Alle inzendingen over uitgepraat

Ze kwamen niet meer uit bij elkaar Begrip was weggesleten Ze delen slechts nog het brood en t warme eten Hun liefde uitgeblust geen troost bij verdriet geen traan weggekust geen blik die nog *ziet* Zo leven ze al jaren als broer en zus geen warmte meer of liefde of een innige kus Voordat die kon beginnen is hun toekomst al versleten…

Het is praat waar het hier omgaat, men raakt er niet over uitgepraat. Maar over het hoe te doen heeft men geen visioen. Pietpraat, van vroeg tot laat.…

Samen liepen we in een storm Opkomende woorden waaiden in onze mond terug Toen de wind ging liggen waren we uitgepraat.…

Verdrietig en begrepen hun liefde uitgepraat. Herinneringen opgeslagen zijn ze verder dan ik was.…

Of het om een vakantievilla gaat Of 15 uit te wijzen Irakezen Of brieven die hij wel/niet heeft gelezen Of dat hij het met Geert heeft uitgepraat Excuus dat ik mijn lachen niet beheers; Geen mens is zo integer als Gerd Leers.…

Tranen stamelen het onzegbare, raken maar niet uitgepraat... misschien later, maar niet nu.…

Ik sta met lege handen als een crimineel aan de kant vastgeketend aan de muren met heel mijn verstand Sergeant en als u bent uitgepraat vol haat marcheer ik met een bek vol tanden volledig uit de maat…

Ik heb de duivel zijn staart ontnomen hij weet zich geen raad Weet niet wat hem is overkomen en kijkt verdwaast rond Ze kijken nu naar zijn blote kont maar laten we eerlijk zijn Ik lach me een deuk als een duivel is uitgepraat…

zonder woorden weet hij te zeggen waar zij over zwegen zonder woorden uit te leggen waarom zij woorden kregen zonder woorden te vertellen wat zij eigenlijk al wist zonder woorden vast te stellen dat kansen zijn gemist zonder woorden aan te geven waarom hij haar verlaat zonder woorden te beleven dat zij zijn uitgepraat…

Het is een stel dat alles heeft gezegd En enkel spreekt in lettergrepencode, Zo'n stel dat de seizoenen en de mode Een leven lang gevolgd heeft, levensecht Ze kwamen langs de waterkant terecht Niet om elkaar, maar om de tijd te doden, Zij leest een lauwe liefdesepisode Terwijl zijn blik zich aan de dobber hecht Zal zuster Els voor dokter…

in onze stamkroeg in Assen hebben we elkaar weer ontmoet de serveerster herkende ons bracht vertrouwde cappuccino nooit raken we uitgepraat springen van de hak op de tak vele draadjes van vriendschap zijn getwijnd tot een koord na het broodje gezond delen we samen de nota…

je streelde met een bijna achteloos gebaar mijn wang terwijl jij in zinnenlange monologen tegen de wereld sprak je mening gaf over van alles en natuurlijk over dat jouw visie warm belichtend hopend op mijn zwichten nooit raak jij uitgepraat over de liefde van een kant maar die strelende hand heeft mij toch de das…

Wat begon als een sprookje Eindigde in een boze droom Waar ik nooit meer uit kon komen, als zat ik in een disselboom Liefde maakte plaats voor haat, maar met haat kon ik niet leven Eigenlijk is het nooit uitgepraat en daarzit ik nu niet meer om verlegen... kon ik niet tegen...…

ons stilzwijgen was gegroeid tot een taal die wij moeiteloos spraken nooit luidruchtig maar wel gedecideerd met ogen en gebaar kleine nuances werden onderstreept met vingers en handen zelden werden dingen uitgepraat woorden hebben wij nooit gehad door jouw verscheiden is ons stilzwijgen verbroken wij waren helaas nog niet uitgesproken…

Zelf als we elkaar zouden tegenkomen zijn we zeker weten uitgepraat Inmiddels ben je me denk ik al lang vergeten Maar het antwoord op die vraag zal ik nooit zeker weten…

valreep nog te kussen dacht ons kleine misverstand te sussen met een lieve lach maar de tranen die jij verborgen hield had ik wel gezien onrust knaagde in het mezelf afvragen of dit wel nodig was had het afgedaan omdat ik dacht dat het niet tussen ons zou staan heb de wereld maar laten wachten ben naar je teruggegaan alles uitgepraat…

dan kun je alleen maar dankbaar wezen, en ben je uitgepraat...…

lief mijn boos mijn pijn en fijn streel me met jouw zeer jouw mij uit met harde woorden ik minnekoos ze keer op keer jaag op mij als lopend wild ik vlucht jou tegemoet huil mijn tranen ik zal ze drogen lees ook wat er hier niet staat ik ben nog lang ik ben nog lang nog lang niet uitgepraat kus me kus me…

