Alle inzendingen over titaan

Niets gevaarlijker dan een titaan die met misvormd hart en ziel gelooft dat hij losstaat van de wereld. Niets zo zorgwekkend als een gulzige hemelbestormer die ons naar het oeverloze oord van oorlogen brengt. Niets krachtiger dan beroofd worden toch besluiten te dansen onze huid fragiel als rijstpapier…

in de capsule van een onderzeeër heeft tijd zijn eigen gewicht tijd rekent af met voorrecht of onrecht hier heersen slechts de wetten van de ijzeren krijger in tikkende tijd wie dacht bij vertrek aan de kortademige loodzware dief ongenood en noodzakelijk die druk opvoerende gast? dacht iemand aan het sterven van de tijd van…

Voeten moeten lasten dragen. Moeten sterk zijn, en gezond. Moeten lief dragen, en leed. Atlas droeg de hele hemelbol. Dragen is bepaald geen sinecure. Hemels zijn me veel te zwaar. Daarom, op handen draag ik haar. Mijn pedicure.…

Als titaan. Componisten en titanen sterven niet.…

Titanen treiterende tiran aaien met links maaien met rechts alles mag want alles kan Zelfs nu nog lijkt je spel brutaal fataal toneel illusionist sadist te vaak te hard te veel Een nieuwe toekomst? dacht het niet effectief verwijderd zaai jij ouderwets een tumor met verdriet…

de aarde beefde bergen spuwden vuur regens van keien roffelden men hoorde de schrikwekkende galm van de grenzeloze zee onsterfelijke goden wispelturige titanen gruwelijk luide monsters voerden hun strijd verwoestend en hongerend naar macht en wraak verweesd bleef Moeder Aarde achter in een geblakerde wereld…

Machtsstrijd der Titanen lezer snel begraven 'wie wint vandaag de prijs!' riep menigeen in`t gesloten dichtpaleis toen pas de dichterij begon, `t ging hen als Napoleon die won ook altijd maar de strijd doch éénmaal kwam een and're tijd en ging ons Napje naar de maan juist zo zal `t ook hen vergaan.…

de haan kraaide twee keer en nog eens de nacht ontsliep in de dag de zoekende zon achtervolgde verzengde de nacht strooit de wederkerende as in de wassende dageraad en de dag ontrolt zich langzaam krom als een oude atlaskaart tot het moment dat de aarde zich keerde tegen de dag en de titaan haar in liet slapen vredig in de schaduw…

Voor meer informatie omtrent dit inferno Verwijs ik naar 't snelsonnet van onze Theo _______________________________ TITAANTJE De queeste lijkt steeds zwaarder dan we dachten Vier dagen lucht nog voor het ademhalen L'histoire lijkt zich aldus te gaan herhalen Te hopen valt dat de Titaan kan wachten Contactloos op twee mijlen…

Verbazingwekkend hoe diep die sonde moet zijn gedaald of zou zij in al hun hybris uiteengespat zijn afgedwaald of onwrikbaar vastgeklonken in het eeuwoud roestig wrak waar de duivel hen kwam halen om hen te straffen voor hun dwaling en hun onpeilbaar goddeloze waanzin en hun overmoed?…

verandert bliksemsnel van grijsgroene tinten naar donkerblauwe dan naar een inktzwart slotakkoord een zompige mist kan boven hem somberen afgelost door een witte bleke nacht nooit is hij dezelfde zie hem ademhalen de watergod omhoog omlaag omhoog een onmetelijke grauwgroene reus in de havens slapen stalen schepen ontheemde Titanen…

sta niet stil in deze stad waar afval lawaaiig aan de muren kleeft kijk niet naar boven in deze stad waar torenhoge titanen onbewogen neerzien op het minuscule leven dat krioelt aan hun onverzettelijke voeten van steen kijk niet vooruit in deze stad waar de morgen al voor haar ontwaken tot het verleden behoort kijk niet achterom in…

