Alle inzendingen over uitstel

poging tot uitstel tien vingers trachten ogen te blinderen…

de avond is ternauwernood aangevreten door bevroren wolken stroomopwaarts ergens toch moet het daglicht stranden in resten, in randen, in veilige handen voor het geval alledaagsheid aan invloed zou winnen, morgenstond zich in overuren zou ontginnen tussentijds zijn generaties vervlogen naar interstellaire ruimten, genoeg voor eindeloos…

vandaag is er nog tijd om te heten wie ik morgen zal zijn om zwijgen in taal te vatten voordat het gisteren is…

Groente en fruit in allerlei soorten, vor- men, maten en kleuren Met of zonder steeltje weinig of veel blad Groente en fruit voor ons aller gezondheid rauw, gekookt of anders uit oven, schaal of pan gedroogd, in schil of nat Geen of slechts weinig betekent een gebrek aan veel vitamines Erg nadelig voor lijf en accessoires Ongemakken…

Hier en daar een blad de afwezigheid van wind geeft alleen uitstel.…

hij werpt zijn schaduw op het spoor schrikt van het koude ijzer en één seconde wijzer maar voor hoelang..?…

ik vraag me af als leven slechts tijdelijk is waarom gonst het dan zo in de bijenkast en krioelt het in de mierenhoop ik sta daarbij stil, in verwondering…

De tijd die nog voor ons ligt is het beste bewijs van GODS liefde, die ons enkel uitstel gaf om goed te maken wat voor ons niet altijd mogelijk was.…

het duurt maar even zei de beul seconden, twee in getal langer zal je niet hangen de nek is op meer niet ingesteld het lijf kan ik nog verlichten door u naakt te laten gaan wellicht dat we een flits aan tijd kunnen toevoegen doch de hoop zal daarin de angst niet verschuiven het denken is immers verward en verdoofd dan wel onderhavig…

Het zit de bank van Dirk bepaald niet mee Verschijnen Bos en Wellink ten tonele En húp daar sta je onder curatele Maar ik blijf solidair met DSB Vandaar dat ik mezelf voorlopig even Uitstel van betaling heb gegeven. ---- DSB heeft, na nachtelijk beraad tussen de Nederlandse Bank en het Ministerie, surseance…

niet zelden roepen woorden mij uit de mond vervliegen spinsels in notenschrift zonder zang komt alle hulp voorspelbaar te laat blijft niets van weinig over houdt de klok rust tot nader order leve scharreltijden met vrije uitloop kwetterbeek schatergoud klaterlach geen eeuwig zo bestendig als voorlopig…

ik verdrijf pijnen met andere pijnen… mijn ziel weent mijn geest verjaagt kwellende gebeurtenissen door andere te creëren er heerst een veldslag in mijn vermoeide lichaam bewust of onbewust... ik blijf het steeds herhalen.…

- aan niets houdt hij VAST " Uitstel " is zijn voornaamste medeplichtige... - vreugdeloos en zonder LACH…

Besluitloosheid is een tijddief - aan niets houdt hij vast Uitstel is zijn voornaamste medeplichtige - vreugdeloos en zonder lach.…

Uitstel wordt afstel om reden dat onze animo verandert Later is geen verlengd heden maar een andere wereld…

Eerst dacht Marco Borsato: ik ben -Binnen- Mijn hard verdiende geld, -Het Is Er Nog- Helaas weet hij nu: -Dromen Zijn Bedrog- Is -Alles Kwijt- en moet opnieuw beginnen Je hebt zo hard gewerkt, -Waarom Nou Jij- Vandaag is -Rood- maar eens is het -Voorbij-…

de Moloch van het Wirtschaftswunder duldt geen tegenspraak geen vertraging geen uitstel en beveelt de vernietiging van de aarde zoiets gaat vanzelf en niemand weet ergens van…

Uitstel en afstel, dromen ten gronde. Weggevaagd, uit dit ware bestaan.…

Het elixer van het leven staat schuin op de dood van gevierde dagen komt tijd tot nood Bestrijd het einde met klinkende hamer met dorstige geest en elixer tezamen Voed het tijdperk met het suggestieve met verdrongen ideeen en het progressieve Hunker het uitstel dagen versmijten aftellen verwoesten en jeugd verspreiden…

Ik wil het nog niet, niet al naar huis, alsjeblieft -- mag ik opruimen?…

De koffer reisde na zo laat en onverwacht -al vier stations verloren- wie had dat nog gedacht? Daar ginder bij die vlucht, daar was hij blijven staan en ik was doodgewoon zonder die ballast doorgegaan. Daar was hij dan.... ten slotte toch gekomen: gevonden voorwerp ongedacht na al die tijd niet meer verwacht. De koffer die ik graag…

Zoals met alles om je alle ellende te besparen, alle vervelende klusjes doe je best eerst ben je er vanaf; eens je geboren bent is het het beste zo vlug mogelijk te sterven dat ik niet gestorven ben na mijn geboorte is omdat ik tijd nodig had om dit inzicht te leren dat het nu pas begint te dagen is omdat inzicht verwerven enige voeten…

Door het uitstel te schorsen Hoefde ik geen tijd te vermorsen Het was einde bedenktijd. Geef verantwoord respijt Anders ben je straks alles kwijt.…

de wereld vervaagt waarbij vingers teder aarzelen om je onbeschenen huid te roeren ongecontroleerd speelt je adem over mijn borst verlangen drijft uitstel de magie raakt waarna een kus sensueel je hals verwent…

of anders zonder de oorverdovende stiltes in mijn desolate leegte en zonder uitstel adem ik onvatbaar voor de ellenlange zinnen ieder woord weer in hoe veel liever zou ik willen dat je mij verstaat zonder een woord op momenten waarin ik vrees voor mijn levenslange en langzame dood…

de grens van waan metselt dagen in beelden van uitstel om jou te zijn en te zien hoe het begon waar geboorte zich opdrong met bloed in de hand ook wind kan wuiven wanneer ik word niemand kan voelen niet voelen niemand in bloed lijn…

Een uitstel van dit vroege doodsbericht. Dat komt ervan wanneer een dichter sterft. Dan rijmt voor mij de wereld even niet.…

Laat ontbeten, half de tafel afgeruimd omarming in de keuken Meer hoeft er niet te zijn: buik tegen buik, handen om ons heen Jij kleedt je langzaam uit en mij, vanzelf, we reiken naar liefde die er al is het gloeien en het uitstel de vervulling die er al is het grote geheim…

Maar Huxley zou zich in de handen wrijven en zonder uitstel ‘Fake New World’ gaan schrijven.…

het verstilde leed in oude ogen zegt me, dat ze wacht tot dat, wat onvermijdelijk haar laatste adem draagt er daagt geen hoop meer over alles heen een uitstel slechts, dat iets verlicht de tijd verplicht me blij te zijn met alles dat ze torst in beter weten maar haar heelheid draagt ze, zonder pijn…