711 resultaten.
Vermalen in de tijd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 385 Wetenschapper die de
Tijd in formules splijt,
Dichter die de tijd
In woorden vangt,
Zo is dit brein vermalen
In de tijd, van zelf en ik
En eigen voorgoed ontdaan
Van nu aan, voor altijd,
En staan we op tegen pesters
Tot in alle eeuwigheid
Tot in alle uithoeken van
Dit land wordt gehoord:
Pesters hebben NOOIT
Het laatste woord…
In mijn stilte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 290 In mijn stilte zag ik soldaten op het slagveld,
sneuvelen en sterven.
In mijn stilte sloeg de vader de moeder.
In mijn stilte werden kinderen doodgeslagen.
In mijn stilte verkrachtte elke man iedere vrouw.
In mijn eigen stilte
haalde ik adem.
Ik luisterde naar de werking van mijn longen.
Al mijn organen functioneerden nog.
Het lichaam werkt…
In goud gelijst
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 433 het tochtte
op perron waar een paar
verdwaalde mensen wachten
tot hun bestemming weer
op tijd en krachten verder reed
was alleen met jou
zag de coupés passeren
de lichten van de
ramen langs ons flitsen
en jij ging niet mee
het kaartje
in je handen
voor het verbreken
van alle banden heb ik
in goud gelijst
het tocht altijd
op het…
De klimaatcyclus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 418 soms is het beter
wachten
wanneer een tijd
de ruimte laat wenen
denk in
gisteren was de tocht
gierender dan vandaag…
Brussels autosalon op één na beste ooit
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 276 Duizenden banen staan op de tocht.
Maar op het Salon
wordt zonder pardon
een resem luxewagens verkocht.…
ingehaald
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 barrevoets reisde ik -
een onbesuisde tocht -
terug in de tijd die
- uitgerekt en vervormd -
naast me strompelde
de werkelijkheid haalde me
met moeite in…
Obama-lama-ding-dong
snelsonnet
2.0 met 20 stemmen 1.319 Eigenlijk is dit de beste tijd
De lei is schoon en alles kan gebeuren
Er is slechts veel verwachting te bespeuren
Geen bitterheid, geen woede en geen spijt
Maar straks komt die malloot weer van z'n boot
En is het weer volledig code rood…
Stille tocht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 278 Ogen smeken
om vergiffenis
waar angst te lezen is.
Woorden ontbreken
in alle talen.
In zware klei
staan voeten vast.
een vuurpeloton
richt.
Een hand gaat neer,
de laatste wens
wordt neergeschoten.…
zijn tocht door tranen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 584 doorleefd in zijn pijnen
nog even te gaan
alle hoop verdwenen
in leven vergaan
zoeken naar een lach
de pijngrens voorbij
waar engelengefluister
zijn angsten leidt
in een tocht door tranen
het dal der verdriet
ook de nacht zal huilen
de dag
dat jij gaat…
De Stille Tocht
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.115 Zie de eindeloze wegen
Wachtend op de stille tocht
Tranen in de lenteregen
Niet gevonden, wel gezocht
Koude handen, dood en leven
De contradictie in mijn hart
Ik wil wel maar ik kan niet geven
De stilte maakt mij licht verward
Verdriet en haat gaan pijnlijk samen
Zinloos is het juiste woord
Toch kan ik u nu wel beamen
In stilte wordt…
tocht door tranen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 596 nachtelijke nevels
omhels dit hart
is mijn tocht door tranen
aan het einde zacht
breek regenboogkleuren
in het gelaat van de zon
laat grijs overheersend
in hoop overgaan
als ik vervaag in het dwalen
als schim van mijzelf
op zoek naar een lach
door nevels heen…
En verre tochten...
poëzie
3.0 met 18 stemmen 1.588 En verre tochten gaan en zullen gaan...
en schepen varen heen en zullen varen...
en ogen staren na en zullen staren...
't slaat wild, mijn harte, en wilder zal het slaan!...
