Alle inzendingen over tijd OR stapjes

stappen zijn ook even groot Je hebt een eigen kijk op alles Waarbij jouw ik op de mijne stoot Je wordt intussen weer verstandig hard aan 't werk een eigen huis Een leuke meid kwam in je leven Een trots gevoel kruipt in mijn buis Na een poosje ben je gesetteld Het puzzeltje compleet dat bindt En ik..ik wacht geduldig Tot ik weer kleine stapjes…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Teder lief zacht van huid teentjes voetjes ze stappen of nee ze zetten stapjes kleine stapjes. Oogjes volgen verontwaardigd nieuwsgierig Alles en iedereen rondom die voetjes en ja ze blijven stappen onderzoekend avontuurlijk met kleine stapjes.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Misschien heeft u al iets ervan vernomen, M’n nieuwe boek is onlangs uitgekomen, Het is dus tijd voor slingers en gebak. Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

vroeg men aan Job op vriendelijke toon ‘Welnee,’ zei hij, ‘want ik ben zo’n persoon die stapjes terug doet voor de coming man Ik kan op tijd vertrekken als het moet Daarin ben ík nou weer verrassend goed!’…

De eerste stapjes in de sneeuwwitte toekomst nog niet rood gekleurd…

De paus loopt tegen menig vooroordeel Hij schrijdt met ongelooflijk kleine stapjes Verorbert kleine beetjes, dito hapjes De homo’s krijgt hij (nog niet) door z’n keel De tijd gaat snel…en ja, ze komt eraan: Een zwarte lesbo in het Vaticaan!…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Wankele stapjes verwonderde oogjes verroest mijn beentjes kunnen me dragen, een stapje en nog een, drie stapjes en ineens, loopt ze door de kamer, vergeten is het kruipen, want die voetjes, aan de onderkant, zitten niet meer aan de achterkant, als ze voorbij komt, maar stapje voor stapje, verkent ze haar groter wordende wereld.…

Vele kleine stapjes vormen een lange wandel maar een lange wandel garandeert nog geen grote stap…

vermeden to be or not to be, that is ...…

een verzilverde vrijheid verbreed mijn bewustzijn in ademtochten wandel ik door het theater van het leven brengt mij stapjes dichterbij in wie ik ben het verwijst mij naar tijden waarin ik reis zoals de lentezon bloemknoppen doet ontluiken in fragiele schoonheid adem ik in weemoed langs de vensters van mijn ramen kijk met een verlangen…

Maar onze tijd samen is nog niet gekomen Want ik ben hier en jij daar Ook voor ons zal die tijd komen En blijven we voor altijd bij elkaar.…

Dat wanneer je Door de bomen Het bos niet ziet Dat het bos dan Gewoon blijft staan Totdat je Een paar stapjes Naar achteren doet…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

voetje voor voetje schoorvoetend snelwegen, wegwezen wandelpad stapje voor stapje modderschoenen schone lucht adem gehapt verdwalen moed in schoenen eind zoek terug naar start stap voor stap wegwijzers begaanbaar pad bonzend hart…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

waar doorzichtigheid haar lieve geheimen sluiert zijn zon en schaduw extra alert op de subtielste contrasten geen show voor grote voeten wel stapjes in volmaaktheid van vorm en kleur…

Jij zag mijn eerste stapjes Je zag me wankelen Wat ik nu soms nog doe. Jij gaf me het zetje in m'n rug dat ik verdiende Ik wil je bedanken Voor de vaderliefde die jij mij gaf…

Vanaf een afstand Zie ik je pijn Het verdriet in je ogen Omdat het zo moet zijn Ik zie je vechten Ik zie je gaan En voel me machteloos Aan de zijlijn staan Met kleine stapjes Die je zelf niet ziet Kom je lichamelijk verder Maar niet met je verdriet De weg van accepteren Is nog een heel eind te gaan De tijd heelt veel wonden Maar…

Verloren stille straten… In mijn herinneringen vallen gaten wanneer ik wandelend over het pad van mijn leven op de juiste manier handelend mijn leven kleur wilde geven. Door schade en schande werd ik wijs; het spreekwoord altijd voorhanden; het tastbare bewijs in mijn geheugen is dat de mensen deugen. Wanneer je durft toe te geven…

De eerste schooldag, een nieuw persoon, die je dag invult, en heel gewoon een weekje verder elke dag de spruit, wordt afgeleverd aan de schooldeur, dus vooruit: De eerste stapjes zijn zo gezet, maar weet zeker dat na weken ‘t net is alsof het nooit anders was!…

Voor mij is het niet weggelegd Tegen mij zal het nooit worden gezegd Dochter, nichtje, tante en zus Maar mama niet dus Voor mij geen zoete babygeur En geen ballonnen aan de deur Geen eerste stapjes En geen fruithapjes Dochter, nichtje, tante en zus Maar mama niet dus…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…