inloggen

Alle inzendingen over terrier

7 resultaten.

Sorteren op:

P.C. Hooftstraat

gedicht
2.0 met 58 stemmen aantal keer bekeken 16.889
De airdale terrier liet zich even aaien. Een zuiderwind kwam zacht de hoek om waaien of daar zojuist een bruid gelopen had. ----------------------------------- uit: 'De Veltmanverzameling', 1996.…

Pitbull terriër

hartenkreet
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 442
“Hij doet niks hoor!”, riep zijn baasje en deed hem gelijk een muilkorf om...…

Scotch Terrier in een koffiehuis

poëzie
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 867
Hij zit zo rustig in het koffiehuis Op 't smalle bankje lusteloos te geeuwen, Als een die, overal en nergens thuis, Tevreden is, tot aan het eind der eeuwen, Met 't leven dat hem nimmer heeft bedrogen. Zijn blijdschap spreekt uit 't kwisplen van zijn staart En gans de vriendschap van zijn listige ogen Groeit tot een glimlach in zijn ruige…

in het gras van laren

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 117
beter de porsches en dikke landrovers zij spiegelen zich dicht aaneen de chauffeurs en euses lopen hier ongezien om gezien te worden de car wacht wel schuin op de stoep even binnenwippen bij die shop veel uitverkoop onzichtbare crisis toch nog veel duur blond en bont kakkineuze rashonden poedels bassets flat coated retrievers briards terriers…

Van dat soort dingen

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 3.480
Polen in het park, halsbandparkieten in een boom erboven, en ik met m'n Tibetaanse terriër, loop langs: kwart Hongaars, kwart Frans, de rest Fries, enkel wat Nederlands machtig Een Engelsman springt van de brug, liefdesverdriet om een Afrikaanse van de overkant.…

TURINGWEDSTRIJD (1)

netgedicht
1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 126
Mijn terriër zet grommende zijn tanden In rijm dat door een schrijver is gemaakt Het heeft tienduizend euro buitgemaakt En maakt furore in de Lage Landen De haarbal door de maker uitgebraakt -De eerste kat ontsnapt al aan mijn handen- Laat mij bepaald niet snakkend watertanden Naar nog meer over pik en poedelnaakt Het vers kan dan wel lopen…

gestoord

netgedicht
3.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 2.416
het is mijn gewoonte allang niet meer zitten op terras van café de zwart ik word zo ontzettend moe van al die toeren en verhalen edoch gister was het raak en daar ging die weer een dame met een klein hondje - yorkshire terriër - ging voor jaren de gevangenis in voor ik haar na drie bakken koffie er weer uit haalde niet dat ze lang genoeg…