Alle inzendingen over tutu

gezicht naar het licht openvouwende narcis zij danst in tutu…

bomenreien in tutu gehuld gunnen ons een doorkijkje in het coulissenlandschap…

Bij Desmond is het opgelegd pandoer: Met Tutu gaan de beentjes van de vloer.…

'Oeboentoe': spreekt aartsbisschop Desmond Tutu van een wereldse tweedeling die niet strookt met een eens Zuid-Afrikaanse realiteit; om volgens 'oeboentoe' in harmonie samen te leven; en een mens te willen zijn aan de ander toegewijd.…

in de herfst van haar leven een witte tutu nog eenmaal het park met heimwee naar de bloesems van de Japanse kers en echt, het ligt nog vers in haar geheugen zij danst naar het pijpen van pa en ma, legt haar sluier af, ze weet het was een leugen scootmobielt naar de supermarkt alwaar zij rijdt over tenen…

ik dans geen poëzie de choreografie is mij iets te subtiel tutu in slanke passen de echte hoge hakken staan me niet wel spijkerbroek en gympen soms vreemde woorden om mijn schrijfsels op te pimpen maar in decors leef ik me uit beluister deze herfst mijn vogel voordat het winterse voor even alles sluit…

jij bent ooit fee geweest in de nadagen van magie toen mystiek nog te kerke ging bij de hoge hiërarchie jouw verschijning is altijd een feest geweest in feeërieke kledij waarbij jij wit opende en alle kleuren ontsloot in tutu speelde jij klein ballet met vederlichte danspasjes als kind gedragen door een dartel wervelende wind…

'Good day', sprak God. Ja, Hij spreekt alle talen. 'U bent nog niet gecategoriseerd. Ik twijfel. Ook al bent u hooggeëerd. U blijft ofwel ik laat u nederdalen. Ach, weet u, hè? Het blijft gewoon een gok...' Waarop Hij zó het valluik open trok.…

Frivool beent haar danspas Een glimlach in een ver verleden lonkt de beminde Een beetje ‘ unter den Linden ‘ Net dat vleugje romantiek waarin de prima ballerina zich verliest Als elastiek wervelt zij hemellicht in pirouettes haar minnaar houdt zijn adem in Met tenen gespitst spreidt zij haar tutu glad in een rustpunt...…

Bij het hervertellen herinnert niemand zich of hij een granaat droeg, of dat zijn ineengeklapt lichaam explodeerde bij contact met de verschrikking die zou komen Maakt het iets uit of je weet van 't detail dat waarheid heet? Aangezien, op fast forward, het einde hetzelfde is, namelijk over en uit. De vragen, hoe dan ook bedoeld, leiden…

soms werpen ze een kus, soms stokken of grappen dat ik me mooier moet maken tegenwoordig verschijn ik in een lange zwarte tutu draai steeds rond of ren van licht naar licht ver kom ik niet, blijf waar ik hoor onder een lantaarn zou u dat willen, samen gaan liggen na een lange zomerdag luisteren naar wat gonst, wat zingt onder het asfalt…