Alle inzendingen over vastbeslotenheid

ik laat je vallen nu terstond vang ik je niet meer als ooit te voren toen ik mezelf in allerlei bochten wrong om je kost wat kost te redden van hetgeen dat onvermijdelijk was…

Van een verzengend mystiek gegeven wordt het ontvangstantenne als zij lacht. Stroeve droefenis, het buitenleven verstoort te bruut die zwarte hemelpracht: ’t Maakt zwijgen aan, dat elk spreken versmacht. Het was bij haar en vroeg, zij gaf wat loog, maar ’t was eerst hij die zich met haar bedroog. Gevangen nog in flarden van een hels betoog,…

Zij lijken vastbesloten alsof zij zeggen willen wij staan er nog wij lopen niemand in de weg…

Vastbesloten naar een hoger plan. Geborgen nog in crêpepapier Ontvouwt de tijd een wonder. Geen aarzeling of angst voor groei. Het leven is bijzonder.…

adem draagt een sluier in frisheid en ik voel hoe lente mijn lippen toucheert vastbesloten te ontluiken in de schoonheid van verhemelte één moment slechts…… maar genoeg om te verlangen…

(tanka) Die Spaanse heer leunt onspannen in een strandstoel; zijn gezicht is vol zuidelijke gemoedsrust, heerskracht van de generaal.…

ze heeft zich in het huis geplant omringd door stekken cartoons en orchideeën er wordt gegroeid zegt ze vastbesloten geeft nog eens het water rond het dak is de grens de muren de bakens ze heeft zich in een huis verplant en wortelt tussen de lakens…

Buitengesloten na hooggestemde verwachting ooit binnengelaten te worden maar xenofobisme en verachting alom de deur voorgoed met zeven sloten gesloten vastbesloten elke vluchteling te verstoten nog voordat hij aan de poorten klopt, nog alvoor hij doodgezwegen wordt…

Mijn wil lag vastbesloten: anders wilde ik niet bestaan. Ergens elders liep het hart over van pijn; echter, ik kon vergiffenis schenken. Enkel de ziel van een ander mens te wenken.…

je trilt terwijl ik zacht doch vastbesloten het ritme trommel op de achtergrond vingers kennen al de grepen voordat de strijkstok in vibreren aan de snaren komt je eerste aanzet zo subtiel bepaalt de melodie ik stok en pauken iets omfloerst de finale graag nog even niet…

op dit zwijgende papier landt de hand met vastbesloten pen die het zwart op het wit wil zien watervlugge woorden springen van hak op tak achterna gezeten door ongeduldige tekens die punten op de i zetten terwijl het hoofd binnen de lijnen van het verblindende wit uit de band wil springen…

Thierry, wij hebben er alle begrip voor, nu onze grenzen nog open zijn, wanneer u toch besluiten mocht, om vastbesloten naar huis te gaan.…

Voorstuwende kracht van de wind laat je dansen op de golven van het water je steven klieft de weerstand van het diep ranke masten als een houvast de zeilen bol op volle kracht de trots van hen die jou bevaren rechtsaan voortbewegend naar je doel vastbesloten zoekend naar een haven meer je aan in rust met kalm gemoed…

Het zijn niet onze omstandigheden in verleden of heden verdriet en pijn die ons verloren gevoel bepalen ik denk dat de vervreemding van ons zelf de tol opeist die we zelf steeds betalen daarom moeten we vastbesloten zijn om ons nog meer aan elkaar te binden onophoudelijk blijven zoeken in blijheid wederkerig steeds ontdekken bevestigen…

je kijkt me aan, maar in je blik is geen ontmoeten je laat je niet meer raken door mijn woorden en gebaar het omgaan met me voel je blijkbaar als gevaar ik liet je achter me keek bij de hoek een laatste keer je lach, de felle ogen mijn thuis stond er niet meer je deuren zijn gesloten de gordijnen blijven dicht je woorden schreven vastbesloten…

Een gouden ei rust in zijn linkerhand zijn rechter houdt de toverstaf omsloten en moedig stapt hij voort, en vastbesloten op weg naar waar hij weet het magisch land De maan verlicht hem onbekende wegen eenvoudig weten is hem niet genoeg verlangt te vinden waar hij niet om vroeg te vinden om weer door te kunnen geven Het regent sterren uit…

zo had ik verder moeten gaan niet de sympathieke oude baas aan moeten spreken aan het water waarin hij mij vastbesloten mee nam de diepte in langs het groen van de lelie tegen het zilver van de voorn gleed ik steeds dieper verder van de oever totdat ik besloot dat het genoeg was en naar zuurstof verlangde als naar mijn vader…

ik staar naar het roomwitte schuim van golven die tegen klippen slaan de rusteloze zee knaagt aan het land zonder een voet aan de grond te krijgen als een ongelijke strijd vastbesloten onstuimig bij voorbaat verloren zeevogels scheren krijsend langs immense rotspartijen overstemd door het natuurgeweld lijken ze enkel lucht te happen…

