Alle inzendingen over uitrusten

Je beste uitrusting voor een nieuwe dag goed uitgeslapen is goed uitgerust!…

Kon ze maar even haar hoofd in de handen van jouw schoot leggen. Jouw kom als drager van haar beleven voelen gedachten. Opgerold in foetus houding omringd door helende energieën... vloeibaar baarmoedervocht waarvan elke trilling als een golf haar celgeheugen zuivert van aardse pijnen. Luchtclusters lichten op ontrafelen de knopen…

(Een verzoek aan mijn hersenen) Ik ga nu de nacht aanvaarden en leg mij neder om te aarden. Ik moet uitgerust zijn voor't ontwaken en opgeladen zijn voor komende taken. Zodra ik mijn ogen dicht, bescherm mij tegen geluid en licht, Zodra ik mijn ogen sluit, schakel dan mijn gedachten uit. Als je gedachten terug wil laten komen, Doe dat…

Zeeschuim spat uiteen op steile rotsen, waarop een vlinder uitrust. Bonte fonteinen spuiten dansend in de nacht, kleuren het paleis. Zeedennen wiegen stil naast palmen vol geruis.…

Als ik uitrust zoek ik 'n kust om aan te stranden Eenmaal aan land zoek ik de gunst om te ontbranden Van alle warmte en hitte van mijn bestaan Met 'n kussen onder m'n hoofd de zon zien ondergaan.…

de buitenlucht wordt niet meer ontstemd op gedruis van gefeeste woorden die allemaal hetzelfde klonken aan de lichtende horizon klinkt weer rust om alaaf liedjes met verende loomte als vogels die uitrusten op hun trek komt het realistische weer tot zijn eigen gewoon puur natuur…

Ik luister naar de golven terwijl wolken uitrusten mijn zorgen zijn bedolven in deze zee der lusten Ik voel de koele wind ze verfrist mijn ziel de zon die verblindt een ster die nooit viel Ik aanschouw het ritueel van water en macht het is bijna spiritueel en de zee...die lacht…

Vol vuur en vlam verhit in 't spel vol liefde dan spetterend, knetterend verzengend heet eindpunt bereikend ontladende kreet uitrustend in veilige armen uitgeput, gelukkig in dromenland verdwijnend zonder dat je het zelf weet verzadigd, tevree... het spel tussen twee.…

Grote zwarte vogels hangen in donzen wolken die uitrusten op verweerde kale bomen tegen een grauwe lucht. Wacht op mij ik neem je mee op het kronkelige pad tussen de bomen door naar het open veld. Daar waar muziek klinkt en wordt gedronken op het leven zonder zorgen onder een strakblauwe hemel.…

Haar hals draait zich zo dat zij soepel het water tussen diep en ondiep kan aanschouwen een plaats waar bevlogen uitrust en twijgjes het zwijgen verdiepen bijt hij zijn tanden bloot het klappen geeft lentegeluid maar eenzaam waakt zij naast de nekslag verloren, eer nieuw leven ontwaakte…

als ge ’nen helen dag op trot zijt geweest het zonneke onze ruggen verwarmt en de dijken tegen ons uitrusten staan daar droevelingskes te bloeien, hun kopjes wiegen in de zilte wind composieten zonder blad zij ziet mij nog geren als we op een polleke gras de blommekes bewonderen zoeteke verbloemd nikske…

Van Gerard Joling kunnen ze de pot op De Toppers zijn voor hem verleden tijd Dus geen Russische aangelegenheid Maar uitrusten op Curaçao, da’s pas top! Jeroen vindt deze nichtenrel waanzin Maar ook hij kan van Gerard de boom in …Gerard Joling heeft de Toppers na het zoveelste conflict met Gordon verlaten.…

Slaap - enige uitweg uit een overvol bestaan. Peilloos diep verkwikkend niets. Dan steeds opnieuw die droom: tot stikkens toe gevangen woel ik en parelzweet mijn onderwereld. Zwart rimpelig en onont- koombaar drijfzand. Zo machteloos, verdwaal ik in herinneringen uit de valkuil van mijn jeugd, dwingt Maartse Haas mij van een…

Brandende winden door lucht over water loeiend als stormende eb en vloed in golvende gevoelen van pijn en verzachting vlammende hoogten en dalen tussen golven af-en-toe zicht op ruisende velden met graan en witte zeilen over blauwe meren waar kabbelende golven hun ritme slaan gedreven door getemperde lauwe bries. Wachtend op avondstille verkoeling…

De wijn smaakt te sterk en is niet soepel, het leven is een fles met duistere inhoud en je drinkt hem leeg tot op de bodem. Het graf wacht daar, ja, tijd genoeg om uit te rusten, bij te komen van de ratrace, de klappen en de kleerscheuren die je op- liep kunnen nu ook gaan helen en daarom is de dood je soms verontrustend aangenaam. En niemand…

