf een kind van…