Alle inzendingen over tussen geboorte en d

fundament diep verankerd in het bultige bovenop een geleefd leven het hoeft zelfs niet meer gebarricadeerd in een masker of bepleisterd met genadezalf het schillen van een ui leidt tot botulisme onder de nagels de vergiftigingsdood van het spreken de mens krult slechts tot daar waar het reikt al de rest opgesloten in de harmonie van voor de geboorte…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Daar hoort een tijd van jaren Om d'eerste blinde Min die de geboorte gaf Haar ogen t' openen met alle vliezen af. Wij moeten ons elk, en niet eer, zijn eigen rechter wezen.…

Hijskranen, zand Een bord en muren Nieuwbouw Stegen, lanen Een kerk en klinkers Oud centrum Daartussen: ik Een huis en een tuin Overige…

tussen strand en duin en vlakke polders staat mijn huis tussen regen en wind man, kinderen en dieren heerst familiale sfeer tussen willen en weten en nog niet kunnen aanvaarden regeert pijn tussen dag en nacht en lichamelijke aftakkeling triomfeert een creatieve geest…

Tussen geboorte en dood wordt het leven geleefd in liefde, ontdekking, onthulling en ontrafeling bezongen in onze innerlijke wereld om uiteindelijk van dit aardse bestaan afscheid te nemen in tijdloosheid te gaan en herinneringen worden geboren…

tussen geboorte en dood oefenen we de luchtdans een pas de deux voor die vederlichte vertraging van de val wacht in de schaduw op het verlangen en de verwondering in een lege tussentijd voel de immense stilte van het korenveld in onweerslucht…

zon maan en sterren in harmonieuze balans het rondje in uurwerk is van chaos zijn hand uitdijend in groei schitteren nova’s in bloei imploderen tot dwergen die zwarte gaten verbergen het spel der limieten tussen leven en dood geboorte en sterven maakt kerst goddelijk groot een mensenleven in tijd was de schepper bereid de cirkel…

Tussen geboorte, dood en heelal speelt onze leeftijd zich af. Al wat leeft is sterrenstof. Beleven we leven als ruimte? Als bewustwording daarvan? Als beperking. Als angst? Als creatieve liefde? Wie durft kiezen? Voor wie we zijn. Voor elkaar.…

Er wordt natuurlijk rood-wit-blauw gevlagd En honderdeenkeer klonken luide knallen, Want Maxima is nu dus al bevallen; De dochter kwam veel eerder dan verwacht. Het uitzicht op de Nederlandse troon Is kennelijk het beste groeihormoon.…

Kerst komt nu dichtbij. Hopelijk ook de vrede. Weer een schone lei.…

Drie bogen één brug twee witte zwanen drijven in het spiegelglad…

En dan is er nieuw leven dat ik die negen maanden afwachtend in mij droeg. Had mijn hart dat al lang begeerd mij moederschap innerlijk aangeleerd. Droeg het onze gezamenlijke stam wat uit ons deze vooravond op aarde kwam. Wordt leven manenglans en zomergloed in deze bijzondere november tijd vol moed met een mooi wisselkleed uit sterrenpracht…

Tijd is geen snelweg tussen geboorte en sterven, Maar ruimte om in de zon te parkeren Tijd is geen kast Om je leven in op te bergen, Maar een vitrine om het tentoon te stellen Tijd is geen typmachine Om alles te beschrijven, Maar een harde schijf om alles op te slaan Tijd is geen kalender Waar alles voorgeschreven staat, Maar een boek…

Onze Liefde was sterk, Onze liefde was en is hard werk, Onze liefde was mooi, Onze liefde is de laatste tijd een rotzooi. Onze liefde was leuk, Onze liefde is nu bijna een breuk, Onze liefde gaf vaak problemen, Onze liefde had dit ons niet moeten ontnemen.. Het is mijn medeschuld, Maar van jou meer schuld, Want jij wilde er niet aan werken…

Wat was de dag weer mooi Ik heb er van genoten Van ’t nog groene veld En van de herfsttooi En ook van de vers geoogste noten Dan was er ook zo nu en dan Zonneschijn tussen het wolkendek Hield ons het luchtruim in de ban Tussen het grijs een lichte plek En nu in d’ avond zie ik aan de hemelkoepel bij toeren de flonkerende sterren staan…

een rozenburgse - een schoonheidsprinses - ontmoette haar liefde - een zelfstandig ondernemende kwast - een rotterdamse prins 'weest gekust' schreef zij hem en hij hij doorkruiste de woestijn - beklom de hoogste berg - om bij haar te zijn verliefd werden ze - op elkaar - verloven gingen ze - met elkaar - een huwelijk sloten ze…

streel me je warmte opdat ik overleven kan tussen witte sterren van wanhoop ik kan niet anders dan voorheen of anders dan later wanneer het zwijgen me vreemd dwingt om het zondige te vereren ik ga voorbij vergeet één te zijn met geboorte en met de dood kom naderbij begrijp het ritme het sterven is mijn leven…

De laatste heiligenschijn verdampt, bij het aanzien van de geboorte van een nieuwe dag;...…

Een meute fint het Nederlans kijmoeilijk, ken onderschijt niet tussen hun en hen en d en t en als en dan en kan en ken etc. Eenfout maakt een taal toch niet ferfoeilijk? Self fin ik so’n fersimpeling normaal. Ferfang dus dat AN door kleutertaal!…

Misschien blijft V&D tóch in de race, Met Peacock, Humphries, Brahms en Mr. Grace.…

Weer Sterven D-u-i-z-e-n-d D-o-d-e-n…

Mediteren is vooral jezelf te leren te respecteren en met name je hersenen te eren dat voedt je geloof in rust, geluk en je jeugdigheid tot in jouw eeuwigheid amen!…

in mijn ochtendrijk ben ik alleen zo mooi alleen donker is nog het gordijn naar het licht maar toch geluiden van mijn kippen of nabije hond kleuren de bevalling van de dag dit is rust na slapen stilte balanceren tussen zwart en wit nog niets moet zo luister ik nog in mijzelve zie langzaam de contouren van de geboorte…

ik zag je parelende lach het snoer vol gevoel hing om je hals blonk in lichte tinten eeuwige schoonheid van schelpen en zee volgde jouw golvende lijnen zij namen mij mee naar onpeilbare diepte waarin ik herkenning opdook mijn leven zag laveren tussen geboorte en nirwana rood…

er is licht tussen de bomen er is je ziel het is alles wat je hebt…

Bij een voltooid leven is het verlangen naar de geboorte van de dood even verlangend als naar de geboorte van het leven maar om nu als kind(s) te eindigen gaat voor vele ouderen te ver!…

Kleine handjes Kleine voetjes Langzaam naar het licht Kleine armpjes Kleine beentjes Langzaam naar het licht Kleine baby Klein gezicht Je bent geboren…

Golven rennen over het lage land wolven komen van de bergen een kinderstem in de nacht bovenkomend in een wak tussen dromen en waken (boven aan welke kant?)…

Als er opnieuw zo'n wondertje gebeurd, dat er een klein mensenkind wordt geboren, wil je van de dáken schreeuwen en stil genieten van dat kleine mensje, wat op de grote mensenwereld terecht is gekomen. 't Heeft álles, tien vingertjes, tien teentjes, handjes, voetjes, zó miniem, dat het gróót worden zal, tja, dat kun je nu nog niet overzien…