Alle inzendingen over tweede leven

Bij de eerste blik leefde ik op Stralende passie, surreëel Eerste liefde Tweede leven In mijn strijd tot overleving Zag ik een wereld hoger dan de hemel Eerste liefde Tweede leven Je hield me gevangen De ontsnapping was ongewild Eerste liefde Tweede leven Je liet me los, zonder waarschuwing Zakte ik ineen Zonder liefde Zonder…

het leiden van een tweede leven bedreven door verboden liefde is het begaan van een chronische leugen die onherroepelijk verlangt naar meer…

als het sterven is gedaan leidt muziek me weer naar jou dansen wij ons tweede leven op strofen van moessonregen voor het refrein heb ik de zon alvast verschoven…

ben aan het verschimmen alleen de schijn blijkt nog wat werkelijkheid te zijn bleek en kleurloos dwaal ik rond in een leven dat lijkt te verstommen maar diep van binnen is in hoekjes en luwte de lente voorzichtig begonnen op onontgonnen gronden ontkiemt reserve zaad dat voor een tweede leven gaat aan mij de eer om later als herboren…

ik heb de woorden uit hun graf gehaald ze van de dood ontdaan nog zijn zij niet herrezen maar aan u gegeven voor een tweede leven ontvang ze met open armen geef ze alle warmte laat ze blijven zodat zij in uw geest kunnen verrijzen…

Ik hou van de donkere Uren in mijn diepste wezen Waarin mijn zintuigen Zich hebben verdiept; In hen heb ik, als in Oude brieven, mijn dagelijks Leven teruggelezen dat Nu nog ongebruikt voor me ligt; Door hen kom ik dan te weten Dat ik nog ruimte heb voor Een tweede leven, dat breed En tijdloos voor me ligt…

zullen oude kleuren snel verbleken door de kracht van een tweede leven…

De medewerkers waren zeer verrast toen opgedoken uit het rijk der doden hen een gevulde vaas werd aangeboden Hij staat heel goed op elke boekenkast Wat afgedankt is krijgt een tweede leven Bij kringloopwinkels een rotsvast gegeven…

leven…

Subtitel: Een leven verder Een tweede leven werd mij gegund een derde ben ik reeds begonnen terwijl de zon scheen werd het nacht een tijd zonder sterren, ver van hier Mijn tweede leven beviel zeer goed ging redelijk geruisloos over in het leven dat ik nu leid maar in principe niet had gekund Tijd trok toen onverwacht aan de bel de dood…

Ze spiegelen zich in de rivier op zondagen zonder stroom Ze liggen stil aan de kade aan bolders voor even geankerd Ze zeilen luid door luchten als schepen,stuurloos bij windkracht zeven Ze vervoeren jou en je droom op zondagen,geborgen als een tweede leven.…

Na voortplanting m’n taak volbracht laat de natuur z’n teugels vieren mindert onderhoud aan afgeschreven geesten en lijven Mijn tweede leven woon ik in m’n ziel kan er mezelf zijn en in gezondheid ervaar als leven in aards paradijs met vroeger vergeleken…

leven Zij aan zij In mijn schilderij…

-stille vogels vlogen in het rond- Haar benen, hoog opgetrokken, -daar vloog ze- Vol hoop en vol moed, door naar haar tweede leven.…

ik heb in het boek van mijn tweede leven een stukje mogen lezen nog beven mijn handen van schrik slaat de angst mij om het gehavende hart het is leven en tijds- bepalend apart van de ene dag op de andere lijk je een wrak nee mijn hart is niet gebroken maar de uiterste houdbaarheid is door talloze bestralingen voortijdig…

leven leven in eindige tijd…

ik heb mijn beelden neergezet maatschappelijk en als ouder gehouwd in jaren werk met liefde en restanten kerk zij staan nog als een huis gerestaureerd in goed herinneren maar ik ben niet meer thuis in die sculpturen van de kinderen er is een tweede leven in een snelle tijd die alle vroegere belemmeringen met reële argumenten bestrijdt…

Er is een tweede leven. Ons hout dat wordt gebruikt voor tafel, kast of stoel. Voor een vloer of tuinhuis, dat is ons nieuwe doel. Daar hadden de planken nog niet aan gedacht. Ze voelden zich al beter, dat hadden ze niet verwacht. We krijgen een tweede leven, zei de plank van de grote eik.…

Niet alles heb ik weggedaan van dit en dat, bleef wat bewaard daarover heb ik niet veel nagedacht want, ik geef zo graag aan iets de ruimte, voor een tweede leven.…

Nu de herfstwind de geheimen van ritselend boombladeren heeft ontfutseld en ze neergedwarreld zijn soms bijeen geveegd door nijvere handen maar veelal in bossen en parken als beschuttend bladtapijt voor moeder aarde neergevlijd begint hun tweede leven bedekken en verwarmen ze alle geheimen in de grond waar kleine diertjes leven waar…

ik raap de prullen bij elkaar die ik ooit heb uitgegeven de poeha waarmee alles is geschreven krijgt geen tweede leven het aureool waar ik steeds om vroeg droegen zij alleen in hun selecte groep nooit kwam ik in de kroeg mijn literaire hoogstandjes waren volgens kenners slecht gevoegd had geen ellebogenvlees slijmen en meepraten…

leven ik heb je onbewust jezelf teruggegeven…

leven ik heb je onbewust mezelf gegeven…

Ons oeuvre bij het leven AFGESCHREVEN. Zelfs wordt een titelbladzijde bevuild. Met blauwe inkt vals overschreven. Geen fan die meeleeft, om ons huilt. Bij de Slegte wacht ons een tweede leven, voor een neofiet worden we straks ingeruild.…

ik heb je pas aangesproken in je tweede leven toen je het eerste vergeven had in herwonnen vrijheid waar woorden de muziek kleurden zinnen de melodie gestalte gaven in een zich steeds vernieuwend refrein dat zong van zon zomer en warme liefde om net als regen en kou weer immens van te genieten recht uit de hemel in samen…

Zo fladderde het vriendje op en neer Maar de vlinder reageerde niet meer Zo voelde ik toen mijn moeder mij verliet Op deze aarde Mijn moeder probeerde het bewegingloze vlinder Te redden en toen klom die vlinder ineens Op het horloge van mijn moeder Ja, zei mijn moeder Ik wou dat ik, nu ernstig ziek ben Ik ook een tweede leven Kreeg…

de laan der lanen parelt in de zon de krokus heeft een paars tapijt geweven Café de Posthoorn blijft de gulle bron alwaar bezoekers aan hun glazen kleven Hotel des Indes start een tweede leven en kruipt voorzichtig uit een flets cocon Den Haag is hier gewoon Den Haag gebleven de baksteen blijkt veel sterker dan beton Couperus kijkt, gebronsd…

het tweede leven blijkt in de praktijk geen sine cure te zijn maar meer een reprise van het eerste dat zijn continuering in genoegzaamheid te vaak onderbroken ziet worden door allerhande irritante toestanden die de uiterste houdbaarheid en garanties al lang voorbij blijken te zijn en ook na dure reparaties niet meer in deze…

doormidden gebeten het is als een splinter lonkend naar een tweede leven soms de noodzaak van een kleinood zoals een tandafdruk die naar je teruggrijnst, de essentie van je skelet op een steenworp van de dood die je een paar botten teruggooit, het kraakt daar waar het geschaafd is daar, tussen het schakelen door zit het continuüm maar het ligt…

leven op het hemelpad Nog een laatste berichtje Voor jou mijn vriendin Er zijn hier zo velen die aan je denken Je bent onze heldin…