Galmende, golvende muziekklanken vervoeren mijn vloed tot eb mijn schuim landt op het strand mijn lichaam laaft zich aan het nog warme zand als ik naar de hemel kijk laten de sterren zich maar wat graag raden ik zie de opkomende maan vriendelijk knipogen naar de ondergaande zon de zee zich spiegelen aan mijn avondrust van…

Het omringende voelbare heden is een lang kronkelig zandpad wiens fijne gladde kruimels aangenaam je voetzolen strelen scherpe kiezelsteentjes priemen soms pijnlijk zijn dan gauw weer vergeten of _ geven bange voorgevoelens daarnaast geuren velden vol wuivende graspluimen en bloemen luchtige golving noodt suizend vraagt hier te blijven…

Je kunt wel van alles willen en weten, maar het is niets wanneer je wakker bleef Ja zon, ja eten, wat anders maar geluiden verdraag ik niet laat staan dat ik energie heb voor liefde of een prestatie die de dag tot leven brengt de dode dag van te moe zijn voor mezelf en de wereld De tijd…

Mijn thuis als het nog bestaat in de rimpels en grijze haren waar ik uitrust Mijn lijf stram van de jaren, alles zo lang geleden, ook jij mijn lieve onbekende Mijn ziel vol tranen, herinneringen aan jouw zoete lippen om nooit te vergeten Mijn lied mijn adem, die nog zingt waar ik ophoud terug te komen…

sinds kort spreken we zacht over liefhebben en waarin ik je vrouw wil zijn en zelfs nog meer de bloemen waaraan ik denk de vogels en de zee en hoe je mij nodig hebt de vlinders en de duizend vragen die meevliegen langs plekjes waar we uitrusten en zelfs nog meer dat ik stil wil worden als jij 's avonds mijn vrouwzijn voelt…

Lichamelijk totaal uitgeput Door louter geestelijk verzet Maar ik ben nu waar ik wezen wil Ik heb het van me afgezet Geen stap meer te verzetten Het is ook niet meer nodig Als je uitrust op de goede plek Zijn verdere stappen overbodig Dus zit ik in het licht van boven En laat me rusten, laat me gaan Lichamelijk een wrak, geestelijk op…

In een pan, in het duin op het Wassenaarse naaktstrand raak ik in de ban van mijn nietigheid M'n blote billen voelen de miljoenen zandkorrels, waarvan 1 exemplaar meer verbeeld dan ik me kan voorstellen, aldus de Bijbel Dan kijk ik met wijdgeopende ogen naar de effen blauwe fletse lucht en loer, tuur naar de horizon van een zo rustig kalme…

Een zwartgekleurd verleden Bekadert mijn bestaan als een donker kaft Van een zwaarlijvig boek Dat stoffig ergens uitrust Erbinnen dansen letters tot een mooi verhaal Illustraties als een meesterdoek Begeleiden klare taal Met gekleurde strepen Het is een feest daar in dat boek Het sprankelt dat het doet Maar elke letter hoewel zo blij…

Eindelijk vakantie, van die school verlost Lekker eens thuis en lekker uitrusten Buiten spelen of hangen in de buurt Of met je familie er tussenuit. Hoe zou het zonder school zijn? Had ik dan anders geleefd? Had ik niks geweten of was ik dom geweest? Leefde ik anders is de vraag?…

ik maak je hard, harder dan je glimlach en verlangen zachter alsof je hier nooit bent geweest in de nacht met sterren de koelte van de nacht ons samentrekken bij elkaar, het laken tot de nek elkaar kussen geven voor het fluiten van de vogels het licht dat uitrust van de dag je weggaat en terugkomt het kraken van het bed jij warmte…

Ik noem ze niet bij name ik draag ze in mijn hart Waar ik ga, sta, werk, winkel uitrust, uit ga, woon of gewoon naar uitkijk Waar ik maar ben, waar ik maar leef wat ik ook beleef, wat me maar lief is Ze zijn er altijd in mijn hart: mjn man, mijn kinderen, mijn gezin, mijn moeder, mijn familie Ik draag ze in mijn hart en in mijn…

Uitrustend van het fietsen, prettig nietsdoen. De meeuwen vliegen over het dak. Ik voel me gelukkig, fluit een wijsje.…

ervaren, zelfs bijzonder fijne dromen te gaan dromen, zo gaat dat zo zal je in slaap vallen lekker uitrusten met welterusten om uiteindelijk tot het eerste licht van de morgen te mogen komen.…

Een sluierdeken verbergt de opkomende zon met uitrustende koeien die het nevel sieren als bergtoppen over het weiland. Kijkend naar de horizon ontwaakt het leven door paarden die in silhouet grazen met een groet van een hardloper als passant.…

Op slot Bommelstein is het aangenaam bekomen na wilde belevenissen heer Bommel en Tom Poes rusten beiden in de huiselijk ingerichte zaal de zware Olivier leunt behaaglijk in een grote zetel met gerieflijke steun zijn jonge vriend zit tegenover hem op een stevig zitkussen het geheven glas wijn weerspiegelt zacht maanlicht laat roerig…