Alle inzendingen over toon tellegen

. ----------------------------------------------- uit het werk van Toon Tellegen (1941)…

. -------------------------------------------------- uit 'Kruis en munt' van Toon Tellegen (1941)…

Tellegen in gedachten…

ooit was ik de prins op het witte paard die sprookjes uit kon laten komen ook al was het maar in onze dromen jij weet wel dat ik je die illusie nooit heb ontnomen en dus ga ik je vannacht weer zoeken daar in dat kasteel of die verlaten stins en ik zal je vinden en kussen tot het ochtendlicht je ontvoeren naar daarginds daar…

Voor mijn vader, Jan Weggemans, 1897-1987 Hoorde tot de groep Die jong en veelbelovend was, Kind uit het veen Dat kinderen van artsen En notarissen, van burgemeesters En notabelen zonder veel moeite Voorbijstreefde - Mijn vader wist dat dit niet Genoeg was - Een kruiwagen, jongen, Een kruiwagen heb je nodig, Je kunt nog zo…

Verdriet dat is een spoor, is een spoor, is een spoor. Verdriet dat is een spoor, is een spoor, is een ellenlang spoor, is een uitgesleten spoor, is een paadje of een tunnel of een glijbaan, is een spoor, is een spoor, is een spoor, is een lijntje, is een treintje, is geen geintje, is een spoor, is een krom, kringel kronkelspoor, is een spoor…

Daar komt een groep Mensen aan voor wie Het leven louter dikke mik Lijkt te zijn, schouders Gerecht, de blik naar voren Over de hoofden van anderen Heen kijkend in het niets - Het individu volgt ze Een tijdje op het Callantsoger Strand, en merkt al binnen Minuten dat de groep net zo Los aan elkaar hangt als het zachte Zand van…

Het een na het ander verbleekt, De man, de vrouw, het kind, Hun dromen, wensen, Daden en verlangens Verbleken, net als De maan en de zon - Het enige dat blijft Is een restje hoop In het licht van De ondergaande zon - Zo leven man, vrouw en kind Alsof elke dag het leven Overnieuw begon…

Wie er het eerst was, Vraag je mij, De angst Of De dood, Welnu, geen van beiden, Kan ik je zeggen, Want de angst voor de dood Heeft ze op de eindstreep Ruimschoots verslagen…

Een briefje van God op de kerkdeur: Gesloten -- Ik ben even weg.…

De mensen bidden: God, houdt alstublieft afstand -- U komt te dichtbij!…

Bewijzen genoeg! Dus wordt God veroordeeld, maar -- wie weet er een straf?…

het enige wat ik wil is rijk en gelukkig worden hoe doe ik dat? Ik zou huisjes kunnen gaan melken of mensen fout bij mij laten beleggen in een of andere luchtballon misschien een steenrijke eenzame weduwe trouwen als het kon of advies vragen aan Sywert van Lienden hoe hij en z’n vrienden die miljoenen verdienden hoe word ik rijk zonder…

'Dit is het einde van de weg' zeiden ze. Er stond een bordje: DIT IS HET EINDE VAN DE WEG 'Hier, dit punt,' zeiden ze. Ze hurkten erbij neer en raakten het voorzichtig even aan. 'Is dit het?' 'Dit is het.' Het was herfst, het regende, het stormde. Ze stonden op, draaiden zich om. Later kwamen ze nog even terug met een vergrootglas…

Twee mensen De een is aardig, de ander is aardiger. De een haalt de waarheid boven water, de ander haalt de waarheid boven water en wringt haar uit. De een verbergt zich, de ander verbergt zich en is onvindbaar. De een valt, de ander valt en staat weer op en valt opnieuw. De een klampt zich aan de ander vast, de ander klampt zich aan de een vast…

Ik weet het: het mooiste zou zijn als ik onvindbaar was en altijd naar mijzelf bleef zoeken. Hoe interessant zou dat niet zijn! Maar ik ben zo vindbaar... zo voor het oprapen... doe het licht uit, struikel over mij! ------------------------------------- Uit: 'Gedichten 1977-1999'.…

Met gevaar voor eigen leven verkondigen filosofen de terugkeer van de rede, de rede die over mij zal vaardig worden... Ik klop op een deur, hoe vaak is hij niet opengegaan, werden vermoedens geen tranen en ondraaglijk ongeduld? Ik denk zoiets als: mijn moeder daarentegen werd door honden verscheurd, toen zij op…

De leugen kan traag zijn moe niet vooruit te branden, kan dik zijn kortademig amechtig of zelfs dood -op sterven na- maar als het om de waarheid gaat dan springt zij op en begínt toch te rennen... juich de waarheid toe maar geef nooit een cent voor haar kansen ------------------------------------ uit: 'Daar zijn woorden voor'…

