2502 resultaten.
Carrousel
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 4.010 De ijzige wijzers van haar
klokkeogen draaien;
de wachtende uren slaan op hol
en de nacht draaft door:
een woeste carrousel van
teugelloos snuivende paarden.…
koude tenen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 401 je stilt dagen van winter
en geeft me onwennige
kinderogen
bindt bitterheid
aan alle lege uren
nu dood sneeuwt
op koude voeten
de meisjesjurken, de lippen
gedragen, ongelezen
bij iedere gebroken vinger
en nu het donkere huis
de verte meet
zie ik door muren heen
de oude stenen in
mijn te kleine bouwdoos
jij kust me
maar maakt…
tot jij weer bloemen spreekt
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 103 wanneer het blad verkleurt
een einde maakt aan uren
onwetend
wanneer de winter komt
het slissend likken van golven
tot stilte maant
wanneer een sneeuwjacht het vuur dooft
en de laatste schaduw
van een lange zomer verdwijnt
in een stilgevallen zee
verwarmen wij elkaar
tot de levenloze souvenirs
te gronde gaan en jij
weer bloemen spreekt…
apodiumbeet
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.144 hij vervult zijn uren
hem eens vrijgevig geschonken
met het delen van zijn gedachten
talenten penseelstreken gebracht
in de luwte voor de nacht
het is de eenzaamheid
die hem steeds verder drijft
maar ook de reflectie
aanbidding of begrip
in de ogen op hem gericht
terwijl hij zijn kunstjes brengt
ongepubliceerde artiest
in hemdsmouwen…
zijn lange, zwarte jas
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 267 opnieuw wacht hij onder mijn raam
herhaalt het wegvallen van tijd
wanneer uren nog nauwelijks spreken
en mij tot vreemde maken
zonder het zelf te weten en met
mijn stem op zijn rug, knik ik hem toe
het gezwel van stilte in mijn handen
hij mompelt nog steeds, voorover gebogen
draagt zijn jas op wijzers van de nacht
heen en weer, af en…
Iets van vrede...
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 369 Mijn hart toch, beleef deze uren
vol vreugde en dank en geniet!…
AMC
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.598 In het lange donker
keek ik uren naar de deur
die nooit open ging.
Ik keek tot de zon opkwam en
de Bijlmer zacht verlichtte.…
Schimmen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.274 Vanachter glas klapperen vleugels
warme uren weg, ik zie ze duiken
zonder vrees en met gevoel;
de duiven die de tijd aanvechten.
Vanachter glas praat de straat
geheimen uit, onsamenhangende
geluiden waaien om elke hoek.…
het kleuren van de lucht 2
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 508 stil zal het worden
heel zachtjes stil
en onhoorbaar worden
rimpels in de tijd
geuren van seizoenen
en de voorbije uren
sterren en strepen in de lucht
in en uit
dag en nacht
jouw warme hand
je zachte stem
lorelei van leven
de schelpen op het strand
sieraden van eb en vloed
ritme van leven
het zal onhoorbaar stil worden
de lucht…
Koekoeksnest
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 454 Uren kropen gestaag voorbij
De dag en
Nacht. Opnieuw
De dag. Weer
Wakker
Met grote gevolgen
Voor allen betrokken en
Voor allen vértrokken
Voor jou
Voor mij
(Relaas van een ex-comapatiënt)…
Ingesloten,
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 273 trekt de muts nog meer
over zijn bevroren oren
er hangt 'n ijspegel aan zijn neus
zo koud was het nog nooit te voren
baant hij zich 'n weg
door het vergeten oude bos
waar niets meer groeien kan
op het bevroren groene mos
vervreemd van donkere bomen
koud de rilling over z'n rug
uren lopend in foute cirkels
vergeten hoe de weg terug…
DANKBAARHEID
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.065 Zwervend door jou, nachtenlang
proef ik avontuur
dat meeging als belevenis
een opgetild zijn in volkomenheid
iedere nacht kijk ik er reikhalzend naar uit
de tijd, die meereist telt de uren,
de dagen en de jaren
samensmelten is een wonder
een stap teveel en het werd gemist
waarom zal de maan nooit de zon kussen?…
vertwijfeling
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.418 een man
die ik dan weer wel
dan weer niet zie
en steeds weer denken
dit te moeten
kunnen verdragen
het vult mijn dagen
oh ja, maar niet zoals ik dat zou willen
mijn stilte is de vervanging voor het gillen
wat ik dan toch inwendig doe
waar ligt de grens van
wat een mens
nog kan zien als de ander plezieren
behagen
hoeveel dagen
uren…
de mooiste
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.521 papa
zie ik nog
jouw stappen in mijn hart
het kleed van rood en goud
in waardige warmte
en de staf leunde uren weg
in gewillige handen
die dienstbaarheid verlieten uit respect
grote trots beroert alsnog
mijn kinderhart
waar ik naast je liep in kleine handen
die jou droegen, naar omhoog...…
Schraalt schaduw
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 137 soms tocht leegte
door de dagen
schraalt schaduw
alle kleur tot grijs
willen gewrichten
zich niet soepel richten
eisen jaren
eindelijk hun prijs
doelloos draaien uren
monotoon van slag
tijd verstoft en scheidt
geen koren meer van kaf
inertie loze stilstand
op het randje van verval
wachtend op ontlading of
implosie tot een nieuw…
Zeg iets
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 105 Stille stem van het woord
van niet zijn en wel zijn
zal in de naad gespleten worden
waarachtig
het stijgt me op de lippen
het warm te zeggen
hoe lang nog duren uren
kleuren gegooid tegen de regenboog
blijven dan nog mens
spreek van geen begin
zeg van geen eind
geheimhouding trilt
in vertrouwde klank
geeft nieuwe woorden
met bestaande kleuren…
De witte wieven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 174 zij hebben
de webben behangen
kwistig met parels gestrooid
langzaam
lossen zij op
de witte wieven van het bos
ze zijn
zo gek nog niet
in het rijden op een bezemsteel
duurzaam
en toch co2 neutraal
vliegen zij voorbij de maan
helpen in de laatste uren
brengen dromen in de eerste slaap
zij begeleiden je waar je ook gaat
in herinnering…
Het doodspapier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 655 De herfst treedt weer toe
in mijn belevingswereld
‘t vergankelijke seizoen
van jouw trieste dood
het doodspapier wordt weer
opnieuw gelezen, en tranen wellen
uit bron van innerlijke nood
een doodsgedicht
door jou geschreven
over passie, sterven
en dagelijks brood
de laatste uren
van jouw beklemmende leven
onze gezamenlijke waarheid…
Majesteit
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 338 verloren slenterend door een jeugd
waarin je zocht maar niet kon vinden,
stond je soms uren op een hoek
de tijd verhangend met wat vrienden.
