Alle inzendingen over tv-drama

Een robot staat een mensenleven lang Dag in dag uit in huiskamers te spelen Geen eenzaam mens hoeft zich nog te vervelen Met drama's, quizzen, nieuws, geweld en zang Zeventig jaar TV in Nederland Zo nam de beeldcultuur de overhand…

Komische echtscheidingsdramaserie naar een idee van Linda ja, zij van en is de Mol maar de verhaallijnen blijven hangen bij: "poep, pies en plas"!…

In "Oogappels", NPO 1, is goed te zien hoe de fruitschaal en groentes des levens worden weggekaapt door de ouders de verwekkers van hun kinderen van een vrije kinderkeuze is geen sprake meer de kromme banaan wordt naar binnen gepropt de zure citroen stevig uitgeknepen boven het moeizaam opengehouden kindermondje en als de kinderen luid…

en toch zoveel liefde en dan dat kleine meisje “papa mama is heel boos op jou en ik ben ook heel boos” er komt een vrouw bij de dokter met een tas vol natte tissues liep ik naast mijn zus richting lijn negen thuis schreef ik kerstkaarten de tv gunde ik geen ogen blik…

Ik wenste dat het drama nogmaals de keuze liet.…

ik zie mijn moeder de dood is in haar ogen een sterfbed ter beschikking gesteld door de zorg ik zie haar vraag en ik antwoord "weldra ma" en toen ging ze, zomaar…

Ik denk dat ik wat filosofeer, of lukt me dat niet meer, ik pak wat melodrama en doe wat zout erna, dat stamp ik in de open wond, en kijken wat ik verder vond, speelde wat met anekdotes maakte gevoeglijk wat kleine noties serveerde dat met een puree van lijsttrekkers die namen het debat en zo hebben we al die onzin voor vandaag…

handen zijn open vingers smal toelopend in hun lengte artistiek het haar is uitgeplozen gespeelde nonchalance flirt met stukjes dramatiek tragisch is haar oogopslag als zij de wereld vat in een ultieme kus met armgebaar het glaasje port waardoor zij na een uur of twee haar hart uitstort staat na de lunch al klaar het leven is…

Ik ga dus niet naar dat poëtenfeest en zeker niet met jou; de drama Queen die drinkt en dan tekeer gaat als een beest. Ik ga dus niet naar dat poëtenfeest en by the way, ons huw’lijk is geweest, dat theatrale, ik hou het voor gezien. Ik ga dus niet naar dat poëtenfeest en zeker niet met jou; de drama Queen.…

huilend kwam hij de tent binnen en zakte in haar schoot ineen zijn hart zocht warmte zijn mond zocht troost de tent stonk naar zweet en tranen van degenen die voor hem kwamen zweet van handen die het geweer bleven omklemmen tranen van angst om te doden of gedood te worden hij stond op en liet zijn ogen rusten op haar naakte lichaam…

Niet altijd zit men bij toneel ernaast, Alvorens alle rollen te verdelen Wordt ingeschat wie welke rol kan spelen, Nooit eerder was er zo perfect gecast. Nochtans is het behoorlijk overdreven Zich in een rol volkomen 'uit te leven'.…

De vlaggenmast, dat was haar vaste stekje. Ze zat parmantig boven op de kloot en koerde menig muzikale noot als ster-soliste op dat hoge plekje. Ik honoreerde haar met stukjes brood, die strooide ik dan net achter het hekje. Daar vulde ze na elk concert haar bekje waarvan ze zo te zien intens genoot. Vanmorgen, lieve god, ik schrok me dood…

Het drama is cliché maar ook klassiek: D: 'Oh Lodewijk, je tréft me met je woorden ...Doch mijn ambitie laat zich niét vermoorden!' L: 'Eilaas mijn vriend, zó werkt de politiek... ( D. zijgt ineen...) Ze waren broeders, eensgezind, aimabel Maar nu heft Kaïn zijn hand op tegen Abel.…

, op de grens van een oordeel over mij is de waarheid in de ogen van mijn geweten dat mij onderzoekt Ik zweet ervan, het is een vagevuur en zo lang het duurt is het de hel: ik ben niet enkel mezelf maar een van de anderen Dat is het drama…

