25091 resultaten.
NOVEMBER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 285 Zijn naamgever had een grootmoeder die zo heette maar Jeronimo denkt bij die naam allereerst aan: hoe dat elckerlijc mensche wert ghedacht Gode rekeninghe te doen.
November is de maand van voortschrijdend inzicht. Veel wordt hem op wandelingen onthuld nu de sluier van de zomer wegdwarrelt.…
Kerststal in Frisia
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 266 men zei, vroeg in de wei geboren
Maar vooraleer die bij z'n moeder was
deed hij bij os en ezel gauw een plas
waarna de ceremonie kon beginnen
van kerst met Gabriël, devoot van binnen
de hele santenkraam van boom en ballen
drie koningen met goudgeschenk vazallen
En boven heel de stal een ster als piek
zo werd er kerst gevierd bij Elckerlijc…
het grote doel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 380 wakker worden is geen probleem,
Als je pen voldoende nat is
en het schilderij zichzelf schetst.
Slapen gaan is geen probleem,
Als je voldaan terug kan keren
en wederom een oorlog hebt gewonnen
Alleen daar tussenin,
Lui-, of verliefdheid?
Kies maar, en ik ontken het.…
Wie ben je
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 207 Zeg ben jij niet
de vrouw van
man van
kind van
zus of broer van
die of die
vertel eens
wie ben je wie
buiten elke andere
categorie
dat opgelegde
rollenpatroon
doet pijn want
er is niemand
die je echt kent
als jij jezelf niet
kunt zijn…
Compositie #1 een treindagwonder
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Schoonheid ademt grootsheid
En smeekt mijn blik weg
Van velden leeg en wijd
Totdat ik in amen kijk
De stilte spant zich als een boog
Een zucht snijdt als zonde
Door deze holle monoloog
Een trein, een dag, een wonder…
Littekens.
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 818 Zij striemden met hun woorden,
de wond doet soms nog pijn.
'k Probeer het te vergeven,
vergeten blijkt nog moeilijker te zijn.
Zij striemden door te zwijgen,
een klankbord zo gemist.
'k Probeer het te vergeven,
Ik wou dat ik het niet meer wist.
Zij striemden in onwetendheid,
een oordeel snel geveld.
'k Probeer het te vergeven.
Vergeten…
na kanker
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 499 Na het vonnis ‘kanker’
Werd het een gevecht op leven en dood
Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots,
ambitie, zekerheden, idealen,
zelfs mantelzorgers werden geofferd
Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar;
gehavend in een nieuwe strijd:
Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde
Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…
De Tikker-navigatie voor onderweg
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 406 -Reclameboodschap-
De Tikker-navigatie voor onderweg
Gebruik:
Stel eenvoudig uw persoonlijke reisplan in;
vertrekpunt, tussenstop, bestemming
Bij wijziging van de plannen
is de bestemming eenvoudig te wijzigen
Desgewenst kan gezocht worden
naar een ‘nuttige plaats dichtbij’
bij hinder onderweg: kies omleiding
bij storing: ‘vraag…
Verliefd Rondeel
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 691 in mijn hoofd heb jij jouw huis gebouwd
in mijn hoofd leid jij jouw leven
jij bent mij zo door en door vertrouwd
in mijn hoofd heb jij jouw huis gebouwd
toch ben ik niet met jou getrouwd
als jij weg bent is het maar voor even
in mijn hoofd heb jij jouw huis gebouwd
in mijn hoofd leid jij jouw leven…
Open einde, het leven van een appel
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.646 Helemaal alleen hang ik hier in het bos
Ik weet wat er gaat gebeuren, morgen ben ik de klos
Gisteren zijn al mijn vriendjes gehaald
En nu waarschijnlijk al tot moes gemaald
De verhalen die ik hoor zijn heel erg
Ze gaan tot in mijn botten en mijn merg
Al die gillende stemmen zitten in mijn hoofd
Hoe kom ik hier weg, jij had het beloofd…
Uit hun dak
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 1.624 Ik denk dat wij dat daklozen-WK
Wanneer we het de spelers vragen zouden
Ook best een keer in Holland mogen houden
Althans: op Amsterdam en Arnhem na
Daar voelen ze zich niet op hun gemak
Want daar hebben de stadions een dak…
Een ver zwiepen
gedicht
2.0 met 13 stemmen 14.464 Uit de keel van de droom een tjilpen in duizendvoud.
