Alle inzendingen over tortels

('haiku's') een Turkse tortel een kleine vredesduif is onderweg – te laat ~~~~ de tortel vliegt met zijn wijd gespreide vleugels bezweert de vrede? ~~~~ de tortel schrikt vliegt op redt een leven door het zijne te geven…

Half verdwaald, Weggerukt uit Dromenland op deze Ernstig vroege dag Die toch bol staat Van de overvloedige Zonneschijn, open Ik half in slaap De bijkeukendeur - Nadenkend hoe ik Deze keer mijn Fiets uit het Hok naar buiten tillen zal Word ik op ooghoogte Bijna aangeraakt door Een van de tortels Die om onze woning Huizen…

Ren niet weg, Ontspan je spieren In armen en benen, Sla niet op de vlucht - Vandaag hoef je geen Kilometers te vreten, Sta stil en kijk Gewoon naar de lucht Waar de zilveren tortel Zich zachtjes wiegt In de kruin van Je eigen dennenboom Zij gaat niet weg Zo lang jij er bent En in stilte naar haar kijkt, Zij gaat niet weg…

kladden licht dansten op de zee de maan volmondig liep met ons mee was het niet een prachtidee een beetje tortelen aan de rode zee…

Mijn raam wijd open naar de vroege stilte luisterend bedenk ik dat jij nog wel zult slapen Ik hoop dat ik in je droom zit Het water in de vijver rinkelt zacht een tortel trekt met klokkende geluiden de aandacht van poes Zijn onwetendheid zal hem beschermen Dunne witte flarden in het blauw en de wind, zacht ademend nauwelijks aanwezig…

Ze koeren zo onmogelijk vroeg dat ik ze uit de boom wil schieten. Voor even zijn het grijze bandieten die ik zware verwensingen toevoeg. Doch zie ik ze samen in hun boom met halsbandjes zo dun en zwart, vergeef ik ze met heel mijn hart en gun ze mijn doorbroken droom. De kopjes in hun teder neigen zo passend bij die tere klanken, drukken…

slaap zacht mijn liefje buiten tortelen de duifjes…

Boom door storm geveld; ontheemde tortels vluchten op zoek naar asiel…

nek aan nek geringd koeren twee Turkse tortels samen de lente…

Tortels zijn troeteldieren. Die dienen we niet te verdrieten.…

Wiegend rood in de vooravond Sluitend paars in koud groen De dans van de tortel een lied van gefladder een sikkel van ivoor in mauve geweven Wie had dit ooit beter kunnen doen?…

(ready made/Gefundenes fressen) de banaan legt het aan met een wortel of het matcht valt nog te bezien op het oog het gedrag van een tortel en de kans dat 't lukt één op tien...…

zwart-witte winterets in haar achtertuin tijdelijk tonen bomen koude schoonheid zij wachten als stille sneeuwdragers met hun lichte last roerloos ingekeerd in de lente zullen duiven tortelen…

Door het gespetter met zijn kuif raakte hij een trage duif die het tortelen vergat en van kop tot teen erg nat nog wat zaadjes van de erg doorweekte grond at.…

Nu het lawaai is geweken, Het rumoer is verstomd, Ontwaar ik om mij heen Wat echt leven zijn kan - Een koerende en intevreden Tortel die met mij het aanbreken Van de nieuwe dag omarmt En gouden stralen van de Ochtendzon die op deze dag Mijn koud geworden hart verwarmt…

Wat heb je vanochtend me laten genieten Van twee tortelende lichtgroene parkieten Je tuin is een zonnehof, garden of eden Lavendelgeurminnende lustige lieden, Azalealusthof voor rustige lieden Een kuuroord voor kruiden, een zonflorafeest Voor lieveheersbeestjes misschien nog het meest…

Vannacht kus ik de maan en doop mijn pen in room, schrijf een liefdeslied Ode aan muziek zo vurig als de rode roos Teder wit de orchidee tussen Brussels kant en zilver Blauwe seringen tortels zingen bruidsboeket op bed De tirannie buiten spel gezet…

Zoet koeren hier twee tortels op het dak Lichtgroene verf is bomen aan ’t penselen Narcissen vlaggen met majeure gelen Een mus hangt klankfestoenen aan een tak Maar als ik dan weer denk aan Marioepol Stemt dat in no time minder lentevol…

