Hij werd niet gezien,
niemand had hem ooit
opgemerkt -
Soms twijfelde hij eraan
of hij wel bestond,
misschien was hij
wel niemand,
Bestond hij uit niet
meer dan wat lucht.
En ineens vandaag
die brief die met
de hand geschreven is,
En toch duidelijk
zijn naam vermeldt -
Een brief met alleen
maar positieve woorden.
Hij twijfelt…
Men heeft mijn
naam genoemd
en hem ongemerkt
vergeten,
Mijn naam - zo te zien niet meer
dan een waas die opdroogt in
de hete adem van anderen
En die onzichtbaar
aan de einder
verdwijnt -
Men heeft mijn
naam genoemd
en hem ongemerkt
vergeten.…
Als de stilte ogen heeft,
Wie kent dan de kleur
Van haar ogen?
Wie kan mij vertellen
Door welke beelden
Zij zich laat vergezellen?
Wie kan mij dat vertellen?
Wie?
Wie?
Wie?…
Jij denkt misschien
dat ik sta te vissen,
maar ik heb geen vislijn
nodig om de waarheid
boven water te krijgen.
Vandaar dat ik mijn hengel
uitsluitend gebruik
om in het water te roeren,
zodat de waarheid achter
de dingen vanzelf
naar boven drijft.
Het zit namelijk zo,
dat het wezen van de mens
niet kan worden begrepen
zonder kennis…