Alle inzendingen over uit elkaar groeien

Mam, als we allebei een stukje van onze vinger afsnijden En ze heel stevig tegen elkaar aandrukken Zouden we dan aan elkaar groeien..?…

groeien is verworden tot gaan van eigen weg enig inzicht in de problematiek is er niet zo modderen we maar wat aan de romantiek is al jaren naar de maan waar het ook al zo druk is…

groeien scheef de hemel in…

in hetzelfde bed in het zelfde bed groeien twee mensen vaak totaal uit mekaar!…

Steeds meer en ieder neemt, aan onze hebzucht komt geen einde, en straks is ons het dichtstbijzijnde, het langst vertrouwde vreemd. Wat ooit bestond tussen zon en maan, en wisseling der jaargetijden, de natuur stond ons terzijde, is dat alles ons ontgaan? Wij worden nu nog slechts door tijd, en domheid van een ramp gescheiden, wie staat…

Maar spatten uiteindelijk in een regenplas uit elkaar, gedoemd om elkaar te verliezen.…

Vers nieuws is waar die graasdieren op leven Liefst prilgroen, saprijk, mals en niet te droog Ze houden dat heel gulzig in het oog Hun tongen roeren zich om niet te sneven Maar alle kuddes grazen in één wei En van dat herkauwen wordt niemand blij…

Raak elkaars hart Schilder het in de mooiste kleuren Niet in wit en niet in zwart Blijf groeien en bloeien Als rozen Die geuren Leef, geniet en Laat elkaar Altijd blozen…

Wat doelloos wachten lijkt blijkt uiteindelijk een prachtig zicht te geven in het leven wanneer je iets met wachten doet zal wachten iets met jou doen…

Niet ten koste van elkaar Verbeter het leven met elkaar Verbeter de wereld met elkaar…

We horen bij elkaar We zijn voor elkaar geschapen Zoals een traan is geschapen voor verdriet Een melodie geschapen is voor een lied En de nectar gemaakt is voor de bij Zo ben jij geschapen voor mij We zullen altijd samen zijn Samen als de sterren en de maan Wij zullen net als twee vlinders Altijd samen door het leven gaan Zonder jou kan…

zo nu en dan moet je weer terug naar de bron eventjes rust in het licht van de zon eventjes weg van de chaos de druk eventjes ruiken aan het geluk zo nu en dan eventjes weg met elkaar even eruit met de wind in je haar even genieten eventjes vrij terug naar de bron hand in hand zij aan zij…

jaren slepen door het huis mijn kamer en ik zijn één we ademen en kijken in het leven van elkaar ik schrijf en zij leest smalle woorden kamerbreed met indringende ogen diepkijkend in het verborgene van ons geankerde samenzijn ogenblikken opgebouwd uit de nerven van leven in alledaagsheid van bestaan…

dit was het dan hier scheiden onze wegen hier begint ons gewone leven weer zonder elkaar ik dacht dat dit voor altijd was ik dacht dat we samen een toekomst kregen maar in plaats daarvan kregen we een verleden een verleden dat me pijn doet als ik eraan denk als ik aan onze tijden denk krijg ik tranen in m'n ogen iedere zin zoals: ik hou…

Hoe diep is het Land gezonken Waar vaders zonen doden, Moeders waanzin omarmen En hartverscheurend treuren Om wie zij verloren en Andere moeders vaders Zoeken voor kinderen die Resteren - weggelopen mannen Op de vlucht voor hun verantwoordelijkheid, Die zij ter nauwernood Hebben weten af te weren…

Soms is het Allemaal net Even te veel, Dit leven, De opgave om Door te gaan Even te zwaar - De grond wijkt Onder je voeten Je valt uit elkaar En dan kom je toch, Niet meer verwacht, Weer in balans en Passen de stukjes Toch weer in elkaar…

hoe waren we aan elkaar verbonden? wat hield ons met een verhaal bijeen? wat was het dat wegsloop op de tenen? hoe maken we het heel kan het groeien?…

twee mensen ontmoeten elkaar de vonk slaat over twee individuen met eigen verleden groeien naar elkaar twee harten smelten samen vurige liefde twee levens worden een voor altijd samen…

De kamer is keurig, niets op aan te merken, maar hij is niet in het eigen vertrouwde huis. Het medische bed komt nog het beeld versterken, dat dit een andere plek is dan ons warme thuis. Wij eten op tijd, maar niet aan dezelfde dis, jouw en mijn tafel staan daarvoor te ver uiteen, hoewel jouw tafelgenootschap veel groter is, nuttig jij en ik…

Het leven gaat door Wat je ook doet, wat je ook laat Wat je denkt of denkt te denken Waar je tegen bent, waar je voor staat Je liefde en genegenheid Warmte, vertrouwen en interesse Alles groeiend met de dagen Groeiend met de zuiverste finesse Je onzekerheid en al je angsten Zenuwachtig en koortsachtig blijf je vechten Een beter bestaan…

Probeer en keer de dingen naar een positief gevoel Probeer en leer van dingen Kom zodoende tot je doel…

Daar lag ze, gehuld in witte doeken. Niet wetend hoe groot de wereld is, en wat ze allemaal zou gaan ontdekken. Ze volgde alleen nog maar haar gevoel. Puur en kwetsbaar. Ze huilde en dronk bij haar moeder. Ze zocht de warmte bij haar ouders. Zo jong en kwetsbaar, maar oneindig mooi. Twee maanden oud, en nog een lange weg te gaan. Daar…

persoonlijke groei van een vrouw in bloei in de bloei van haar leven vol van haar streven schrijdt ze voorwaarts op haar eigen pas tussentijds vertoevend aan de Ringse plas zich lavend aan het stromen van water emotioneel geklater een met de rimpeling zoals zij het leven zingt…

Kiem in volle grond Zuchtend naar het licht Zon en regen bedauwen het land Levenssappen stromen door het jonge blad Sterk in streven Bloeiend naar omhoog Stormen woeden Even knakt het riet Lijdzaam vol vertrouwen Trotserend deze slag Als een boom Geplant aan de bron Zijn takken reiken tot in de hemel…

uit de wonden van een gesnoeide roos komt geen bloed het heeft een andere naam die ik nog vinden moet…

Ze was een kleinschalig meisje ze is zichzelf een dijk alsof in de grote wereld geen zee te hoog gaat: heb je nu al ben je nu al Ik heb haar afgestaan aan de grote wereld omdat haar geen zee te hoog gaat et cetera…

vermoeden hebben dat ergens in jou een wereld schuilt voortdurend in beweging zoekend naar evenwicht daar bestaat de tijd niet zo van zichzelf vervuld als pruimen van goudgeel of van blauwpaars waar de zee telkens weer het zand van het strand kust hartstocht tot schuim slaat dat het water verder draagt onder je het beest voelen bewegen…

het gras groeit de bloem bloeit keer op keer de natuur boeit altijd weer de baby groeit de peuter stoeit de tiener loeit de puber broeit de mens knoeit en groeit en is vermoeid toch vraagt men telkens weer waarom het leven steeds zo boeit en heeft daartegen geen verweer…

Wat is een kiem vroeg ze tussen twee happen door ze las een krantenkop en dacht dat iemand erin was gesmoord.…

Onder sneeuw en ijs verborgen ligt de kiem voor de kracht van morgen in het voorjaar zal alles weer groeien opnieuw zal het mijn ogen boeien Zo komen gaande het leven verborgen talenten in zicht de warmte zal de groei weer geven vensters open, op weg naar het licht…