292 resultaten.
onder milde twijgen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 213 dolgraag speur ik
in de hoeken
van de wind
niet dat ik
een of ander antwoord
vinden wil
eigenwillig
tast ik
tussen citrus en hibiscus
ja de geur
van wilde kruiden
snuif ik op
op mijn lippen
bijt een zoute smaak
gevuld zijn de olijven
maar zachtmoedig
zal ik je ontvoeren
nu dat ik je
onder milde twijgen vind.…
De twijg
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 160 Ik ben even weg
ik zwijg
nee, haal me niet over
de boom is neergehaald
wat er van is gebleven is een twijg.…
fladder
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 341 de kale stam
een dode twijg
een verstoten zwarte vogel
kijk en zie
hoe het onvervalst
mooi is
de kale stam
een dode twijg
de verstoten zwarte vogel…
Ik ben de perken langs gegaan
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.787 "Ik ben de perken langs gegaan,
de bocht der zonnige terrassen,
de flauw bewogen siergewassen,
de koele stammen van de laan
en heb de loten en de twijgen,
de weke stengelen geplukt
en wat mijn handen konden krijgen
mij toegehaald en aangedrukt.…
Een lentehaiku
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 De zanglijster zingt
de botten uit de twijgen
in de Kwarekken.…
Haiku
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 112 De twijgen wiegen
rozen in de avondwind
een mus daartussen…
Levenskracht (haiku)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 246 Als de stormgod raast
buigen jonge twijgen diep
doch zij breken niet…
Modieus
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 Karig is de stok
rank de twijgen waar de roos
modieus op prijkt…
bottende twijgen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 380 bottende twijgen
de bonte tjiftjaf tjilpt
no more illusions
de fiscus viel vroeg dit jaar…
twijgen worden mens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 verglaasde weten kauwt aan de jonge
ent die zich veilig voelde in de luwte
van het begin
stakende takken zonder blad schrapen
met lange halen het vernis van de wind, de kou
zal in zijn honger blijven zoals de schaduw
van de verdwenen pas
niets zal de tijd doorstaan in weggelaten woorden
er rest nog wat tapijt van het nooit geoogst respect
twijgen…
rankte de twijg
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 461 ik proefde je wijn
zag de stronken verleden
stond op de grond
waar je wortelt in heden
je pakte de zon
in bloedrood verdwijnen
rankte de twijg
liet bloemen verschijnen
je druifde wat bleek
maar de zomer was heet
je droeg vol dankzij
de krenters hun beet
geplukt en ontveld
wordt de oogst nu geteld
ze flessen het vat na de
rust…
sperwer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 vers besneeuwde
laagjes op dunne
tere takjes
hij raakt niets aan
de sperwer
geen vlokje valt
van een twijg…
rododendron
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 724 onze stokoude rododendron
bloesemt weer als een jonge
deerne
besneeuwde twijgen tooien
zich met eeuwige lente…
ochtendwandeling
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 439 tjiftjaf en lijster
strooien hun klanken
luidkeels over het pad
en land
takken en twijgen
bloesemen een gretige
lente…
Verloren gedicht
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 322 Ik ben een afgebroken twijg.
Ik ben die kale boom,
die in geen enkel park meer hoort.
Ik ben de stilte.
Ik ben de ijzige kilte.
Ik ben dat gedicht,
dat alles verloor
woord voor woord.…
Het is een huiveren
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 319 Het is een rijzen
vederlicht
het zijn mussen
mezen
op het ranke
beven
van de twijgen
het is een wuiven
weven
mussen
mezen
op de bamboe
het is een huiveren
in de wind…
Het schedeltje
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 1.438 Maar dit is wat er over blijft
En waar een dichter over schrijft:
Tussen verdorde blaren
En takjes die eens twijgen waren:
Een schedeltje.…
Koel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 621 verdwaald in de sneeuw
staat een boom
onder een nevel van twijgen
onbereikbaar
in een dictaat van de tijd
want per trein
stuif ik langs
koel bevraagd
naar mijn plaatsbewijs…
Lente...nog verborgen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 401 in tak,aan twijg
de zoete droom
die lente heet.…
Leegte
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 625 Zoals de twijgen van de treurwilg rillen
als de ochtend hen met dauw bekleedt
of het beladen nijgen naar de aarde
wanneer herinneringen zwart omrand
in marmeren ogen staren…
Misverstand
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 348 hoe dom heb ik
kunnen zijn
door te denken
dat onze vriendschap
betekenisvol zou zijn
dat zilveren randje
aan de wolk
waardoor je
net iets harder
zou lopen voor
door regen
overspoelde dag
zijn betraande
twijgen al
dat rest…
Geknot & Beknot?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 172 Deze winter
ben ik
geknot
Ik zette
't bij mes en schaar
op een gillen
Deze winter
heeft men mij
-bot-
van tak en twijg
ontdaan
ontbloot
sta ik nu
aan de zoom
van wei en sloot
te rillen.…
Pasen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 348 Tere takken, jonge twijgen,
bloesem in de knop
beloftes die een aanvang krijgen
het voorjaar volgt de winter op
De lucht zindert vol beloften van leven
de tere twijg wordt weer een tak
de zwellende knop tot bloem verheven
voor het oog met het grootste gemak
Pasen schenkt nieuw leven
het oude is voorbij gegaan
een levend licht wordt ons…
touwladder
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 347 het verwachten afleren
is haast onmogelijk
zei ik
toen mijn hand vingerloos bleef
en het ruilen ook niet
werd aangeboden
ik staarde verder
naar het kind in de boom
en zong zacht verder
over bloei en twijgen…
Sneeuwvlokjes zijgen
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.204 Sneeuwvlokjes zijgen
rustig neder,
op de daken, op de twijgen,
maken laken en schoon weder.
Ik ging zo geern, heel ver te voete,
wist ik mijn zoete
in sneeuw te ontmoeten.…
De duiven
poëzie
4.0 met 2 stemmen 922 Hier strijkt de vlucht nu neer, maar lang nog wuiven
De twijgen na, om niet tot rust te komen,
Want met een wervlend uit elkander stuiven
Vervliegt de vlaag en zwenkt naar lager zomen.
Maar in de boom roekoert in 't geurig nest
Van overvolle loverzware twijgen
Een jonge doffer, die niet scheiden kon.…
Herfstbos
poëzie
3.0 met 36 stemmen 2.939 De bomen zwijgen
En peinzen vaag,
Van al de twijgen
Drupt iets omlaag.
De zon is henen,
Geen vogel fluit -
Zij zijn verdwenen,
Het lied is uit.
Alleen gelaten
Wacht alles stil -
Wacht het gelaten
Der wereld wil.…
stiltezoeker
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 581 waar drukte noch
haast gehoor meer
vinden
zweef ik eenzaam
over groene dreven
glinsterende sloten
en golvend riet
nestel ik in takken
en zachte twijgen
koester het zwijgen
in vacht en ziel…
zoete herinnering
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 722 als een wollige suikerspin
hangt ‘n besneeuwde twijg
binnen handbereik
ik snuif de geur weer van
een kermiskraam, trek mijn
vader stilletjes aan zijn jas
in m’n hand smelt wat vers
gevallen sneeuw…
deze aardse wei
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 184 ik dans en raak de schel
die de hemel voor me opent
tast naar ijle twijgen
om ze voor het breken te behoeden
en nergens zie ik god
een engel of de messias
maar wel het leven op
deze aardse wei
het bidden kan ik nu wel laten…