Alle inzendingen over theater

Leuke dingen doen, vanaf morgen naar Museum, Bioscoop, Theater bij Beautyfarm laten verzorgen maar doe het nu, niet later. In de zomer naar de kust op terrasjes aan het water en genieten heel bewust maar doe het nu, niet later.…

Je zit er maar mee op de achterste rij van je eigen theater. ----------------------- uit: 'Tot zover', 2002.…

een verzilverde vrijheid verbreed mijn bewustzijn in ademtochten wandel ik door het theater van het leven brengt mij stapjes dichterbij in wie ik ben het verwijst mij naar tijden waarin ik reis zoals de lentezon bloemknoppen doet ontluiken in fragiele schoonheid adem ik in weemoed langs de vensters van mijn ramen kijk met een verlangen…

En dat bloemetje krijgt van ons mondjesmaat zijn water, zo blijven wij een beetje warm in dit koude theater.…

Je zit er maar mee op de achterste rij van je eigen theater. ------------------------ uit: 'Tot zover', 2002.…

ADELE Mens die puur Theater bracht, zoals Het hoort, die als Geen ander het applaus Kon laten klinken Na weer een lied Dat snoeihard bij ons Binnen kwam - en toch Een kwetsbaar mens met Een ongekende podiumvrees, Die ondanks je bulderende lach Van pure angst zat te Sidderen voor je op moest, En je podiumwerk als dwangarbeid…

Sierlijk van oudsher nog met het toetsenbord droom ik bij elke zin verder het universum in een donker theater vol met glinsteringen is mijn ambiance met jou in herinnering.…

Maar nu de taal waarmee de mens het doen moet ik het maken het lichaam dat in zonlicht de kracht krijgt van honger en in de gebalde vuist van oorlog en liefde zichzelf afkluift zingend de taal het gratis theater van de ontkenning, levend en buiten de dodende stromende tijd die de ogen vertroebelt het kijken schoonspoelt. ---…

jij had de zeldzame performance van binnenkomende schuchterheid en een blijde vrijheid om de warme ontvangst bijna lijfelijk te voelen het gapen van deze kloven ben jij gelukkig nog niet te boven nog showt alles naturel als op het lijf geschreven de tegenwind die pittig waait voelt niet als blasé maar neemt wat kleine stukjes…

Net of er geen tijd meer is om de voorstelling uit te zitten: het voorgestelde gaat aan met een klap; snel als een schaduw van wolken over het gras beweegt het gedachte zich voort; in het blauw van Antarctica handhaaft de ozondrift zich; iemand denkt een man te zijn die sterft en dan ontwaakt. Hoe dan de haren mij op de armen werden bewogen…

‘Mijn gemakkelijke zetel staat potsierlijk klaar met open armen, vertrouwde binnenkant, een vleugje nostalgie. De bel barst zwartgallig, mijn licht dooft mijn hemel, de Lethe cirkelzwaddert rond mijn hoofd. Het enige wat ik doe is mezelf horen reutelen. Nasaal gonst en basaal bonst het’ –trombose of geweten?- ‘Er zijn geen wachtenden voor…

Poppenkastverhalen waar volwassenen zeker puur van balen, het grote en kleine pantomimesteekspel van personages uit ons leven gegrepen die wisselen. Verhalen verzameld van prinsessen die rijk dromen. Van op visite gaan, het mooie kasteel binnen komen. Met scenario’s van verkrijgbare poppenkastpoppen, komt men meestal al een heel eind door de straat…

Ik ben dol op theater sla lekker tien hoofddoeken om al wordt het warm of kil!…

De reis naar verzachting, ontkrachting van wat verhard, verward is een levenslange Aan de laatste 'reistafel' zit de dood gezellig aan, schept op, vraagt honderduit en glimlacht Je verwacht de terugreis maar nu blijkt het een enkele reis de dood schrijft je laatste vakantie-kaarten Je levensreis zit er op, voorbij gevlogen als…

hij was geen clown want in zijn woorden klonk het leven als muziek met bloem en bolhoed het gezicht overbelicht zong hij zijn lied de wereld donker in décor de zaal met sterren in de ogen er bloeiden sprookjes uit de handen van de man die heden uit verleden nam zijn mimiek is generatieloos de woorden internationaal mijn troubadour…

je hebt gezucht onder een zwarte lucht het kopje laten hangen zacht tegen mijn wangen jij bloeide voor vorsten in paleizen zag in woestijnen oases als kleine paradijzen in theaters grand gala gedaan in obscuur kleine kroegen op de planken gestaan jouw ster is gaan rijzen in de glamour van geluk ik mocht bij je blijven en toch…

