35 resultaten.
Vaderhuis
netgedicht
3.0 met 41 stemmen 1.787 het vaderhuis
herbergt de levenden
slechts voor even
in de tijd
voordat ze
vergeefs bescherming zoeken
onder andere daken
voordat het huis
de doden zamelt
in zijn stenen
voordat de vader
de levenden achterlaat
voor eeuwig
de doden meeneemt
huis-zonder-vader:
stenen…
'k Ben eenzaam droef
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.007 'k Ben eenzaam-droef, in 't geel-teer avond-dalen...
Door 't open venster hoor 'k de donzen val
van klamme bloemen in kristallen schale...
- En 'k weet niet of ik haar beminnen zal,
in 't stil en licht bewegen harer leden,
en hare goedheid in mijn vreemd bestaan...
'k Ben droef, en 'k hoor haar stille voeten gaan,
en haar zacht…
HET VADERHUIS
poëzie
3.0 met 2 stemmen 846 Als de hoge beuken
stil, met zacht geruis,
rond de gevel wiegen
van mijn vaderhuis.…
Het Vaderhuis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Kan ik de wenk weerstaan,
alsmaar vroeger sluiten deuren
het huis tegen nachtelijk treuren
over verloren licht, afgebroken bestaan
mens gevangen in ongekende deining
engelenzang troost zijn verschijning…
WIJDING AAN MIJN VADER
poëzie
4.0 met 30 stemmen 3.753 O Gij, die kommrend sterven moest, en Váder waart,
en míj liet leven, en me teder léerde leven
met uw zacht spreken, en met uw strelend hande-beven,
en, toen ge stierft, wat late zon op uwen baard;
- ik, die thans ben als een, die in den avond vaart,
en moe de riemen rusten laat, alleen gedreven
door zoele zomer-winden in…
Gij die gebaard hebt
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.438 Gij die gebaard hebt, en in moeder-smart gestaan,
hoe ben ik als een tuin voor uw gepijnd verlangen?
Hoe gaat ge in barre hoop, hoe draagt ge onvruchtbre waan,
en heeft uw liefde een liefde om mijn gelaat gehangen?…
Al slaat in mijn moe hoofd uw zware zomer-geur,
Vergéefs zult ge, als een roos, uw adem míj-waarts keren;
want, ben ik úw door…
o Gij die kommrend sterven moest
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.635 [Wijding-sonnet ter Gedachtenisse en Ere mijns vaders]
o Gij, die kommrend sterven moest, en Váder waart,
en míj liet leven, en me teder léerde leven
met uw zacht spreken, en uw strelend handen-beven,
en, toen ge stierft, wat late zon op uwe baard;
- ik, die thans ben als een die in de avond vaart,
en moe de riemen rusten laat, alleen…
De moeder en de zoon
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.107 DE MOEDER
Ik draag u aan mijn hart, al ben ik járen-zwaar.
Voelt ge mijn adem als een vlamke op uw haar?...
DE ZOON
Ach, zwijg: ge zijt een vróuw langs lege levens-straten...
DE MOEDER
Hoe, heb ik niet mijn zoen op uw gelaat gelaten?
DE ZOON
Uw zoen is op mijn mond gelijk mijn tranen: zóut...
DE MOEDER
Mijn…
Ik hoor de nacht die nader-zijgt
poëzie
5.0 met 4 stemmen 407 Ik hoor de nacht die nader-zijgt, –
en beider zwijgen...
Ik voel uw hoofd naar mij geneigd,
– zal ’t míjne neigen?
Uw aangezicht is vreemdlijk stil
in ’t schemer-leven...
Ik zie het laatste dag-geril
in de avond-dreven.
– Is dit een einde of een begin?...
Uw handen glanzen;
uw blik is als violen in
verslenste kransen...
– – Ach, is…
Een oude sproke
poëzie
2.0 met 10 stemmen 490 Daar is een oude sproke, van een kruis
Dat staat waar wegen van elkander gaan;
Van ogen, die in moeheid toegedaan
Toch in zich vinden 't vredig Vaderhuis.…
De luchten hangen vol dagen
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.901 De luchten hangen vol dagen, -
De dagen hangen vol smart…
Ik zal te zwak zijn, om te dragen
Wat mij de wereld tegen-sart;
Ik zal te ziek zijn, om te wezen
Wat uw wil star me tegen-slaat,
O mijne dade’ : allene wezen
Die door ’t gewoel bang henen gaat.
Ik, die te trots ben om te leven
In stalen palen enkle tijd:
Ik zal te moe zijn om te…
heimwee doet mijn hart verlangen.....
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 171 plots denk ik aan
een vergeeld verleden:
mijn vaderhuis
waarin mijn moeder zong.…
Mijn lieve broer.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.036 Je draagt nu in het Vaderhuis
een hemels wit kleed.…
Als, bij moe-tanend avond-lichten
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.238 Als, bij moe-tanend avond-lichten,
angst daalt in onze aanwezigheid,
zijt gij 't, die voor onze aangezichten
de vreê der avond-lampe breidt.
Wij zitten, en ons leden wegen,
zwaar van stil-naedre dage-dood;
gij hebt zachte woorden die verplegen,
en breekt het vredige avond-brood.
En wij, die uwe gaven eten,
wij rusten in uw blijde…
In de wolken 2
gedicht
3.0 met 14 stemmen 7.957 Het vaderhuis een aandenken,
de vaste aasplek van de tijd.
