Alle inzendingen over turkoois

ik kijk je heel nauwkeurig aan je bent toch zo onthutsend mooi en draag je iets turkoois houd ik van je het meest…

Door de pergola heen zie ik nog de bougainville zo lila bloeien je leek er mee vergroeid bijna in omarming de baai keek op de open zee vanavond dacht ik kleed ik je turkoois ik maak van je iets moois ik toon je weer het rimpelen van de zee…

Zuilenzalen, cobra's, zonneschijven blauw lazuur, turkoois en kornalijnen nachtje tussen faraoverblijven van Ramses, Toetankamon en de zijnen mummies van gepreserveerde lijven één waarschuwing: u kunt erin verdwijnen…

en de maan en de stand van de aarde die bepalen het aangaan het afgaan het over en weer Heb je gehoord het dilemma zal ik, zegt het, moet ik dan altijd het turkoois dat zweemt naar groen en aarzelt tussen blauw.…

Allegaren van ontuig komen ontuchtig bloedspillen Omdat ze een Gouden Horde herwerken willen Alle perken te buiten gaand en caustisch Ledigen ze oereeuwig in het onvulbaar Faustisch vat Aan onze klompen voelen we de goesting in de harem Hostiele hellebaarden zo verwoestend als wat Vellen op ons smulpapend kruisvaren Fossiele Turkooise kromzwaarden…

grijsgroene rust van stugge olijfbomen de bedwelmende geur van citrusbloesem de zuidelijke geest van ooit rustig gerijpt in vele eeuwen zo sluipend ruw verstoord langs de blauwe kalme oceaan met grillige roze kathedralen staan hemelhoge dure bouwsels boven de keurige zandstranden vol vierkanten met parasols in aubergine fraise en ook turkoois…

Een veelkleurig koor doorzingt de stilte van een hoge ruimte, serene klanken paars mengen gebroken wit tot lovend zilver in ijle hoogten zeeblauw overstijgend zweven tinten rust boven getroost turkoois, fluisterzacht omarmend wie in donker zijn gehuld delend, helend, zuiver samenspelend beweegt zich Geestdoorbrekend violet tot een…

Ik voel me zo ontheemd op deze mooie zomerdag De zon schijnt maar een schaduw trekt door me heen De keerzijde van het geluk trekt zich aan mij voorbij Ik voel me van binnen zo teleurgesteld zo alleen Het verdriet zo intens en niet in tranen te vertellen Het geeft mijn ogen een turkoois blauwe tint De liefde die ik voelde zit zo diep geworteld…

omdat de dromen van de schelpen waren turkooise paua schelpen, de onbevangenheid van stille aandacht, lagen te fonkelen in het donkerzilver van het nachtelijk weelderig avondstrand....…

Van kobaltblauw naar turkoois, steeds weer zijn het mooie en smaakvolle genietmomentjes in intense beleving want hoe dan ook zal het nog even duren voordat buitengewoon en niet-alledaags fenomeen verdwijnt Niet lang daar zij al gauw een nieuwe dag met nieuwe kansen verwelkomt; een rust en vrede nabij.…

Van kobaltblauw naar turkoois, steeds weer zijn het mooie en smaakvolle genietmomentjes in intense beleving want hoe dan ook zal het nog even duren voordat buitengewoon en niet-alledaags fenomeen verdwijnt Niet lang daar zij al gauw een nieuwe dag met nieuwe kansen verwelkomt; een rust en vrede nabij.…

Als ik de zwaluw zie geherbergd aan de gevel van 't overlenend huis - o die van d' aardse nevel, ontslagen, spreek ik dan, mocht nest'len waar 't gestarnt, waar 't goud in 't blauw turkoois zo flonkerende barnt. Gij weet het, goede God!…