20390 resultaten.
Zo scheef is het
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 89 Voor de arme is er het werend loket,
waarachter men keihard cijfers noteert,
hem de toegang tot goed bestaan belet,
met zijn noden steeds op achterstand zet .
Hoe inhumaan wordt hem telkens geleerd
dat uitsluiting geregeld is bij wet,
het niet uitmaakt dat hij kansen ontbeert,
omdat onwil nu eenmaal hard regeert.
Mensenrechten? Wie wordt…
In herhaling vallen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 501 Als alles veranderlijk is
en vergankelijk in de tijd
Is in herhaling vallen
een onmogelijkheid…
De tijd.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 56 Vergankelijkheid
stimuleert ons steeds verder
te gaan in de tijd.…
Doorgaan.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Doorgaan, steeds verder
tot de einder in zicht is.
Het niet meer licht is.…
tijdloos
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 99 om de tijd op te vouwen als een vloerkleed
in een doos van vergankelijkheid
om de tijd te vouwen
in de rimpels van het voorbije
op te vouwen
in mijn handpalm te bewaren
kleine, kwetsbare seconden
om de tijd op te vouwen in mezelf…
Nu
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 217 “Nu” is de dunne gouden draad
die tijd knevelt in het heden
en tot eeuwen weeft als eindeloos brokaat.…
Tijdsporen
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 305 wat waren wij al groot
naast de heg die steeds kleiner werd
groeiden we, bloeiden we
tussen de stenen verscheen het jonge mos
en wij kleurden
bij de eerste zoen in het klompenhos
wat zijn we klein nu
naast de heg die steeds groter werd
waar stenen zijn verdwenen
hebben sporen hun werk gedaan
en ademt vertikte tijd
door de mond van vergankelijkheid…
Vadertje tijd.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 180 Stoeien met
de tijd,
omzien in
nostalgie.
Heeft iemand
nog
de regie?…
boomt niet langer sterk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 116 wanneer de wind
grillig snelt
naar herfst
dan voelt
het leven
sleet
versukkelt het
na korte tijd
in aardse vergankelijkheid…
Met Oudjaar klink ik even
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 171 Wat een illusie, het meten van de tijd.
De mens peilt met zijn knallen, opgetogen,
de omvang van zijn eigen onvermogen
om te ontsnappen aan vergankelijkheid.
In tijd of eeuwigheid, straks klink ik even
op alles wat dit jaar mij heeft gegeven.…
december gedicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 347 hangend aan december
als het fragiele bewijs
van vergankelijkheid
bevriezen we de tijd
steken een kaars aan
en veinzen
voor een moment
de knusheid van weleer…
De spijker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 707 De spijker in de muur
hoopt berustend
dat vergankelijkheid
hem vergeten zal
en tijd blijft hameren
hem de kleuren geeft
niet veroordeelt
tot roest om oud ijzer…
verjaren
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 187 je kent de jaren
die verjaarden
viert de vergankelijkheid
met glazen wijn
als het bestrijden
van een pijn
je bent getekend
door de tijd
maar veinst geluk
en houdbaarheid…
Herfst
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 360 Verdrietig
is nietig
is somber
is zwart
het rottend blad
bevestigt dat
vergankelijkheid
verstilt de tijd
klaagt de viool
verdriet lijkt
vandaag
mijn parool…
Het leven heeft de tijd
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.006 Het leven heeft de tijd,
de tederheid en 't onvermogen,
het telkens weer herboren worden,
de voorjaarslucht, de winterkou,
de liederen die stromen.
Het leven heeft de tijd,
vergankelijkheid, vertrouwen,
en mensen die toch overal
hetzelfde zijn maar ook zo anders,
en allen hebben dromen.…
bij een vraag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 131 ken jij de jaren
die verjaarden
vier jij
vergankelijkheid
met wijn
als het bestrijden
van een pijn
ben jij getekend
door de tijd
veins jij geluk
en houdbaarheid..?…
Op en Neer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 291 het lichaam slijt
dat is een feit
als 't in de greep komt van de tijd
waarmee 't zich onderscheidt
door zijn grofstoffelijkheid
vooral in kwaliteit
van spiritualiteit
wie jong is weet
nog niet van sleet
die leeft, die vrijt, die feest, die eet
zij 's met fluweel bekleed
en met parfum bezweet
zij leeft met één decreet:
ik ga voor…
groot gemis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 213 verdriet is melancholie
het chronisch besef
van vergankelijkheid
hoe groot de faam
of roem mag zijn
het is de tijd
die krijgt je klein
wat rest is straks
het groot gemis
verpakt in pijn…
De kale vergankelijkheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 De kale vergankelijkheid
plaatst een man in een verleden
tijd, die om zijn bos met krullen
door velen werd benijd.
