Alle inzendingen over toon

toon mij jouw dromen frank en vrij zodat ik jou geluk kan schenken ongebonden liefde geven want jij was er toch ook voor mij…

Heb altijd alles tot in de Puntjes willen voorbereiden, Onverwachte schuivers voor te zijn - Maar nu de leemte gaapt, Ouderdom die met de jaren komt, Merk ik dat voorbereidingen niet bestaan; Er bestaan alleen gewaarwordingen Die de meetlat zijn waaraan Ik mijn leven af kan meten…

Wanneer je Toon, nog had geleefd je ons nog meer had laten genieten Was je 100 jaar geworden, maar nu: geniet jij boven met Marie, en wij van je nalatenschap.…

Geen architect of couturier schiet ooit zo’n ton sûr ton te binnen. ’t model, de pose: pure gratie. verstilde schoonheid op locatie. betoverend, vernuftige creatie.…

Een stille dag is om mij heen en in mij is het leven flauw, ik voel de angst des wezens nauw en ben in mijne vrede alleen. Is er in mij de aandacht niet van verzen en hun stil verricht inschikken tot dit klein gedicht van iets geluk en licht verdriet? dat gij nog eens mij waart nabij en ik u koel en zuiver vond…

ooit was ik de prins op het witte paard die sprookjes uit kon laten komen ook al was het maar in onze dromen jij weet wel dat ik je die illusie nooit heb ontnomen en dus ga ik je vannacht weer zoeken daar in dat kasteel of die verlaten stins en ik zal je vinden en kussen tot het ochtendlicht je ontvoeren naar daarginds daar…

In tere schaduw zilverblauw sloegen witte wieken en een gerucht voer om; er werd een grote zucht gewekt, een wensen, dat ver weg wou. Gij en ik, o wij gaan wel trouw samen, wij vliegen uit in éne vlucht en laat het zijn naar het ver gehucht van mijne ziel en gaan wij gauw Dat ligt in de bergen, men vindt het nauw…

Zo heel gewoon ongewoon een klein wondermens jij kijkt de wereld aan en ontdekt iedere seconde weer iets wat je niet eerder zag jij keurt ons allemaal met je handjes gemaakt van porselein zo fijn maar jij blijft gewoon blijf maar zo lieve Toon jij bent s'werelds mooiste cadeau.…

Voor mijn vader, Jan Weggemans, 1897-1987 Hoorde tot de groep Die jong en veelbelovend was, Kind uit het veen Dat kinderen van artsen En notarissen, van burgemeesters En notabelen zonder veel moeite Voorbijstreefde - Mijn vader wist dat dit niet Genoeg was - Een kruiwagen, jongen, Een kruiwagen heb je nodig, Je kunt nog zo…

HOE duizendvoudig lief en zacht in zorg en eerbied zou ik wezen en zeer omzichtig. Wist gij deze vriendelijkheid u toegedacht! Gedenk, wat wij misdeden, niet; niet toen, maar nu was onze tijd, wel was voor ons nog weggeleid een hopen na een lang verdriet. Een hopen als wij lief en zacht zijn zullen en gerust voortaan en mijne…

Verdriet dat is een spoor, is een spoor, is een spoor. Verdriet dat is een spoor, is een spoor, is een ellenlang spoor, is een uitgesleten spoor, is een paadje of een tunnel of een glijbaan, is een spoor, is een spoor, is een spoor, is een lijntje, is een treintje, is geen geintje, is een spoor, is een krom, kringel kronkelspoor, is een spoor…

Irak’s chemische wapens zijn terecht! Blair heeft op Jemini snel geprobeerd, Of ze wel echt zijn. Ja het functioneert, Want niemand die kan horen zingt zo slecht. En net als in de oorlog weet je als Er Engelsen bij zijn dan wordt het vals.…

Zwaar stapt, in zijn blauwlinnen broek En gapend lichtgeel boezeroen, Toon, om een soepkip op te doen In ’t nachthok; ’t fluiten flapt tot vloek Als plots een Barnevelder kloek Fladdrend en kaaklend zich verraadt.…

Maakt het uit wie het dicht de wind of een ander, zijn slepende regels stemmen niet hondser en wie ze nog opschrijft is mij om het even, de stad raakt vergeten. Wie het je aanzegt, lood om oud ijzer. Maakt het je enig verschil waar ze bleven de zomer de schemer november de dagen. Kan het je schelen wie in je huizen voetvegen narrige wezens…

