Alle inzendingen over tweedeling

Hier, voor de rede van weer een onbeschreven eiland, dein ik kalm mee op de golven die mijn schip bewegen. Voor me, achter de branding, een zongekroond strand aan de voet van een slapende vulkaan, zijn adem vaag zichtbaar tegen de lucht. En toch ben ik gebonden aan mijn schip, voel ik, ver achter de horizon, jouw baken branden, roepen…

slechts als de avond nog is verschoond en 't licht behendig schijnt op de zuivere wanen die mij als man het vrouwzijn laat bekoren, deelt mijn laken het silhouet met introspectieve lispelingen de stem draagt het motief van handelingen reikend naar de ziel lost mijn bedevaart schuldeloos zijn behoefte af, of het haar gelegen komt is de…

regen oud licht en blauw mij de nacht tot kelk vullend tot de randen van onze harten en het zacht dat de hunkering na het tweedelig één altijd opnieuw in mij baart.…

in liefde ontkiemd is de tweedeling spoedig tot stand gekomen de vreugde over dit prille begin euforisch doch ingetogen bezegelde dit ons geluk totdat onheil zich aandiende en jij niet langer de onze bleek ~ Voor Suzan & Gabriel ~…

de zon brandt op het terras mijn schaduw tegen het glas de zee hangt boven de reling blauwgroen waterpas morgenstil breekt het smeedwerk mijn blik in lichtpanelen tussen witte parasols om het zwembad heen ligt tweedelig een ode aan de zon.…

anale wegen, slechts onbegrip is het fornuis waar de rapen gaar worden weggezet er sijpelt angst, ergens waar het niet had moeten zijn wellicht zijn de woorden onbemind, maar het geschrevene stapelt zich met recht tot de driekleur in enkelvoud evenwicht met een overhellende balans is het ontluikende antwoord in een blijspel met tweedelige…

ik wil de zee niet ontmoeten in haar schuimende opwinding het verzinken van trots en haar zaak behartigen al was ze een godin laat de wind maar smijten met frustraties, vileine woorden snijden niet maar strelen de klinkers waarvan de golven zijn gebouwd het is haar geaardheid, tweedelig en vruchtbaar zoals tijd momenten deelt in zomerige…

als ik aan mijn opa denk zie ik een heer met witte haren in een krakende schommelstoel meerschuimen pijp in de mond hij is een cliché opa met een standingvolle krijtstreep in het tweedelige pak met gouden zakhorloge enkel zijn vest ontbreekt alsof hij niet wou gaan maar hij ging werd me verteld met een standingvolle zekerheid die…

onze lijven maken schemeringen in het ongebonden leven dat rafelt om gewoontes en erwten uit het blik het bestek halfzijdig en tweedelig met de scherpte gericht naar de klok brengt in het druipend licht een ode aan het kind dat wordt verwacht een niemandsdalletje onthult de waarheid en nestelt in deze lente al vroeg in de hoogste toppen…

Hij heeft gedacht: “Men draagt mijn club ten grave!” dus sprong hij als verlosser in de bres en gaf de goegemeente voetballes, maar hij had niet gerekend met Ten Have. De impact van de komst van L. van Gaal was 8.3 op Johan Cruijff z’n schaal.…

er waren weer edelstenen gestrooid op het pad dat ik liep ik was verblind maar het kind in mij werd de ogen geopend het kraaide en graaide naar het onverwachte plezier speelde met licht van de zon en kleuren uit het scheppingsgebeuren ik bleef stil door de schat die tweedeling bracht besefte op tijd mijn ongelijk voelde me…

jij bent niet echt de heer die over golven loopt zijn vinger doopt in water dat ooit wijn had willen zijn droogt langharig warm mijn voeten in je ogen mag ik zoeken naar de vonk van kennen in de tweedeling van pijn geen magie en tover ik ken het lover waarin jij bloeien zal de appel en een slang delen het paradijs helaas…

Zwart, wit, zijn geen kleuren, een tweedeling. Alleen zij die geen stem hebben, zij volgen…

