Alle inzendingen over teveel gevraagd Sinterklaas humor 5 December

Lieve sint, dit speelt al vele jaren. Pas nu trek ik de stoute schoenen aan. Ik heb het altijd al laten varen, maar wil dolgraag mee naar Spanje gaan. Ben niet stokoud, heb toch een heel verleden. daarom schelen wij ook niet zoveel, want een paar honderd jaar geleden, had u zelfs de baard nog in de keel. Ben geen heilige, het verlangen is…

Nou vier ik Sinterklaas niet meer zo fijn als vroeger: want jij bent 5 december 2007 overleden...…

(bij een teveel aan letters) tegen 5 december weet de dichter zich ontheemd blijkt het pijnlijk gemis aan bloemrijke verzen... deze tijd van frivole rijmelarij maakt de dichter juist neerslachtig het teveel aan letters van banket heeft hem voor enkele dagen op dood spoor gezet…

Onder een grote witte pluim - in de vorm van een uitroepteken - zie je alleen een schipper achter het levensstuur dat hij vasthoudt alsof het om het allerduurste cadeau van Sinterklaas gaat. En zo is dat. Hij leeft! Dus: pak uit en Carpe Dium! Vandaag is het altijd 5 december.…

Het is vandaag de kortste dag hierna gaan de dagen weer lengen steeds meer licht in donkere dagen want vanaf 5 december tot 13 februari is voor mij een zware, donkere tijd met Sinterklaas, Kerstavond, nacht, de Kerstdagen, Oud- en Nieuw en mijn geboortedag de 12e dat laatste wordt niet meer gevierd met oudjaar zit ik vuurwerkvrij in Spanje…

´Ik ben toch zeker Sinterklaas niet?´ en met een grote dreun viel de deur in het slot. De boerin keek naar het plastic tafelkleed, zoals een kind kijkt naar zijn lege schoenen. Haar vingers grepen naar het vaasje zonder bloemen (gekregen vorig jaar op 5 december).…

Ik zat dus gisteravond keurig recht Zong luidkeels "Jongens, heb je ‘t al vernomen?" "Hij komt" en "Zie de maan schijnt door de bomen" Toen heel lang "Kom maar binnen met je knecht" Geen Sint, geen Piet en geen kado, maar later Kreeg ik, echt nooit gedacht, een flinke kater…

Ik vraag de elven wel om hulp En bel neef Sinterklaas." Die middag kwam de Sint al aan En met hem Zwarte Piet. Uit volle borst zong Pieterman Een 5 december lied. Zij gingen samen aan de slag, Er was zo veel te doen, "Waar moet dit heen?" riep Sinterklaas, "En waar is toch die schoen?…

In de verte geluid. Stoom, mist en wind. Zingen op de kade. Verlangen van een kind. Bewegen van een vlag. Een boot komt dichterbij. De tijd staat even stil. Wij hopen zij aan zij. Briesen van een paard. Een hand zwaait in de lucht. Pepernoten vallen. Ik groet, ik ben, ik zucht.…

1x In de verte mist. Een wolk verhult een geheim. Eenmaal komt het uit. 2x De hemel een wolk. Een boot gaat schuil in de mist. Dit heet geloven. 3x Met een groot gebaar duwt hij alle wolken weg. Sint houdt van de zon.…

O, was ik maar 1 avond Sinterklaas En mocht die avond 5 December wezen! En kon mijn toverstaf elk mens genezen van wat ie maar niet laten kan, helaas Dan zou ik ieder mensenhart van steen, en ieder hoofd verstard tot ijskoud marmer, wat zachter willen maken, ruimer, warmer; zodat de vlam weer uit de ogen scheen.…

als morgen Sinterklaas verschijnt voor de kleintjes, die in hem geloven voor de volwassenen die de kleintjes van het wonder Sinterklaas niet willen beroven de cadeautjes keurig ingepakt een nepklaas klopt al aan waar kinderen met rode wangen keurig in een rijtje staan om hun cadeautje te ontvangen de grote mensen hun gedichten hilarisch…

Is dat zoveel gevraagd?…

liet is dat teveel gevraagd…

- Het was bijna 5 december!…

Mijn kleinkind heeft ook Sinterklaas gevierd Met echte ouderwetse Zwarte Pieten, Wat zat die kleine meid daar te genieten. De 5 bewakers waren zeer gespierd, En hun pistool was goddank niet te zien: Het Sinterklaas’feest’ was nog nooit zo clean.…