maar toen zíj langs kwam, zonder naam,
beschermd tussen va- en moeder in,
had de vriendschap afgedaan,
je droomde haar jouw koningin.…
Ouderlijk huis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 251 Herinneringen
zonder beweging
dof en grijs
uren die blijven staan
in ritme
van seconden
dagen zonder keer.
Datum aan de muur
op een prentkaart
staat aangegeven
waar wij elkaar vonden.
Kamer hol en leeg.
Klokslag,
als een donder.…
reizen (2)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 221 het trage tikken van de klok
benadrukt statig de gestolde stilte
op zondagmiddag is mijn venster
op de wereld de doodse eindeloze
straat waarin zelfs de hond
zwijgt en slaapt
het hart kan de oppervlakte
niet bereiken om op de tong
te liggen
in deze onbeweeglijke uren
glijden mijn ogen voorbij
de horizon naar de eindeloze
sterrenregen…
in kijken en ontwijken
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 186 je loopt op hakken
tikkend doelbewust
maar je lichaam
straalt geen rust
ogen slurpen energie
in kijken en ontwijken
weerwoord is er niet op dit
bodemloos gevreet van lijken
uitgeput van
uren gaan kun jij niet
meer op eigen benen staan
en schopt de hakken uit
ziet met ogen dicht
de carrousel nog één
keer gaan de rust van
thuis…
Vijf weken
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 235 Jij kwam, zag en overwon
Overdag lag je te slapen
maar ’s avonds wakker
kwam je tot leven
zette er je nagels in
Amuseerde jij je
met je speelgoedmuis
rondzwieren, loslaten
en apporteren, loskrabben
Wat je intrigeerde
ontdekken wat je kon
in jouw waakzame uren
aan het behang van de muren
Ik zal je missen
raakte min of meer gewend…
Nog altijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 tel ik alle uren die voorbij kropen
tot een dag
toen werden het langzamerhand weken
de laatste keer dat ik jou zag
weken werden maanden voordat ik er erg in had
een half jaar
zomerjurken hangen geduldig te wachten
ook al ben jij niet meer daar
het on-begrip komt en gaat in vlagen
van sterrenhemel tot in het ochtendblauw
nog altijd tel ik…
Haar warme zinnen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 501 schrijf letters
in de lucht
woorden kleuren
jouw gezicht
weer hemels roze
jij bent
mijn morgenstond
de zon kust jou
en mij haar warme
zinnen op de mond
samen lichten
we de uren uit
ieder in verplicht
of eigen bezigheid
tot het hoofdstuk sluit
alleen het
avondrood zal in
alle rust de verhalen
kunnen vertalen
die vandaag…
Buiten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 186 Eindelijk
kunnen we lente
buiten laten staan
Binnen
waren we
in de maanden
januari en februari
pottenkijkers en mandenkijkers
waarin eerst aarde
met zand en turf
de bruin gebolsterde bolletjes
zonder enig durf
Ze lieten
zich pas gaan
als ik met de gieter
bij de vensterbank kwam
Nu blijf ik
uren buiten staan
en voed m'n ogen…
Ouderlijk huis
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 127 Herinneringen
zonder beweging
dof en grijs
uren die blijven staan
in ritme
van seconden
dagen zonder keer.
Datum aan de muur
op een prentkaart
staat aangegeven
waar wij elkaar vonden.
Kamer hol en leeg.
Klokslag,
als een donder.…
haar nonchalante flirt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 284 toelopend
in hun lengte artistiek
het haar is uitgeplozen
haar nonchalance flirt
met stukjes dramatiek
tragisch is haar oogopslag
als zij de wereld vat in een
ultieme kus met armgebaar
het glaasje port waardoor zij
na een uur of twee haar hart
uitstort staat na de lunch al klaar
het leven is toneel
spelers zijn de dagen alleen
de uren…
op schilderachtige panelen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 496 we werkten samen
aan het oude jaar
op schilderachtige panelen
uren dagen waren ingevuld
fragmenten zijn er velen
we hebben kleuren opgehaald
de horizon reliëf gegeven
jij penseelde meestal weken
en ik streelde maanden glad
nu kan dat nog in klad
de meeste zijn al klaar
gevernist en onderschreven
maar in het perspectief van
volgend…
dat strakt boven groen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 388 ik keek naar je op
je spiegelde hemel
ontmoette in glas
het wit van de wolken
zag jou komen
in blauw dat
strakt boven groen
in een zomer vol dromen
je was geen fata morgana
maar vatte mijn hand
keek naar het land
en zei, kom we gaan
naar het huis waarheen
de wind ons zal dragen
een thuis waar gelukkige
uren zich lengen tot…