Geen woud, doorkruist van wegel, baan en laan,
- een oerwoud!... Ach!…
Harts tocht
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.510 hoe je vluchtig aandacht blaast
in wolkjes kou en de
verwarming onzichtbaar
in het nauw
leg je mijn adem stil
ik ril
tussen deze vier muren
weeg de stilte
en tel nog maar eens
je lach echoot door ’t gebouw
en ik
warm twee handen
aan mijn hart…
Illusionaire tocht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 381 vandaag ligt weemoed aan de voet
van mijn diepst verstopte bergkam
mijmer ik langs de ontstane rivieren
die de rug in alle koelte verlieten
nu leiden ze naar een warmtebron
waarin ijsbloemen zeepbellen zijn
doorlopend sta ik stil bij de tweesprongen
die mijn verstand en hart verscheurden
geen denkraam verstond het tikken
geen glas maakte…
De laatste tocht
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 2.502 je wilde niet geschreven staan
had uitstel in gedachten
toch werd je laatste wil
bepaald door hoog’re machten
elke strijd wordt ooit beëindigd
het laatste gevecht altijd te vroeg
zeker als je had kunnen winnen
en slechts tijd de kansen droeg
berusting is wat over blijft
met doorgaan in jouw geest
het levenslicht is nu gedoofd
de laatste…
adem tocht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 353 daar was de dag
dat ik mijn ziel liet gaan
en zei, ga maar
ik ben van aarde
jij van wind
verzamel afgevallen blad
bolsters van tamme kastanjes
esdoornvleugeltjes
beukennootjes
de geur van dennenhars
van pasgevallen regen
maar bovenal
zoek naar de stem die
jou tot leven riep
en kom dan weer
bij mij
dan spelen wij
nog samen…
Stille tocht
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.112 koor van engelen
Zingt over de geboorte
Van het kindje Jezus
Herders worden op weg
Gestuurd naar de plaats
Waar het Kind is geboren
Daar zien zij een stal
Midden in de winternacht
Een vrouw en een man
Zitten voor een kribbe
Waar een kind in ligt
Dat in doeken is gewikkeld
Zij knielen eerbiedig voor Hem
Het was de eerste stille
Tocht…
De tocht naar de ster
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.518 - marslied -
Rep uit de schemer uw schuchtere voeten,
Rijs uit het dal om 't licht te begroeten.
Dat zegenrijk valt in uw schoot, -
Heel de aard gaat in bloed en in orelog onder,
Uit haar rokende as stijgt een herelijk wonder,
Dat harten de ruimten instoot: -
Die poolster zal uw leven bestieren,
Haar licht zult ge met ons vieren,
Voort!…
In vleugjes tocht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 132 het raam is donker
maar de deur staat aan
in vleugjes tocht laat
het huis zijn adem gaan
vertelt in geur
de kleur van bewoners
in een subtiel onderscheid
geeft zij hun geheimen prijs
het ongewassen raam
oogt weinig openheid en orde
de deurmat is versleten
door generaties voeten vegen
toch bel ik aan
laat het verleden staan
het zo…
Zoekende tocht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 262 Terwijl de bladeren hun bomen verlieten
trokken zij eindelijk hun wijde wereld in
om echt te zoeken naar zichzelf
in stormen en regen met pijn en alleen
Hoe vaak moet je jezelf tegenkomen
voor je ik gewoon een bekende is
die je begroet zoals de morgen
wanneer de nacht niet verzwaard was
met de dag die niet verwerkte
wat verdronk in de grote…
stille tocht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 462 deze stille tocht is bedoeld om het
begrip zwarte piet te gedenken
behouden voor de kinderen
stel je voor men wil de kinderen
regenboog pieten schenken…
tijd dus voor een stille tocht.
