Alle inzendingen over twaalfde

waarom vandaag waarom niet morgen hij was een oom zonder zorgen ik kende hem sinds mijn geboorte tot mijn twaalfde toen is hij gestorven ik wou dat hij nog bij mij was en ik hem nog een knuffel kon geven ik hield zielsveel van die man en nu nog steeds…

die vroege ochtend werd zilvergrijs als geheugen de ladderwagen had te dicht bij het vuur gestaan geschroeid door de hitte, flashover, kansloos de centralist van de Eindhovense brandweer zou te laat alarm hebben geslagen hij benam zich later van het leven een dag na zijn vervroegd pensioen wat rijmt op twaalf en wat op dood wie verstikte…

Uwe eden zijn maar schijn; Aan alle meisjes zegt gij 't zelfde 'k Zal mooglijk reeds de twaalfde zijn, KLAAS. Neen, waarlijk niet, gij zijt pas de elfde.…

De twaalfde juli blijft steeds memorabel: Die kleine knaap zag voor het eerst het licht Élk flesje bracht een lach op zijn gezicht Dat maakte hem als kind reeds presentabel Met vlinderstrik werd hij geportretteerd Wat Driek dus nimmermeer heeft afgeleerd…

Deze twaalfde nacht droom ik van champagne niet in glazen maar over een bruin lijf fluwelen vingers in teder samenzijn strelen zachte huid en donkere haren mooie ogen benemen mij de woorden die ik fluisteren wil en laten duizend vlinders los…

twaalfde maand maand van winter weghollend licht Hoop, dat mijn gedicht u allen bijlicht in deze donkere dagen Geniet van de balletten die tegen het vallen van avond tegen het decor van hemel zich afspelen met in de hoofdrol: zonlicht en wolken.…

ooit opgevoed voor de rol plaatsbekleder op aarde volleerd te oordelen uit Zijn Naam een griezelrol waar ik uitviel op mijn twaalfde God bestaat niet als ontluist'rende regelgever een verzinsel uit voor machtswellust gister speelde ik vol verve toch die rol maar ik geef toe ook in spelvorm kan ik 'm nog steeds niet aan hij…

Het is nu twaalf uur de elfde gaat over in de twaalfde februari van het jaar des Heren en Dames 2017 Ik ben nu officieel 65 jaar maar ik ga gewoon door of er niks aan de hand is uit het gedicht van Gerard Reve: Drinklied aangaande het leven op aarde want god vorm me me m'n dochter is pas tien!!!…

Je steekt me aan, de spanning stijgt Ik voel vuurspuwkracht ontbranden Ik spuit de lucht in, vrolijk, vrij Weet niet waar ik ga belanden Heel even vlieg ik zonder vuur Het moment is bijna daar En klokslag op het twaalfde uur Spat ik kleurprachtig uit elkaar Ik wens een ieder langs deze weg Een inspiratievol nieuwwoordenjaar…

Liefste, kom in de plaggenhut mijn woekernest van plagiaat wat ik bedenk is altijd flut en wordt geboren uit hiaat smokkel vondsten, woorden, regels van het allerhoogste plan ik verkoop de ziel voor pegels van dichters in de twaalfde Dan mijn eigen naam is nooit gemaakt voor volk, vertier en vaderland daarom is ook dit rijm gekraakt uit…

Na de twaalfde zomerwende voleindigde mijn welpentijd en overheerste ’t onbekende; ‘k begon de reis oningewijd Een gulle gift van oude gronden, door de Tijdstroom zelf gevoed. Rede en waanzin zijn verbonden in Darckheims ambrozijne bloed.…

De Vrede wil ik brengen de vrede op geheel de aarde Niet enkel in de twaalfde maand: duister december Voor mij geen andere waarde zo belangrijk als vrede Het brengt vriendschap & liefde met zich mede Dus ziet u me vliegen bij daglicht,zon of even neerzitten op oever,wal dak of brug denk dan even terug aan mijn…

Franciscus van Assisi, een twaalfde-eeuwse edelman. De dierenwereld was hem niet vreemd; maakte deel uit van zijn bedeldom. Met rijkdom kun je niet betalen een wereld van verhalen van een spreker vervuld met heiligheid die spreekt met de vogels en de wolven van hun nijd bevrijd.…

verschoof de troubadour het contragewicht van het leven zijn zinnen schoten soms vuur horizon scheen lichter voor even Hij brandde woorden in neon van binnen bedekt met velours het leven werd minder beton door contrast van zacht parelmoer Zwaartekracht trok minder zwaar vreugde nam plaats van verdriet toekomst leek weer wat aaibaar het twaalfde…

de zomer tweeduizend acht een koningin had me in haar macht de koningin van een koude decembernacht vroeg men genade aan een hogere macht donker blauw was een poort rijk te hoog naar de hemel de smeekbede werd beantwoord en vleugels gevormd nu is het wachten op september de twaalfde om exact te zijn zal het weer als voorheen zijn liefde…