December: Sinterklaas onthult geheimen: verborgen Pieten komen uit de kast: oud zuur, in woord gegoten, wordt verbast- erdsuikerd, ingepepernoot, in rijmen Door zwart, het nee, te zien en te omarmen kan ja, het witte licht, het hart verwarmen..…

Heidaar, jij bleekgezicht Lelijke luiwammes Neem voortaan zelf Maar die zak op je rug Andere koek dus, jij Discriminatiesint Ik eis die schimmel op: Afstijgen, vlug!…

Ach, Sint en Piet zijn aan het bakkeleien. Ze doen ons na! “Ik ben ook Pieterbáás”, raast Piet, “niet slechts jouw slaafje, schimmelklaas, stokouwe boterletter!” Om te snijen zo grimmig wordt de stemming. Sint geeft Piet fluks van katoen: “niet mieren, grijnslachlijer, pietlut, hansworst, jij fokking zakkenbreier”, wat Piet weer in ‘t verkeerde…

De menigte is nog niet voldoende op gaan staan, om te protesteren tegen de Sint bij volle maan, maar dat het te gek is, om mee te maken, dat kinderen de weg kwijt raken, wie maalt erom, wie maakt het uit, een Sintenfilm en een portie noten, het is me toch een stel idioten, die vinden dat alles van 5 december, al op 5 september tentoongespreid…

Het wordt straks teveel voor Sinterklaas.…

14 December is het de " sta op tegen kanker dag" Een reminder omdat NIEMAND vergeten mag Dat kanker een schier onmogelijke moordenaar is. 14 December is het de " sta op tegen kanker dag" Een nadenker, omdat NIEMAND maar dan ook NIEMAND vergeten mag Dat deze moordenaar teveel slachtoffers maakt. 14 December is het de STA OP TEGEN KANKER…

Toen men nog met hart en ziel voor het vaderland viel, Niets was teveel gevraagd. Laatst heb ik me misdragen Door een plank te verzagen.…

Wij vieren mijn verjaardagsfeest, ’t is 5 december, sta mij toe dat ik ze breng.’ ‘Niks mee te maken’ sprak de functionaris streng. ’t Was 5 december, er werd hier en daar gezongen, van ‘zie de maan schijnt’ en ‘kom binnen met je knecht.’ Maar Sint en Piet luisterden samen noodgedwongen, naar wat hen allemaal ten laste werd gelegd.…

Waar men ook komt men is aan het delven of graven men kan niet rechtdoor men moet er omheen of wachten bij rood er valt smeltende sneeuw december de vijfde morgen is het sinterklaas ik zet ook mijn klomp misschien word ik beloond krijg ik een pakje een pakje geduld want er is iemand die heeft toch geschreven dat geduld het grootste…

HET KIJKEN NAAR DE ZEE NEEMT ME MEE NAAR HET NIETS OF HET IETS WAT IK NIET LICHT KAN BEVATTEN: HET EINDIGE HET ONEINDIGE HET INNIGE WAT MIJN ZIEL TROOST WANT MET OF ZONDER ZON IS ER ALTIJD EEN HORIZON Dit gedicht draag ik op aan mijn belgische balcon-buurvrouw en echtgenoot, Zuid-Spanje, 5 december 2010…

Op 5 december is het altijd raak: de kinderen met aanhang, broers en zussen, we zingen, lachen, knuffelen en kussen en bijna elk cadeau valt in de smaak. Mijn Eva kreeg een bloedkoralen ketting, ik sokken, chocola en een besmetting.…

de kerstboom staat steeds vroeger klaar en verdringt de sint kersttafels, mooi gedekt in winkels ik ben benieuwd… wat hij dáár van vindt zijn verjaardag moet nog komen toch staat de Kerstman ook al klaar dus, kinderen die nog immer dromen van 5 december, elk jaar raken verward en weten niet dat onze Sint en Piet voor velen zijn verdwenen…

WANT IK HEB ER NIET OM GEVRAAGD.…

Hoe weinig de mens ook bezit, hoeveel de mens ook klaagt, het nieuws laat weten dat het de goegemeente heeft behaagd, bijna net zoveel te investeren als de voorgaande keren, dat 5 december werd gevierd! Dus: klagers geen nood, neem een extra pepernoot!…