Traditie is tenslotte traditie.
de barbaren hebben hun zwarte piet
weggenomen….kinderdromen aan
gort geslagen. zij …..…
ZICHT EN TOCHT
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 Hoge appelbloesems
wiegen losjes
in wijde bolle kruinen
waaronder
kleine krentenbomen
luchtig ademen
uit hun stil vlammend wit
de grote gaard vol zuchtjes
is een kluwen flamingo's
die op wil vliegen
maar steeds laag boven de grond
door zich heen blijft zweven
blije verwondering geeft
met opwekkende vragen
en antwoord naar ieders zin.…
het tochtte verleden
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 725 we stopten
het eindpunt
mijn laatste
station
jij was
een schim
op het verste
perron
herkende
en zwaaide
in kleuren
ik kom
handen en lippen
vochtig en klaar
maar het tochtte
verleden ook daar
we lachten en
huilden het jaar
van de scheiding
die nacht bij elkaar
ik ben ontwaakt
jou in mijn armen
vraag niet naar
hoe…
De eeuwige tocht
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 52 de fleurigste stukjes
leven vol sfeer die
snel herkenbaar
lijken uit de meest
nabije werkelijkheid
omdat woorden ziel
geven aan de taal
die we gebruiken
ook waar we wonen
hangen onze dromen
geen gewone maar juist
uniek in hun kamerbreed
samenkomen bij deur
of plint waar het plot
van de dag altijd info
vindt door de eeuwige
tocht…
Zomertochtje
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.308 Mooi weer! was de kreet, en de blozende morgen
Beloofde ons een pralende, stralende dag;
Het tochtje ving aan met een dankbare lach;
De vogelen zongen: verban uwe zorgen!
De bloemen verkondden: geniet uwe jeugd!
Gods vriendlijke hemel: ik gun u de vreugd!
En ’t opene hart hield geen smartje verborgen:
Een jonkheid van weelde, van liefde…
Reis
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 2.456 Ochtendnevel, halve huizen
halve schapen
Rode zon kleurt het water
Ganzen ondernemen een vroege tocht
Een verre bestemming
doch vermaak
kleurenfoto siert
de krant
Eerste halte, boerendorp
frisse gezichten
geur van de ochtend
7 fietsen in de vouw
Laatste halte in zicht
mensen ontwaken
boeken slaan dicht
mystiek neemt plaats
voor…
Terugtocht
gedicht
4.0 met 27 stemmen 5.766 Ik tracht me te oriënteren aan de hand vsn
(silhouetten van) kerken, torenspitsen, treinsporen
ik weet niet wanneer het is begonnen
te regenen maar
het water gutst in stromen van mijn voorhoofd.
ik strijk de haren uit mijn gezicht en kijk naar
mijn handen zijn nat (rood).
ik denk aan rozen ik zie sneeuw
(er zit grind aan mijn broekspijpen…
Elegie
gedicht
2.0 met 17 stemmen 10.860 In de schaduw van de avond kwamen dan twee
die vertelden dat zijn vader op sterven lag; hij volgde
hen gedwee. Het licht was vreemd; een tere
groene schijn was in de hemel en stilte regeerde
boven twee die aangenaam verdoofd waren,
hun mededeling ver van hen gedragen en gelost -
en een in wie het stormde als in een versomberd bos.
Zo kwamen…
Ik ben de minnaar
gedicht
2.0 met 188 stemmen 32.459 Ik ben de minnaar die je 's nachts aan banden legt
zeker mijn wellust, mijn ogen blauwe vlammen
begin ik warm te draaien, stoomt mijn paardenkracht
stormt het bloed door je gespannen ledematen.
Ik ben de dromer die jou tot muze verheft
zeeën wijken voor ons, lagunes drogen op
door ons vergissen rivieren zich in hun stroom
de regen beheersen…
De Amstel buiten Amsterdam
gedicht
2.0 met 14 stemmen 7.808 De vlakke boordevolle breedgespreide vloeirivier
van bleekallure heeft een luider en een stiller zijde.
Bedden met Monetlelies bloeiend eierdooiergeel, langs
de geschoren grasoever rietgaten zonder witvisvissertjes.
In het lichtmidden van de waterweg rugbuigingen der halende
roeiers. Hof Vredelust zal zijn. Minikasteel. 17e-eeuws werk.
Het…