De nacht overvalt mij weer ik woel kilometers lang in bed ik wil slapen maar elke keer ben jij het weer die dat belet Ik zette mijn zinnen op vrijheid vastbesloten om jou te vergeten maar ik raak jou gewoon niet kwijt jij gijzelt nog steeds mijn geweten Ik voel jou, ik ruik jou, ik wil jou, terwijl ik weet dat het nooit meer kan ik weet…

Zijn vrouw stapt kittig vastbesloten, achter hem. Welke stemming overheerst? He echtpaar verlaat dat wazige gewemel, door licht grijs omhuld, gaat naar wenkende leegte van wachtende verrassing.…

ik orakel labyrinthen spoorloos zonder hinten spreek alleen met zon en wolken om me heen de hemel is gesloten de ruimte is te groot maar ik ben vastbesloten een weg te vinden uit de dood handen reikten trokken terug omdat de hitte te intens was om te leven ze keerden mij de rug nog zie ik je lach, ogend naar de horizon herinner…

er bestaat niet zoiets als rouwen vooraf ook niet als jij weet wanneer je dood wil gaan er bestaat niet zoiets als je missen ook niet wanneer je er al een beetje niet meer bent er bestaat wel zoiets als spijt wanneer ik jou je koffers zie pakken vastbesloten dicht klikt en opneemt naar het volgende station stapt rouwen vooraf gaat niet…

Waar anderen twijfelen, ga jij vastbesloten door! Met vallen en opstaan ren jij iedereen voorbij. Niemand kan jou evenaren, zo vol vuur en energie ben jij! Ik hoop dat je je leven lang dit temperament mag behouden. Ga je eigen weg, geniet ervan, ik zal altijd van je blijven houden!…

Uren hebben we gewandeld dochter en vader vader en dochter Haar hand in de mijne de mijne in de hare hand in hand, kameraatjes Wat hield je m’n hand teder vast je liet m’n hand niet meer los stevig en vastbesloten lopen Samen de VAART er in elkaar niet meer loslaten "de HEMEL op aarde" En Midon je 'hondenbroertje' trouwe eerlijke…

Tuk op dolle extase plaatst de spits de bal op de penaltystip Bedachtzaam achteruit wandelen Cool keepers branie negeren Gierende zenuwen bezweren Vastbesloten loopt hij aan Trapt krachtig, met panache, De bal over de liggende keeper Hoog over het lege doel Radeloos zoeken zijn handen zijn hoofd Atletisch krimpt hij tot een bal ineen…

Want tijd verschuift de vastbesloten wegen en trekt zich van de wijzers weinig aan, laat gaten in het eerdere bestaan die maar met moeite worden weggezwegen. Mijn lichaam loopt voortvarend langs mij heen. Ik weet, van zoveel zaken de onthouder mijzelf in deze leemten steeds herhaald.…

Vastbesloten om in ons bed te slapen. Hij gaat tegen me aanliggen en spint. Zijn vachtig hoofdje naast mijn kalende kop. Zijn spinnen stopt, hij sluimert. Mijn nachtwereld opent zich. Vredig als een hemel. Alles is er, alles mag er zijn. Voltooid verleden, nu, onvoltooide toekomst. Zonet kwam ook het geluk binnen.…

Vastbesloten, aansluipende dreiging? Engelen juichen de overwinning; het ganse heelal is stralend verblijd. Nieuwe Wereld voor alle eeuwigheid: de mensheid aanschouwt haar schoonste kroning! De apostel brengt zienswijze in zijn stift, die vertrapten verheft, vorsten laat vallen, onrecht en zuiverheid nauwkeurig zift.…

Na enig dralen steek ik eensklaps vastbesloten de lont aan, het hout bemiddelt achter mijn rug, doet de vloot ontbranden. De horizon toont grillige stapelwolken die heel even de vorm aannemen van hypermoderne boten, fraai gestroomlijnd.…

Ik was vastbesloten om het te doen. Nu ik op school zit moet ik vanzelf een beroep kiezen. Ik wist niet wat ik wilde. Opeens wist ik dat ik arts wilde worden. Ik wou dat mijn opa erbij was.…