De zwerm spreeuwen verzamelt voor de wintertrek.
Over geploegde aarde wervelen wolken van letters.
De zon gloort en walmt in de brand van het onkruid.
Waar de winter toeslaat, vliegt de zwaan zich kalm.
Traag kolkend verplaatst zich door de lucht.
Hier dringt een ver zwiepen door, als geselt…
leven
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 768 water als kristal
klatert en kabbelt en stroomt
de zee is nog ver…
nachtschade
netgedicht
4.0 met 84 stemmen 1.206 De schemering schuift de dag opzij
Duisternis druipt langs het vensterdak
Kaarsen flikkeren de nacht tegemoet
Visioenen fladderen door mijn hoofd
Dromen openbaren zich weer niet
De klok tikt donker
urenlange slapeloosheid tot
De ochtendzon struikelt over haar stralen
De dageraad dringt zich op
De donkerte voorbij
Een dag lang wacht de schemer…
Nachtvaart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.127 En langs de lichten
Zijwaarts loopt
Een lijn de einder langs
Van onder ’t schip
En golven door
Een glanzende gloed
Van lichtend wit
Beweegt, beweegt, beweegt
Ik zoek het eind
En vind slechts
Uit het donker niet
Maar door het schip bewogen
Licht
Dichtbij het wufte
Nacht’lijk strand
En pier
Van verre glorie
Geluid
Van scheepsmotoren…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 883 ik letter de dagen
zo gaan ze
voorbij
tussen de regels
met pen
rij voor rij
dragen mijn woorden
verdriet en
plezier
schrijven
is leven
op papier…
Iemand
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 2.067 Al een tijdje spook jij door mijn hoofd
Ik heb het gemeden, gewoon niet geloofd
Maar nu je weg bent, is die plek leeg
En begreep ik steeds niet wat ik toen van je kreeg
Nu ben je terug en voel ik een afstand
Zie het in je ogen, wat is er aan de hand
Nu ik er klaar voor ben en me wil overgeven
Laat je me los en zeg je dat je zo niet kan leven…
Olijfbomen
gedicht
3.0 met 58 stemmen 10.020 Met een ragfijne sluier van tule
opgegroeid in vertrouwen met de smaak
van geschiedenis lijken ze het landschap
te tillen naar een eigen wereld.
Zegen de groene blaadjes die
het leven verrijken met de
magische geur van karakter
en een filosofisch vloeibaar goud.…
Ouder zijn
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 665 Woensdagmiddag schoolvrij
de wereld was even volmaakt
tussen toen en versnipperd
heeft alles anders gemaakt
in het midden voelde veilig
links van mij innemend sterk
rechts zijn liefhebben geprezen
beiden ook te lezen op één zerk
ouder zijn is in veel opzichten
de verklaring van herinneringen
mijn eigen volgorde daarbij past
al lang…
Godzoeker
snelsonnet
3.0 met 21 stemmen 1.414 Het aanstaande tv-seizoenaanbod
Kost de EO waarschijnlijk heel wat leden
Omdat dan Henny Huisman op zal treden
Die op de buis op zoek zal gaan naar God.
Toen God het hoorde, sprak hij: "O wat erg!
Ik denk dat Ik mij straks maar goed verberg."…
Geen Italië
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen 1.486 Boos om de Italiaanse arrogantie
Waarmee het Duitse volk is geschoffeerd
Is Schröder op zijn schreden teruggekeerd
En wil daar in dat land niet op vakantie.
Wellicht is Nederland een goede ruil.