'Oeboentoe': spreekt aartsbisschop Desmond Tutu van een wereldse tweedeling die niet strookt met een eens Zuid-Afrikaanse realiteit; om volgens 'oeboentoe' in harmonie samen te leven; en een mens te willen zijn aan de ander toegewijd.…

ik heb mijn stad zien stijgen en zien dalen een ongekende hoogte of een goot beladen tafels, soms genadebrood beschuit met muisjes, dan weer galgenmalen ik heb mijn stad zien lijden en zien beven na weer een aanslag op haar warme hart dan oogde zij vaak somber en verward maar steeds had zij de wil tot overleven ik zie mijn stad verbleken…

De mens waant zich de top der evolutie Wil te vaak tegenstellingen verscherpen Dat die illusies zijn blijft hij verwerpen Hij sluit zijn geest af voor een revolutie Kan tegenpolen moeilijk accepteren Hij denkt dat deze wezenlijk bestaan Daar andere werkelijkheden hem ontgaan Hij spartelt zinloos rond in twijfelmeren Van tweedeling voorlopig…

De wind wist de sporen van de schepping uit, zaad wortelt zich tot boom waaruit de onbespoten appel viel, tweedeling van een vrucht in gelijke helften, wit of zwart gelijk gestemde monden, het klokhuis ging verloren.…

We zijn door de realiteit vermomd, wachtend op de naderende bui het getijde neemt ons de maat, verstoort de bedoelde contouren van een nog uit te vinden toekomst mistige verten in het landschap van het ongewisse., beelden verstrengeld, in luiheid niet te onderscheiden in de tweedeling van gedachten, hun schaduwen reiken steeds…

Oh, dat onvolmaakte verlangen, zo met enig lot verbonden, zacht ontaarde onrust, spiegel in de tweedeling van geaarde geslachten.…

altijd getekend zal zijn doordrenkt van bloed, regeert de angst die kinderen volwassen doet ontwaken ontslaan wij ministers over verloren bonnetjes delen wij bonussen uit aan hen die nooit de onderkant van de samenleving hebben geroken sterven zij die ziek zijn nog sneller dan de farmaceutische industrie aan ons verdienen kan, daar de tweedeling…

mediterrane tuin op de helling van de berg van calvarie klonk het geroezemoes van pratende mensen die als vrienden aten na het heetst van de zomerdag een gezelschap vrienden en volgelingen van de gedachten van een vrij land zonder bezetting met oude rechten op de geboortegrond sinds het scheppingsverhaal in vervlogen geschiedenis de tweedeling…

hoe jij bent ontvreemd van schelp en zee geraapt wordt van het wad, waar dolende prielen jou voeden met het deels gezouten water en scherpe messen je delen tot een tweedelig wezen zelfs de meeuw onthecht jouw huis van ’t weke vlees waaruit je bent ontgonnen, zijn snavel zonder vrees je snuit bevuilt met harde halen van zijn kaken verhalen…

Ik schreef dit sonnet na het zien van de tweedelige documentaire (1997/2009) “Les récoltes du désert” van Thierry Devillet en Gérard Rivoalan. Daarin wordt het verhaal gedaan van Baron Gérard del Marmol die een project opzette om het door extreme droogte geteisterde dorp Bassikounou te helpen.…

Tweedeling zet zich niet alleen in ons niemandsland gestadig door. Dag bejaarden en verzorgingstehuis sorry, die douche stond wel heel heet, parasitaire bestuurslagen liggen met en onder elkaar overhoop over wie de grootste zakken heeft. Repressie is het einddoel, gelegaliseerde moordenaars zijn tijdloos in ons kromme rechtssysteem.…

stel je voor een wereld zonder corona, zoals vroeger waar zouden we dan over praten? in vrije adem, vrije wil een ieder even kwetsbaar een wereld die eenvoudig was, met drukte in de straten een oorlog ver van ons bed armoede ongezien in strijd en streven voor een succesvol leven klimaat en haat voor onkundige politiek, de rol van…