Ik heb de kabel er maar uitgedaan Ik durf geen nieuws en Nova meer te kijken In elke uitzending weer nieuwe lijken Zo zal het deze week ook wel weer gaan Ik keek een oude Derrick en genoot Daar ging, heel aangenaam, maar één man dood…

Je hoeft nergens meer aan te voldoen Je bent gewoon wie je bent Als je dat maar lang genoeg doet Raakt men er wel aan gewend Je van alle schaamte ontdoen Dat is tegenwoordig de trend Het gaat om de roem en om de poen Veel belangrijker dan talent…

ze kijken samen ’s ochtends al tv en zo verglijden starend lange dagen hij zwijgt vooral en roert terneergeslagen vaak eindeloos in kopjes slappe thee zij lijkt, vergrijsd, verzoend met pais en vree toch voelt ze diep van binnen soms iets knagen een onbestemd gevoel van onbehagen al maakt berusting schuchter haar entree hij slikt manmoedig…

Barbie’s baby mag niet op de TV, zeggen ze bij de SGP en daar zit ik een beetje mee, want bij de SGP kijken ze toch geen TV? Hoe weten ze dan bij de SGP van Barbies baby op de TV? Zitten ze stiekempjes toch te kijken naar de verborgen TV, die lui, van de SGP?…

Liefde een chemische reactie keuze voor het nageslacht kille klinische reactie wetenschappers bitterkers ‘mijn heerlijk zoet!’ vrijend, strelend jouw lange haren, schouders, armen, lichaam en na het vrijen…. langzaam, zacht bedaren met haar tevreden in mijn arm, vergeet ik zeer voldaan wetenschappers naam.…

Iedereen houdt van hem Groot en klein Maakt niet uit. Hij is een innige vriend Missen, dat kan je niet Elke avond Of zelfs bij dag Is hij in ons gezelschap Hij houdt ons bezig Hij doet ons lachen Hij laat ons genieten Hij doet ons wenen Helaas alles wat hij geeft Is passief Hij kwam in ons leven En is er gebleven Weigert weg…

wat is dat toch die verwarring steeds als blijkt het mooiste meisje van de klas had geen bevoorrecht leven…

Zonder op te kijken antwoord ik alleen: wanneer ik gekraak hoor van de tv, gezucht van jou weet ik precies: dat is het nou! Want dat is de graadmeter geworden in ons huis, de dramatiek rondom de ( voorheen genoemde) beeldbuis!…

Je hoeft nergens aan te voldoen Je bent gewoon wie je bent Als je dat maar lang genoeg doet Raakt de kijker er wel aan gewend Je van alle schaamte ontdoen Is tegenwoordig de trend Zo wordt je vanzelf wel beroemd Zo wordt je vanzelf wel herkend Hoe platter het toestel Hoe platter het vermaak De roem vergaat snel Dat zie je heel vaak Alles…

een onschuldige mus uit Leeuwarden schoot men zonder achting aan flarden 'vanellende' gebood zijn werknemer schoot dit drama vind ik niet te harden…

Mensen zijn raadsels, zelfs wanneer ze vrienden zijn – is dat niet zeker.…

Als ik dans, ben ik een exhibitionist -- met mijn kleren aan.…

Voor de derde keer dit jaar maakte de meerkoet zich weer klaar om de eieren te leggen en te broeden. Tweemaal eerder deed ze dit, zonder resultaat want al haar kroost is vermoord, opgevreten en verdwenen! Voor de derde keer zagen we begin van de week zes jongen met veel gepiep, alsook gesnater met beide ouder-koeten in het water.…

Mogelijkheid, kans, geen toeval lot of god, maar de uitkomst van het zelflerende programma in onze hoofden, de besluiten lagen al in ons besloten als toekomst, onze weg Jij kwam de trap af bleef staan in de hal en keek me aan noemde onverwacht liefdevol mijn naam zei jij krijgt post van mij: de belofte…

Ik ben niet normaal, want ik heb geen geheimen. Vertel het niet door!…

Wij bewonderen de sterrenhemel de bloeiende aarde en onszelf en we concluderen: God is er niet toe in staat iets verbeterlijks te scheppen dus de mens moet goed zijn onze moraal gaat niet achteruit of vooruit, noch omhoog of omlaag maar links en rechts, zijwaarts heen en weer, van mens tot mens tussen hard en zacht, lief en leed jong…