Dan krijgt hij aan ons strand zijn eigen kuil.…
Onze verborgen extase
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 558 Onder elke steen hier ligt begraven
een schaduw van extase
omgetrapte zerken deze tegels
waarover horden gedachteloos slenteren
zonder te weten dat jij ooit hier liep
de stenen ze zwijgen erover als ik.
Ze hebben zich gehaast doordrenkt
met jouw vluchtige aanwezigheid
en onder het plaveisel woeker je voort
en betover je nog ongezien
de horden…
Wederkeer
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 385 Groter is mijn heimwee
dan de angst voor pijn en rouw,
naar het land dat mij beloofd werd,
waar beloften nu verwaaid zijn,
in het zand van 't graf geschreven.
Meer nog dan mijn woede
heb ik heimwee naar dat zand,
over 't graf van mijn geliefde,
waar de liefde nu vergaan is,
die die pijn en rouw verteerden.
Laat mij dus maar teruggaan…
Het stoffelijk verlangen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 496 Ja stellig zal ik ooit verrijzen
uit het stof van grijs verdriet
op een Berg van Overgave
door het Dal van Angsten omringd
Mededogen zal de wolken vullen
die de laagten vervlakken zal
en uit het stof mijn driest herscheppen
aan de wanhoop heeft ontrukt
Als de Overgave wordt geslecht
en zomerzon het stof verzengt
resten van het nieuwe leven…
Oblivion
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 959 Op een verlaten station
waar geen trein meer stopt
denk ik je telkens te zien dolen.
'Wanneer komt de laatste trein?'
vraag jij
bedeesd maar met overtuiging
dat hij komen zal; desnoods
om slechts je vale karkas op te laden.
's Avonds in een najaarsstorm
hoor je het fluiten in aantocht
en, terwijl je naar de rand loopt,
het dampende stampen…
Mijn vederlichte benauwdheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 292 Sla deze muur om mij weg
deze muur van vertrouwdheid
waar angst en haat
samen op woekeren
mijn wurgklimop zonder wortels
Neem nu het mes in de hand
en een moker van hartstocht
verlaat me niet
als je moet uitroeien
mijn angstgezaaid kruid van verlaten
Weet hoe ik ooit heb getracht
om de liefde te planten
die mij beklom
tegen die gruwelmuur…
Dichtersdroom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 635 Stiekem kwam de maan op
de dichter had hem niet gezien
en huilde tot de wolken
het firmament prijsgaven
De dichter had geen aandacht
voor het kleinste hemellicht
zijn ogen had hij gesloten
en hij huilde om de maan
Hij dacht dat hij zich inbeeldde
hoe de maan hem flets bescheen
de dichter heeft nooit geweten
hoezeer droom en werkelijkheid…
Vlucht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 345 Misschien zag ik in
het raam van de trein
jouw gezicht wel stralen
en hoe je sprak over mij
kon ik niet horen
Misschien sprak je wel
helemaal niet over mij
en heb ik je stralende gezicht
als een hond de angst
enkel maar geroken
Misschien was het fout
om jou te gaan zoeken
en tijdens een aardse reis
te menen dat
je me wilde ontmoeten…
De stroom
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 349 Zie, mijn lief, de aarde brandt
en waar wij gaan is vuur.
Ons doel drijft verder op de stroom
van die verschroeide dromen
die jouw hart en mijn lichaam
verbonden als twee oevers
zo innig en waar
Zie, mijn lief, de hemel huilt
maar nergens zie ik graven.
Is wat ons rest niet lang vergaan
verwaait met winterregen
die al het dode vruchtbaar…
Mijn doorstoken hart
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 907 Hoe kon ik je ook houden
met mijn verschrompeld hart
dat enkel voor zichzelf
kon kloppen
Teveel was ik bezig
met het dorp in mijn hoofd
dat jouw metropool
liet stikken
Ik meende dat ik schaamteloos
van jou mocht profiteren
en dat ik jouw emoties
kon lenen
Hoe kan ik het je zeggen
met mijn doorstoken hart
dat enkel voor jou
mag sterven…