Mijn hoofd wil niet meer denken… Wat er door jouw hoofd heen gaat Echt spijt dat je mij moest krenken Of blij dat we zijn uitgepraat Hoop met alle diepte in mijn hart Dat je ooit zult gaan beseffen Dat je een vriendin zoals ik Niet zo snel meer aan zal treffen Maar blijf mijn eigen vraag steeds horen Heel verdrietig en bevreesd Heb ik…

Uitgepraat, uitgeteld, uitgerekend nu Aangespoeld aan de Ligurische kust. Gestrand, over de delende bergen aanbeland Net niet aan zee, een te dunne strook strand. Golven rollen, dollen en duwen u meteen terug Geen sporen meer nadien op de hoge heuvelrug.…

Ik heb al zo vaak verloren Gebroken scherven weer gelijmd Zoveel tranen zitten janken Al mijn angsten uitgepraat Ik wacht nu al een poosje met mijn handen open wijd Zo vaak al zitten boeken de koffers al ingepakt Ik heb al zoveel verloren Gebroken scherven vast gelijmd Zoveel tranen zitten janken Al mijn angsten doorgepraat…

Het is - jawel, u weet het - achtentachtig U had al zo'n idee dat dat het was Zo blijkt weer wat goed onderwijs vermag Dus achtentachtig is waarom het gaat Lees door: ik ben nog lang niet uitgepraat. --------------------------- uit: 'Drs. P 88', 2008.…

met angst bedreigd en ook nog machteloos vernederd pijnlijk in zijn hart getroffen een lange slag van vele jaren duur en dan opeens zo moedig breed en recht de rug kalm en verzekerd onbesproken, uitgepraat onaangekondigd zijn vertrek zijn wereld in zijn koffertje voorgoed met opgeheven hoofd vervolgt hij zijn weg hij trekt zijn…

Een tactiek Een begroting Het spel Visioenen De politiek zal zich met de diversiteiten Proberen te verzoenen Alle beren op de weg Worden uitgepraat Niets dat men aan het toeval overlaat De media worden beteugeld Overvleugeld de kaarten worden geschud Op tafel gelegd Uitgevochten toebedeeld Oorspronkelijke ideeën  worden compromissen…

Wanneer de muizenissen komen kan ik toch beter naar de vijvers gaan en kijken naar de ganzen, naar de eenden die daar in vrede bij het water staan of duiken in de koele plassen waar waterplanten groeien zonder tal alsof er nergens oorlog, nergens vete ook maar heel even ons verstoren zal. Ik ga nu maar meteen, eer muizenissen gaan groeien…

steeds meer staan ook in je stem liet jij de hoge tonen iets meer vrij je gebaarde sneller in vaak ongedurig zijn jouw haast voelde niet fijn tot jij mij sneed met je onzekerheid wij waren samen kwijt toch zijn wij teruggegaan op zoek naar waar het is ontstaan de omslag waarin rust door spanning werd verjaagd wij hebben alles uitgepraat…

Stel 'n vraag, voor je bent uitgepraat zeg ik al volmondig NEE alleen het volhouden zo negatief lukt me niet, dus inderdaad: Ik ben een prima nee-zegster eerlijk waar alleen volhouden, dat lukt me niet: is dat niet raar?…

mij gespannen op mijn plaats ze daagden uit verlokten mij mezelf te vergeten jouw spel ik had het kunnen weten was gevangen in jouw blik met passievol gezicht joeg jij mij heen en weer kwam keer op keer en kreunde mij de beste met laatste adem vroeg je mij wanneer kom jij het wordt al laat ga het nou niet verpesten toen was ik uitgepraat…

Waarom wil je nu pas praten als ik uitgepraat ben met jou Kansen genoeg heb je gekregen Ga nu maar... Zonder mij als vrouw Ik zal mezelf wel redden Geen irritaties meer Geen spanning en geen tranen Die heb ik nu niet meer...…

Nu sta ik vaal en uitgepraat op straat en moet steeds denken aan dat lege masker dat mij zo schaamteloos heeft aangestaard. Nagepraat. Aanbeden. Stukgemaakt. De zak. Dat hij niet zag hoe levensecht ik de tijd uit zijn ogen at. De zak. Ik gaf hem Hitchcock, borsten, rampen, sikhs. Ik gaf hem ogen. Oorlog. Noorderlicht.…