uit het hoofd zijn geleerd zoveel melodielijnen erin zijn gepompt zoveel toneelattributen zijn vervaardigd zoveel pasjes in de benen zijn gaan zitten zoveel toneel-lijnen, toneel-stippen bedacht zoveel verkleedpartijen onder controle gekregen zoveel inzet van grime, licht, regie, muzikale leiding en choreografie en de medewerk(st)ers van het Theater…

gevoed gekleed gekapt ben je op de wereld gezet onzichtbaar aan de lijnen jouw vrijheid was gebed je danste zong en sprong totdat je geest blokkeerde jij het poppenspel bruuskeerde en jouw gevoel het won voor het eerst op nieuwe aarde met eigen normen en waarden kwetsbaar en te raken maar niet meer in hun spel die poppenkast…

geluiden waaien aan de wind verdraagt de tonen ze vertellen hoe het ons vergaat met werken en met wonen soms lijkt het een orkest waarin de haast het ritme pakt dan zijn de trommels op zijn best de rest is even weggezakt ineens is er die aria een ijle bloem op hoge wind alsof de zon voor even schijnt in de blijdschap van een lachend kind…

je bent een goed acteur in je ogen spiegelt leven je gebaren zijn heel groot van koningin tot goot je lijkt je ziel te geven je maakt je op met zorgen van een ander kleed je aan met jeugd je haar wordt minder maar het spelen blijft je grootste vreugd de zwier waarmee je danst verzacht de hardheid van de dagen de lach waarin jij je…

"Ik heb het gevoel dat ik al mijn blaadjes verlies" sprak de oude boom waar men het allerbeste mee voor had waar alles goed mee zou komen maar die niet wist of hij de herfst zou doorkomen met ongekende stormen en zure regens laat staan de winter met sneeuw, ijs en bittere vrieskou Maar uiteindelijk zou alles goed komen ondanks de ontkenning…

wereld lachte naar je voeten tenen krulden na applaus hatend klapten ze hun handen vergaten zelfs hun dank voor jou kwetsend schudden ze hun hoofden fluitend jouwden ze je uit je wilde ze meer warmte geven maar ze schreeuwden je de kou ogen blikten slechts jaloers zijn woorden haakten in je hart pijn die je toen voelde leek alsof de…

De verspreking van Arjan Ederveen als Pilatus in ”The Passion” op een heel cruciaal moment zij hem door mij direct vergeven Maar in historisch perspectief zou het wel Pilatus moeten zijn en niet Barrabam, de moordenaar en zeker niet Jezus Christus Want de politiek is ziek, zwak en misselijk en wast doorgaans steevast haar handen in…

's Avonds is de rivier een theater het water draagt de muziek naar onze oren, de romantiek van een saxofoon, ondergaande zon fonkelend in de wijn en de kerk rozig een en al zachte genade Toeristen doen klikklak alsof niet zij maar wij de figuranten zijn de stad een bordkartonnen decor: attractiepark Paris l'amour jongelui op de kaden…

De koning van de foute grap, Ton Kas, Lid van de Orde van de Grofgebekten, Heeft niets met - wat heet - politiek correcten, Qua platheid is het twee uur lang vol gas. Helaas, ik ben nu eenmaal wie ik ben, Ik heb dus flink genoten…..ik beken.…

Gelukkig is de rechter niet gezwicht Voor hen die anderen plezier misgunnen. Een heel klein beetje overlast moet kunnen, Dus krijgt ‘het Pauperparadijs’ groen licht. En hiermee wist de rechter aan te tonen Dat in Veenhuizen grote zeikerds wonen.…

Raak me aan, reik naar me, ik ben genegen. Leg je arm om mij heen. En raak aan, raakte aan, aangeraakt. Kom bang kind, hier vind je warmte en geborgenheid. Hou vast mijn uitgestrekte hand en laat niet meer los. Zo overbrug je 1,5 meter. Kom dans met mij, hautnah… De zachtheid van je lichaam, de honger in mijn ziel. Je schoonheid…

ik zag hem plots tussen de ruïnes van een grieks theater - adembenemend beeld met reisgids in de hand alsof een god (even op uitstap in het land) verdiept in de gezangen van een rei over zichzelf een eigentijdse versie vond één decorwissel en dramascène later verbrak hij de extase en liep me prompt in een alledaagse boog voorbij…

Anderhalve meter niet normaal mondkapje niet normaal slechts een triootje op visite niet normaal je handen stuk wassen niet normaal om 21 uur laatste horecagasten niet normaal voetbal, kerken, theaters blijven beperkt en dat is niet normaal maar het is tijdelijk laat ik die stip aan de horizon voor u zetten, landgenoten, wereldburgers…

in het anatomisch theater betreden chirurgijns in koelen bloede de arena met de precisie van een horlogemaker inciseren zij de menselijke huid het bloed kruipt waar het niet gaan ontleedkundige lessen zijn geleerd het beademde corpus onder zeil als mes zaag schaar het vege lijf invaseren geen dokter ziet wie je eigenlijk bent…