Er is vanochtend over 't spaargeld afgesproken dat men de centjes die u daarin investeert voor honderdduizend harde euro's garandeert dus heb ik snel mijn laatste afschrift opgedoken want als mijn bank bezwijkt dan heb ik nu 'n claim maar ja die ton.. dát is nog even 'n probleem…

Geen standpunt, geen partij, gebakken lucht zo sprak haar waakhond Kay-Kay van der Linde dat vrouwtje Rita dat niet leuk zou vinden was 't volgende bedrijf in deze klucht ontkennen had geen zin, de zaal zat vol getuigen dat rijmpje had gelijk; de TON die viel aan duigen…

Dankzij het zonlicht en zijn machtsvertoon, heeft de natuur weer een andere toon.…

Daar voorbij de bocht op zoek een tocht Een tocht naar langs symbolen grotten en gnomen klanken en tonen Waar zijn de engelen gebleven is de rede weg gebleven nooit niet onderuit uit fouten kwam ons besluit…

Een trompet met vol geluid vibreert het leven, lage tonen als som geteld, in verleden tijd vergeven werd in medeklinkers van het alfabet, schrijdt vrijuit door vreemde werelden, dragers van het lopend vuur, verkondigen wat bewaard is in zandloper van de natuur, dáár worden nieuwe klinkers gevormd, van onbestaande woorden, waarover…

Daar ga je Grote, kleine brommertman Op de verre reis de ruimte in De helm vast op het hoofd gezet De kinriem stevig aangesnoerd Daar ga je Grote, kleine brommertman Op de verre reis de ruimte in Geef gas en hou je ogen op de weg Je handen stevig op het stuur. Dieho…

Dus autochtoon en allochtoon geschrapt We mogen ze niet langer meer gebruiken Het zou naar ongelijkheid kunnen ruiken Nou weet ik niet of u het nog wel snapt Maar in de omgang gaat het toch gewoon Niet om zo'n woord maar om de juiste toon.…

overlevensstrijd Dwars door de gevaren ben ik langs afgronden gegaan Wars van navelstaren heb ik alles doorstaan Een orkaan van de gedachten die zich verdringen in de luwte van mijn geest dachten verwachtend aan hoe het gisteren was geweest Maar lost het iets op je verwachtend af te vragen hoe en wat je ook bezint en welke toon…

ik toon mijn verslagen ziel dewelke mij telkens schoffeert wanneer mijn innerlijk zwijgen zich opoffert aan de beweging van de dag, die weer ontredderd langs de oneindige horizon telkens tracht om balans vinden - ergens tussen hemel en aarde - er hangen graven tussen de grauwe nevels waar de dood zichtbaar in een snijdende taal wordt onthaald…

in laagjes lucht verpak jij emoties die ieder in een eigen kleur uitkristalliseren jij bent geen toverbal maar kent wel de magie van onderscheid en harmonie in het ton sûr ton van menselijke degelijkheid het fluïdum geeft zachtheid in een huidreactie die lijkt op lenteraken met zon en regen om voorjaar meer vruchtbaarheid…

Toch durf ik nu mijn gevoelens te tonen gewoon omdat ik erbij mag horen. En onbewust denk ik toch dat ik ook met gevoelens ben geboren.…

Houd niet alles voor je toon jouw gevoel aan mij Anders streef je weer zomaar je doel voorbij Pak mijn hand ook vast zoals ik zo vaak bij jou Zeg ook gerust eens vaker` dat mooie van "jou en hou" Ik kan geen gedachten lezen ook al weet ik dat je het doet Zeg het omdat je het wilt zeggen niet omdat je denkt dat het moet…

En daarom dank ik jou Toon Hermans, voor dat wat je ons achterliet. Je bent er mede oorzaak van geweest, da'k ook probeerde te gaan dichten. 't lukt niet altijd, maar ik doe m'n best misschien krijgen mettertijd mijn gedichtjes ook 'gezichten'.…

Je hebt iemand nodig, eerlijk en oprecht. Die, als het er op aan komt voor je bidt en voor je vecht. Pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient, Dan pas kan je zeggen... Ik heb een vriend.…

Teder raak ik harde snaren van onbespeeld verdriet, zacht streelt de ondergaande zon noten op verbleekt papier het voorjaar walst licht nader in de verte hoort zij klanken van zwoel gezongen woorden, langzaam groeit tijd door de de dagen, op mijn naakte huid speelt kippenvel met trillingen van ooit bespeeld verlangen het laatste…

Och, toon me nu dat gij niet slaapt mijnheer maar storm, orkaan, tempeest, steeds overwint.…