vakidioot
netgedicht
Met zijn muil vol zweren
Lalt hij over een verre oom
Die hem inwijdde in algebra
Met ontstoken tong
Dramt hij maar door
Over abstracte dingen
Die hij niet begreep
Toen hij nog lag te woelen
In zijn wieg van watten
Nu is hij heer en meester
Over oerknal en zwaartekracht
Reikt hij naar de rand
Van zwarte gaten
Speelt hij met e=mc²…