Wij liepen in een bos langs oude dennen, varens, berken mos en spinnewebben. Wij konden daar slechts fluisteren, durfden elkaar niet goed verstaan. Plotseling hoorden wij hoge stemmen: 'Ga weg! Straks vallen alle bomen om!' Wij stonden stil, hielden onze adem in. De zon scheen, het was het midden van een dag. Een beek leek wel te rinkelen…

Ik werd geboren en iemand kwam aansjokken, zette een ladder tegen mij aan en klom naar boven met op zijn rug mijn ziel en mijn gedachten. Het begon te regenen en hij sprong naar beneden, holde weg om te schuilen, riep nog over zijn schouder: 'Wees gelukkig! Wees maar gelukkig!' De zon verscheen, maar er klom niemand meer naar boven.…

Ze kijken elkaar aan. 'Jij hield van mij.' 'Nee, jij hield van mij.' 'Nee, jij van mij.' 'O nee, jij van mij!' 'Maar ik heb jou in de steek gelaten.' 'Nee, ik heb jou in de steek gelaten.' 'Nee, nee, ik jou.' 'O nee, ik jou!' Ze slaan hun ogen neer. 'Jij bent vast heel verdrietig nu.' 'Nee, jij bent vast heel verdrietig…

Er staat en locomotief op een zijspoor, tot in haar merg verroest, met distels overgroeid. Als het regent weent zij bruine tranen. Ik loop langs haar, raak haar aan, aai haar, zeg iets tegen haar, iets bemoedigends klim op de resten van een treeplank. In de verte slaat een klok. Misschien ben ik wel een prins. Je weet het nooit! Misschien…

Een schreeuw, wat bloed, onrecht wordt geboren. Ik sta erbij, ik kijk ernaar, wikkel het in toegeeflijkheid en wollig stilzwijgen, was mijn handen en leg het weg, en onrecht slaapt, onrecht groeit, onrecht huilt tranen met modder in de maneschijn - nóg is onrecht tamelijk klein. ------------------------------- uit: 'Wie A zegt´,…

Mijn vader sloeg planken mis mijn broers glimlachten, schreven elke misslag in een schrift, mijn moeder deed de was of lakte haar nagels mijn vader die zich in leven hield met schaamte, spijt en ongemak, die zich dagelijks gewonnen gaf, die hijgde en onwerkzaam en achterstallig was, die niemand iets te vertellen had, die een spin was…

De rivier is bevroren op een vaargeul na, en ver weg schaatst mijn broer die op mij passen zou. De lucht is grijs en dicht, twee eenden zitten in de sneeuw en lopen voor mij weg. Ik moet nu eindelijk eens weten of ik verdrinken kan. Een palingvisser ziet mij gaan en komt op tijd of net te vroeg. Als iedereen weer slaapt roep ik zó hard…

Ik maak een buiging voor mijzelf uit angst en eigenwaan mijn hoofd raakt de grond dieper! deemoediger! verdwijnt in de grond lager! smadelijker! volmaakte buigingen zijn fataal ik ben het, ik ben het maar er is een koninkrijk onder de grond onbeheerd en schitterend ik weet het. ------------------------------------ uit: 'Minuscule…

Maar hij vergat haar te kussen en toen hij het kasteel verliet was het stil achter hem, de lucht was grijs, de rozenhagen hoog en stijf, er scharrelden wat mussen rond, maar hij had haast, wist niet waarom, en toen iemand hem staande hield en vroeg of het al donker was wist hij ook dat niet en zei dat het waarschijnlijk nog licht was en dat…

Er staat een taart in de etalage, een grote witte taart. Wat moet ik doen? Ik moet aan geld komen, ik moet een steen door dat raam gooien, ik moet jarig zijn, ik moet zorgen dat die juffrouw binnen, die met die rode lippen, verliefd wordt op mij - ik doe mijn ogen dicht, druk mijn neus tegen het glas, prevel: taart, grote witte taart…

Stemmen in mijn hoofd - ze doen maar één ding: mij tegenspreken. 'We spreken jou helemaal niet tegen!' Ik wandel. 'Je wandelt helemaal niet! Je staat zoals gewoonlijk stil.' Ik denk aan iemand. 'Je denkt helemaal niet aan iemand! Je denkt nooit aan iemand.' Ik sta stil. 'Nu wandel je. Nu heb je blijkbaar opeens haast!' En heel even…

'Kom terug.' Als ik die woorden eens zó zacht kon zeggen dat niemand ze kon horen, dat niemand zelfs kon denken dat ik ze dacht... en als iemand dan terug zou zeggen of desnoods alleen maar terug zou denken, op een ochtend: 'Ja.' ----------------------------------------------------- uit: 'Er ligt een appel op een schaal', 2008.…