De twaalfde is van niets de eindconclusie. ----------------------------------------- uit: Maagdenburgse halve bollen (1968).…

Die een ruimte bieden voor het fatale laatste twaalfde uur; aan die passiebloem welriekend puur.…

Nezami* In de twaalfde eeuw al werden sterren van 't gewelf geplukt en werd liefde met de muze bedreven in schraal licht Dichter koos zorgvuldig uit alle hem ingegeven woorden; schoof en schrapte tot uiteind'lijk verzen in vorm gieten Een fluitje van die veel besproken cent bleek te zijn Van dimlicht naar donker en vale avond…

nijdig of men is verveeld dus veel te veilig dan is men verloren voor de poëzie u rest slechts een troost ligt gij op sterven gij verveelt u dan ook niet en plotseling kan dan pop en bal laat herinnerd u laten weten dit was ik en dat was het heelal ---------------------------------------------- uit: 'de Nederlandse poëzie van de twaalfde…

het ooit op het klossen van een web tenzij je werkelijk diep gaat en dan toch nog de dag tegemoet rijdt per definitie want je hebt de onbewuste nacht doorgesneden in grote lappen achter gelaten maar het geeft niet, de man van gisteren die zo goed als dood is alles vult zich met zichzelf in een oneindig terugkeren van het kleine twaalfde…

Geconcentreerd met achtergrondgeruis De twaalfde man die zingt een geuzenlied Een aanloop en een huppel en dan: schiet!…

verbaasd Bemerk ik dat mijn hart en handen beven Vergeten beelden kwamen weer tot leven Maar als de oude vrees is uitgeraasd Veeg ik de ramen schoon die licht bewaasd Een prachtig uitzicht op de Linge geven Ik zie een nacht te mooi om te beschrijven De maan begiet het water met haar licht Waar diep in slaap elf witte ganzen drijven De twaalfde…

Stemmen omdat de gekozen demissionaire gasten, weer eens niet teveel op hun tellen pasten, stemmen en afwachten wat er nu gebeurd, wanneer ons land weer zal worden verscheurd maar ook: hoe lang het duren zal, voor we spijt krijgen van wat we al, kiezen op de twaalfde September.…

gekleed wakker op een matje in een lemen hut Doe je slippers aan in het halfdonker en stap behoedzaam over moeders grut Pak de emmer op weg naar een gat in de grond Het varken komt al, verderop jankt een hond Ontbijten gaat snel, honger blijft je metgezel School is een uur lopen, er wachten honderd klasgenoten Huiswerk bij kaarslicht tot je twaalfde…

Op 18 januari 1963 ging de twaalfde Elfstedentocht van start. Deze datum zou voorgoed in de (sport-)geschiedenis van Nederland als schaatsland worden gegrift. De uitzonderlijk strenge winter veranderde de tocht der tochten al gauw in een waar slagveld, waarbij de ene na de andere deelnemer uitviel.…

Ik zet hem stil voor het twaalfde uur kan slaan. Mijn hart zoekt ongeduldig naar wat rust. Naar tijdloze liefde zonder lust. Ik weet wel dat dit zo wezen moet. Het geluk haast zich niet, omdat het zelden spoed. De wijzers van mijn klok gaan oneindig in het rond. Ik vrees de nacht voor de ochtendstond.…

hij is dood dat merk je aan zijn loodzwaar geschuifel om één voor het twaalfde uur. maar op een kristalheldere winternacht met een sneeuwkleed wit onbetreden spreekt hij zijn overtuiging duidelijk uit tegen slapende huizen en de sterrenhemel.…

godsdienst mij altijd zo vals zat aan te staren maar ook waarom de lerares biologie eveneens een lekkere stoot dromerig en zwoel zat te loeren jaloers en uitgedaagd Bo was getrouwd met John, die dertig jaar ouder was, de snoeperd, en die o.a. de sexy Ursula Andress en Linda Evans had versleten Voor Bo was ik fan van Elvis Presley en op mijn twaalfde…

waarop de man op de twaalfde trede paars aanloopt hard schreeuwt op datzelfde moment passeert de sneltrein richting schiphol ik versta niets neem m’n pet af en bekijk de pet en zie niets ga dan de roltrap af en op de zesde trede zie ik op perron 1 een deftige dame zich heftig schouderophalend met de armen gespreid in mijn richting…

Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus verheven en rank steunen de architraaf statig, eendrachtig, subliem van gestalte en slank Uit marmer gehouwen in eenheid verbonden ontmoeten twee zuilen in hendiadys elkaar op niveau in sereen trait d'union voor pikant rendez-vous vis-à-vis Getooid met…