Glibberig nat kleeft het bladeren tapijt bleek onder mijn voeten ik huiver van kou terwijl de winter nog moet komen zij beiden dreven mij storm en schuimbekkende woede van zee in stilte van nacht schrijf ik over het verzamelpunt van geverfde krijsende papegaaien met stinkende kromme snavels een tortel vastgebonden aan een boom bloesem…

. - Dromerig langgerekt Geroep van tortels vult de lome lucht. Ver, lijk geklapwiek, latjes-klepgerucht Van zonneblinden, die men opentrekt. Citroen-aroom van gele zuidervrucht, Adem van perzik purperdons-bedekt En ziel van lelie tragisch bloedbevlekt Smelten bedwelmend tot één geurenzucht.…

dobber ik niet genoeg in uw wassend water niet genoeg in uw zilver meer vlinder ik veel te veel tussen nu en later veel te veel tussen nooit en weer laaf ik me niet genoeg aan uw dikke druiven niet genoeg aan uw droge wijn tortel ik veel te veel tussen grijze duiven veel te veel tussen echt en schijn open ik niet genoeg de deur…

Tortels minnen. Duiven vliegen af en aan. Merels zingen. Muggen dansen. Kauwen swingen. Het gaat zoals het altijd gaat. Vroege Vogels nestelen vroeg. Hier, in onze tuinoase. Nu, in dit wilde reservaat.…

Jij bent de oester die ik haalde uit een zee Mijn tortel, mijn duifje je brengt vrede in me mee Jij bent mijn katje zachtjes spinnend op mijn schoot Mijn puppy, mijn rashond speels en trouw... mijn metgenoot Jij bent mijn schaapje…

Vandaag draag ik je naar het zacht geurend gras Omringd door het neuriënd geklater van zwoel stromend water vol van al, dat ons te goede was Vandaag behaag ik je tijdens het tortelen der duiven Bij het zingen van de wind dat speels de kragen vindt en het ruisend riet doet wuiven Vandaag vraag ik je Laten wij alleen samen zijn Geef de…

Een tortel drinkt zich leven aan een waterplas en breekt het frêle spiegelbeeld van hoe het eertijds was of moet geweest zijn...een koor van kinderstemmen, fris en uitgeslapen.…

Maar hier bouwt pijn haar nest in ’t lover, Waar tortels klappen in de vleugels Met de verborgen honger van de leugen. Geluk, geloof, alleen de droom blijft over. Geen antwoord op dit troosteloos verwijt Verzacht wellicht een helderziende zomer. Want God, waar vinden wij nog onderkomen, Een deur naar de Rechtvaardigheid?…

De bijtjes dragen Weer honing aan; De tortels klagen; De wachtels slaan. In weide en dreven - In vliet en poel - Zwiert vrolijk leven - Is blij gewoel. Was 't meerder weelde, Dan lentevreugd, Die Adam streelde, In Edens jeugd?…

bijna als geschoten onder mijn duiven geschoond van hun vrije schijt en ei wat voelden ze zich thuis bij mij poste restante hoe zuur zijn druiven ik floreer nu zelf op mijn balkon achter ruiten van het bruine net bloeit met geur van vers bouquet schrijn van vrede die ik hier won op tortel uit geschoolde kelen vol kleur en pracht hun opera…

Er kwamen beelden en geluiden ik was verbaasd Om wat ik zag en hoorde, de muziek dat binnen kwam Voelde je ook hoe alles mee ging in die stroom Een bron om op te rijzen bij die klanken Rijk en arm wil daarvoor danken Zingen de vogels vanuit de luchten Tortelen de duiven in de dakgoot Totdat hemeltranen weer in daken huilen En rode slagvelden…

toekomst,rest slechts een wazige vlek Hij staart triest naar de hemel, is er voor mij daarginds nog plek Is hij achtergelaten als een vergeten verregende jas De maatschappij ging aan hem voorbij Zijn brood verdienen was moeilijk genoeg Hij dacht; te veel veranderingen voor mij Het leven vliegt aan me voorbij, hoe hard ik ook zwoeg De andere tortel…