Alle inzendingen over tintelingen

de sterren en dan jouw vingertoppen met kleine stapjes dichterbij ik zie je in de sterren én de maan die net zoals jij in porseleinen dromen slaapt en wanneer dan de zon daar door de bomen op het nog wat natte gras zomer schildert liggen onze vingertoppen uitgestrekt tegen elkaar (straks word je wakker met sterren in je ogen) en tintelingen…

jaren wind boven op een bloemenlint en langs de landweg in een geur van peper bloeit een lijsterbes de witte dovenetel loert pisnijdig naar het geel van boter- en van paardenbloem kijk hoe langs het ovenbuur wit en lila de seringen welriekend naar je ogen dingen een liedje om te zingen een ruiker met seringen een middag vol van tintelingen…

ik streelde je met zinnen, mijn engel die je verkrampt deden verlangen naar gesmolten chocola en vanille-ijs met erotische lyriek verdoofde ik al die zuchtende zinnen van jou en schilderde een schokkend stilleven de aanwezigheid van onzichtbaren deed je vechten tegen je schorre stem die felgekleurde zinnen schreeuwen wou ik streelde je…

-twijfel- danst rond mijn hart weggebroken een vlucht over huid geschoren -een tinteling- parelzoet druipt het zweet een kus angstig lief -een streling- vluchtig…

Wanneer ik met je vrij zie ik sterren als onze lichamen elkaar treffen in t zonnige middelpunt van ons heelal en de hemelse stralen zich een weg glinsteren helemaal tot aan de uiteinden van tintelende ledematen…

Soms zijn er zoute tranen tintelend over mijn wangen Triest gevoel vanuit het niets zomaar door verdriet bevangen Soms krimpt mijn hart ineen gevangen in een leegte zo kil Dan verlang ik alleen naar jou dat is alles wat ik dan nog wil Soms voel ik me zo eenzaam gaan emoties met mij op de loop Van mijn kruin tot aan mijn tenen verlies…

Tintelingen ik voel meer dan woorden. Gespannen opwaarts neerwaarts lief. Vrolijk kijken ogen naar jou en terug.…

Toen ik wakker werd vanochtend hing er een tinteling van vreugde in de lucht. Vanavond kom ik naar je toe vrolijk fluitend in de wagen: vanavond wordt het feest! Als porseleinen honden speelden wij te lang het stugge spel van talmen: steriele dialoog: stuifmeel op plastieken bloemen.…

Jij bent mijn fantasie Mijn tintelende ervaring Ik de breedgevleugelde til je mee Hoog Los van dit idioot aards overwoekerd slagveld Vrij van de zeis Leven tintelend leven Los zweven wij.…

Scribendo tegen klippen op doordesemd in het licht van oeverloze onderhuidse tinteling in manuscripten fijn bewerkt tot folianten ossenhamstring goud op snee leren monster tintelend van zonderlinge zadenkruiden onverkort en onvermengd uit diets Veculiaans idioom…

liprode letters tintelen als poëzie gekuste woorden…

droog zacht, ruw nat in uit, stoten trekken voor achter, buiten binnen zuchten tieren, fluisteren gillen pijn genot, plezier fijn extase komen, opnieuw genomen rusten knuffelen, lusten tintelen…

… licht tintelend vrij…

Er is er maar eentje zoals jij maar ik zie jou overal staan mijn hart maakt alle tijd vrij en voelt het zo perfect aan Voor altijd met jou is niet lang genoeg over jou dromen geeft mij alle energie voor een relatie is het nog iets te vroeg maar alles klopt als ik jou weer zie De tinteling van extase trilt nog na want vandaag heb ik jou…

Tintelende ontroering zich zelf genoeg, en met de volontloken wangen en met de forse wrong der haren met het hoofd aangeleund stond zij zwaar, zwart; rijke rozenbottels oranje en rood, schat bij schat, o de (weet je nog) barstten, bloemenknoppen des harten, het ongekreukte bloemenblad lag in onze hand…

Noem mij een tintelende maand en je neemt 'april' op de lippen, wanneer de bomen barsten van belofte, men weer kwiek wordt door gekwinkeleer. Bekijk de prunus: zoiets teers ontgaat de meeste mobilisten. Je kunt al zonder jasje buiten lopen.…

Schemerliedje, tintel-fijn, buiten zilvert maneschijn, buiten staan de bomen te dromen. Sterren beven in ’t fluweel, ijl-hoog suist muziekgespeel, ‘k sta te zien en luister in ’t duister. Schemerliedje, tintel-fijn, mocht ik met uw wijsje klein, geven stil verblijden wie lijden.…

bij ontsluiering van je verborgen gezicht ontdek ik jouw mystiek in bescheiden schaduwlicht door tinteling van ogen…

Armen vol warmte verdrijven de kou, ik tintel in jou, jij proeft mij geluk is wij…

Er schijnt een teder liefdeslicht over mijn tintelende zielenlichaam mijn stoffelijke deel hier op aarde is voor het licht der liefde gezwicht.…

zijn ogen tintelen maar achter die tinteling sluimeren de schaduwen die zijn aanzien bedreigen als uitgestelde regen elke vertraagde bui grift nieuwe rimpels in zijn verweerde gezicht toch blijft zijn mond meestal luchtig gebogen schildert hij de zwartste letters nog altijd zo licht mogelijk talloze grijze nuances weven zijn verhaal…

de vlakte tintelend wijd dood en leven altijd samen binnen de muren van de tijd…

Delfts blauw nostalgie in Hollands polder verpakt stralen weer ogen bij het geven van de reep en koester de tinteling.…

onderhuidse tinteling van ongeremd verlangen bovenwaartse zindering door geest en drift bevangen emotioneel betrokken bij onbekende brokken van mijzelf…

Je geur prikkelt mijn zinnen je stem streelt mijn gehoor je handen tintelen op mijn huid ik verdrink in je ogen heb je voor deze drenkeling een reddingsboei misschien?…

Niets laat de gang los in de voorzijde het onbekende wacht neemt leven de aarde de zee het kind danste zijn lach krullend tintelend eeuwigheid…

Mijn moeder is nog altijd aan zee bij een frisse zon en een tintelend windje Genoeg stilte om haar weer te horen Ze is hier niet geboren maar hoort hier wel Ze ziet me niet ze ziet me wel…

strelend over je wangen glijden mijn vingers om zacht te ontvangen mijn lippen tuiten zich om te vragen naar je antwoord de tinteling doordringt mijn hart en aderstroom met twee armen om je heen…

Ik proef jouw liefde Op mijn tintelende lippen. Die zinderend zachte zoetheid, Waar woorden nooit aan kunnen tippen. Dus zeg niet dat je van me houdt, Kus me gewoon nog een keer.…

Heel even is er tinteling een buiteling de laatste kracht slaakt zuchten apparatuur aangesloten een zigzaglijn knaagt zich voort er is nog leven buiten zijn lichaam zonder hoop…