Fijn besnaard maar inmiddels
spaarzaam behaard spiegelt een
kale schedel omhuld met een
sierrandje haar.
Van een veertiger die zich vroeger
zeer sexy mocht noemen; maar nu
het appeal moet missen van een schaar.…
Alles is vergankelijk
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 296 Alles is vergankelijk
zo ook een gedicht
schijnt het zonnelicht
lang op het papier
dan verdwijnen de letters
één voor één
niemand weet waarheen
jij bent de woorden kwijt
en het gedicht is verleden tijd.…
een eeuwenoud cliché
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 91 is de bewering van;
' aan alles komt een eind '
ik zal er nooit aan wennen
afscheid nemen van mensen
en de dingen die voorbijgaan
natuurlijk zijn er de herinneringen
maar ook die zullen spoedig
vervagen in mist van tijd
rest ons slechts het berusten en
het gedogen van vergankelijkheid…
Vergankelijk
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.169 Hoe vergankelijk is alles,
het leven, de éne dag nog
volop genieten, van alle
genoegens gegeven, het
volgend moment zónder
afscheid of aanwijsbaar
moment is het voorbij.....
Hoe vergankelijk is het leven?…
chanson d'antan
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 341 de oude zanger heeft
het in een chanson
over vergankelijkheid
die hem is aan te zien
de tand des tijds heeft hem
doorgroefd en getaand
maar zijn stem klinkt
nog als vanouds
het timbre maakt je
warm van binnen
en kent de kunst
van het ontroeren
melancholie ligt op de loer
om je te Aznavouren...…
tussen passanten
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 185 soms ben ik triest
over verloop van tijd
want alles raakt op
soms ben ik moe
moe van triestheid
omdat ik altijd maar vergeefs
en amechtig probeer
aan te klampen voor een plek
in de trein die eeuwigheid heet
hier op het drukke perron
van de vergankelijkheid
sta ik naamloos tussen passanten…
Jaaroverzicht
snelsonnet
3.0 met 22 stemmen 1.967 Wie weet toont men in later tijden aan:
Het jaar tweeduizend heeft niet eens bestaan.…
Genadetijd
gedicht
2.0 met 15 stemmen 11.209 Het is de tijd.
----------------------------
uit: 'Op het oog', 2004.…
Tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 559 Als fijn zand ongrijpbaar
glipt elke tik die ik hoor
onbeïnvloedbaar qua snelheid
tussen mijn vingers door
Ook al duurt een feest veel langer
dan een halfuur tandartsstoel
de klok maakt duidelijk onderscheid
door wat ik wezenlijk voel
Wat mij vooral zo opvalt
is dat een gebeurtenis
als dopen of met elkaar trouwen, voelt
alsof dat voor…
zwanenzang
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 578 Duizenden sterren achter dichte ogen
Met vleugels stram
En snavel in papieren veren
Dromend van zon
Zoekend naar wat goed is
Een boom strekt zijn takken uit
Ze vallen
Bladeren van vroeger
Ze vallen
Zomaar zonder pardon…
TERMINALE KLEUREN
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 650 en ik
onrustig in mijn stoel
als aan het sterfbed
van een dierbare
zoekend
naar telkens weer
verkeerde woorden
de vergankelijkheid
opgediend
compleet met garnituur…
De zandloper is omgedraaid
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 532 De zandloper is omgedraaid en
je weet het niet, of je doet
alsof je het niet weet. De zomer-
bloemen zijn zo mooi en vertellen iets
anders. Dat ze willen kleuren en
geuren ; de mensen verheugen met licht.
Toch gaan de uren voorbij, de dagen
waarop je aan weinig anders denkt dan
dat het zomer is en dat je mag genieten.
De zandloper is echter…