Maar vertrouwd met de worg der stervenden
ben ik niet anders dan uw geest
op zoek naar een zwermrijper andere
als de leegte wordt gewijd.…
Het gouden zwijgen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 148 Het is licht ontwaken
in mijn slaap
raap bereid me
de runen van het pad
dat de leegte me
zal weerspreken
in het vaderhuis
het kruis sinds de verbanning
ben jij de koningin
zing verse hartenkreten
als mistige hoorn en
toorn in het netdichten
met de stille twijgen
in herfstlicht is het goud
te zwijgen.…
Heilige Vrouwe
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 666 in die stille, sobere kapel
trof mij haar toegewende blik
onder flakkerend licht bedolven
vloeide iets van heimwee
naar oude geuren en vrome
gezangen
hier, op het grazige boerenland
tussen zwijgzame dorpen aan
de glimmende rivier
vermoedde ik mijn vaderhuis
en moederschoot, droomde ik
mij ooit geborgen…
Laat haar slapen
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.276 Heer laat haar niet langer lijden
neem haar op in heerlijkheid
zo te leven is geen leven
't is gekomen nu, haar tijd
Laat haar nu maar slapen
'd ogen sluiten voor dit leven
afscheid nemen kan niet meer
tijd daarvoor is niet gegeven
Wilt U Heer haar doen ontwaken
daarboven in Uw Vaderhuis
herenigen met die zij lief had
breng haar Heer…
Sicut filius.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 660 Maar door het dichte lover
Riepen, bij avondval,
Verre verlichte venstren
Terug naar 't veilig dal:
En naderbij gekomen
Herkende ik bos en beemd,
En stond weer, arme zwerver,
Voor 't vaderhuis... vervreemd?
Schuw blikte ik door de ramen;
Daar stond, als tallentijd,
Voor de genoden velen,
Het bruiloftsmaal bereid...…
Huismus
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.231 Van hoopje veren tot
een vliegend stukje grijs
fladdert rond het vaderhuis.
Doodeenvoudig is hij niet.
Een mus verbergt geheimen
die hem meegeschapen zijn.
In zijn ooghoek drukt dat feit.
Een vogel met verdriet,
die twee keer eet dat wat hij weegt.
En toch is hij niet zwaar.…
Afscheid.
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 1.969 Al is je lichaam nog op aarde
je ziel is eeuwig thuis
je mag nu zingen in de hemel
in 't liefdevolle Vaderhuis
Je hebt de rust gevonden
die Hij je heeft gegeven
je strijd op aarde is gedaan
en je mag voor eeuwig leven.…
Vergiffenis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 41 Wat is het wonderbaarlijk dat beiden
opgelucht het vaderhuis betreden
zonder spijt, zonder lijden
en met lichte treden
in de schittering verdwijnen.…
Grootmoeder
gedicht
2.0 met 82 stemmen 41.239 Maar in dat labyrint stond nog gegrift
een vaderhuis met vele woningen;
toen raakte zij op drift.
Alle dimensies werden in haar wit,
getallen cijferden zich weg uit reeksen
en elke volzin weigerde te zijn.…
Los zand
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 686 Als zwierige zandkorrels
in dwarrelende winden
drijven we doelloos rond
en kunnen elkaar niet vinden
We wonen in luchtkastelen
vol opgeblazen dromen
tollend aan de hemel
langs de toppen van de bomen
Jezus verbleef drie dagen lang
in het ’t Vaderhuis met open ramen
Zijn wijsheid ving het stuifzand op
en kneedde alles samen
Bijééngebald…
Ik zal u niet beminnen
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.932 .
----------------------------
Het vaderhuis (1903)…
Nu mag zij eeuwig rusten
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.987 heel nieuw licht
je mag nu met de engelen zingen
samen voor Gods aangezicht
Hij heeft je aardse lijden gezien
en gaf antwoord op jouw vragen
het was moeilijk afscheid te nemen
maar Hij zal je voor eeuwig dragen
Rust nu maar uit, je strijd is voorbij
je bent nu voor eeuwig thuis
God zag je aan met al Zijn liefde
en nam je mee naar Zijn vaderhuis…
De harmonicaspeler
poëzie
4.0 met 3 stemmen 498 Zij, die het vaderhuis
nimmer vergeten en zij, die voortvluchtig
dolen van land tot land: de dichters, de matrozen,
de reizigers, die zonder éne cent,
het land ontdekken door hun droom verkozen,
luistren naar 't schreien van zijn instrument.…
Een vredig thuis
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 105 Een heilig leven vindt zijn
bedoelde weg terug naar het Vaderhuis.
Van het kruis het oude leven
ontstegen. Het doel heiligt
de middelen. Geeft kracht naar
kruis.
Paden nu nog bewaren het stof
dat hij eens van zijn schoenen weg
mocht slaan.…
Existentie
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 379 Door elk gevecht met de engel
verliezen wij aan zwaarte
maar winnen wij aan gewicht –
totdat wij te langen leste,
verankerd op Christus’ liefdeslicht,
bevrijd van alle aardse dromen,
langs een flonkerend lint van sterren
in het Vaderhuis worden opgenomen.…
ZIJN HAND OP MIJN SCHOUDER
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 154 Ik ging en ging maar verder door
toen ik plots iemand vermoedde
In mijn spoor
en toen ik verzeild zat in het zand
voelde ik op mijn schouder,
een hand , een stem die zei:
vlucht niet voor uw kruis
zoek de weg terug naar het Vaderhuis
het staat heel dichtbij, -
Hij houdt u staande aan Zijn zij
en het was of ik plots stond
weer op mijn eigen…