Jeruzalem's edelen zitten uitermate safe in superieure handen en ervaren rust over verre einders rennen aardse leugens lallend en slalommend westwaarts alwaar titanen, zegevierend in chaos, heftig tekeer gaan bij avondlijke aanvaringen : revoltes eerlang navigeert over naamloze zenits : indalend charisma, heilzame toerusting…

aan belopen hun triomf Verbleken bij verwelkoming verdediging schijnt zich op te boeien gaat weer openbloeien lansen worden langzaam opgericht geen ontkomen aan verstrengelen de ijle eigenwaan Zelfs ik word ervan bericht maar leg met stomend wolkenpakket beiden 't zwijgen op 'k lijk nu wel als sluimerende vulkaan de machtigste titaan…

In café ~De Volle Borsten~ spreekt de dwerg als een titaan.…

tij komt terug Water en zon verlangen naar verdampen en licht worden wolken in de lucht weg zweven naar de grens van zout en zoet Regenen op een zanderige kust Hoger in de bergen valt sneeuw in de zomer smelt tot water stroomt zoet via beek en rivier naar de zee van zout, waarin een reus moeizaam ademhaalt eens wakker wordt als een Titaan…

van diamant zijn dienaren mooi, sterk, elegant zij bewoonden onbekende planeten bezaten een kennis waar wij niets meer van weten zij dienden hun koning met vleugelen van vuur niet gebonden aan tijd of duur een opstand brak uit in het vrederijk de onderkoning greep naar de macht in het koninkrijk de oorlog een machtige strijd der titanen…

Jeruzalem's edelen zitten uitermate safe in superieure handen en ervaren rust over verre einders rennen aardse leugens lallend en slalommend westwaarts alwaar titanen, zegevierend in chaos, heftig tekeergaan bij avondlijke aanvaringen : revoltes eerlang navigeert over naamloze zenits : indalend charisma, heilzame toerusting boordevol…

en in de grijze camper slaapt een man die zelfs de nachtvorst overwinnen kan, al blauwt de kou zijn ouwe, grauwe tenen Herinnert zich de hitte en het vocht, Djakarta drieënzeventig, de ring, daar werd – waar horen, voelen, zien verging – gestreden tot de laatste ademtocht Die botsing der titanen.…

Heer Muzeman, ge zegt het goed Uw klankdicht klinkt heel licht en zoet Ik dicht nooit echt omdat het moet Maar 't zit nu eenmaal in het bloed Al doen ze soms oubollig aan De nescio'tjes van titaan Of omgekeerd, vergeet dik trom Dat is passé, komt nooit weerom Tenzij de helden van weleer De nooit vermoede wederkeer Beleven in een sprookjesland…

De botsing der titanen. Zijn lans die afschampt op mijn schitterend schild de borstplaat ingedrukt ik hoor mijn ribben kraken de wereld draait zich om ik stort in 't perk. Komt zij tot troost nu toegesneld? Een hoopje schroot wordt weggebracht daarin een dwaze ridder ach!…

Grönloh (zie foto) --------------------------------------- In aNNa schuilt een Nomen Nescio Die onbekend wil blijven, anoniem Wie weet is Anna zèlf haar pseudoniem Want zij zegt nooit eens Yes maar altijd No Maar ook die oNNo valt niets te verwijten Hij is een Uitvreter en een Titaan Wie ziet hem als dat Dichtertje nog staan Toch zeker…

Misschien de machtige titanen die met hun gigantische zwaarden haar borst zullen doorsteken? Nee, het zijn Penus - pornofilmgodin en McDemeter - fastfoodkoningin die haar een héél klein zetje geven Maar ach, wie zal er om haar wenen? Want spreken met de oude mythen, dat kan toch niet van deze tijd meer wezen?…

de diepbevroren bodem Permafrostbegroeide toendra's ijzingwekkend koude stenen Schuren rotsen grove scheuren in een gletsjer als morenen Bovenaards gesternte edda zwarte gaten diamanten Schitterend in armageddon aardverschuivende gesteenten Boven onder aards gewelf van katatone catacomben Donderen met het geweld als titanen…

Haar purper doet de schone Dageraad, Die 's Hemels poort in 't Oost ontsluiten gaat, En 't Wagenspan van Titan binnen laat, De vingers blozen: Zelf Cypris wordt, van die haar schoonheid roemt, In heilig Dicht, na deze blos genoemd. Der Helden graf versiert men door 't gebloemt Van Rozelaren.…