inloggen

Alle inzendingen over vederzacht

6 resultaten.

Sorteren op:

Aanraking

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 81
oranje lippen ruiken naar kauwgom haar tere lichaam viel vederzacht tegen me aan toen de tram pardoes optrok de donkere zonnebril verbergt haar ondeugende ogen glimlachend duikt ze in haar telefoon…
LadyLove5 november 2015Lees meer…

Aan wie seizoenen ook horen kan

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 149
Het stormt in mij, maar vederzacht resoneert het rood, hoor je de kracht, van noten, guur gestreden, in de tragiek van toon verslijten? Haar waaiend lied stuwt echos voort, die mijn binnenste doen splijten.…

rode krijtjes poezie

netgedicht
4.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 281
ik zag je dichter het was eind mei in voorjaarswarme poëzie rijpten je woorden uit je mond voorbij de zonsondergang je liet alles dragen in de eenvoud van stilte je liet je hart fluisteren in de eindeloze gratie van aantrekkingskracht,wendbaar in toekomst vederzacht in warm perspectief zelfs jouw straat staat vol beschreven met liefde in…

Ondergedompeld

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 114
Gehouwen heb ik je Uit boterzachte mergel Gewonnen in het zuiden Van ons eigen kleine land, Gevijld heb ik, geraspt, Geschuurd zelfs, en telkens Heb ik wolkjes fijnstof Uit je naden en kieren geveegd Met een vederzachte kwast Die elke paar minuten tastbaar Laat zien dat ik iets gedaan heb, Gewerkt heb, terwijl mijn ogen De vooruitgang…

Wederkeer

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 88
Tot wederkeer gedoemden in tijdelijk bestaan in vederzacht omhulsel hebt gij uw plicht gedaan De liefde te ontdekken te leren tot uw dood maar hij liet u verrekken van dauw tot avondrood Verdorven goddeloos van god los en van wereld meneer pastoor werd boos verloren reddeloos O god zijn wij verdoemden altoos in wederkeer is '…
Scherzo23 januari 2020Lees meer…

Reïncarnatie

netgedicht
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 663
Want elke dag breekt weer een prille morgen aan spant het hemels laken strak zonder één vouw klimt zonlicht langzaam hoger uit het oosten lijkt de natuur op levenskracht te proosten met helder sprankelende druppels dauw de vogels kwetteren luidkeels een samenzang als vederzachte stralen warmte spreiden bloembladeren zich aarzelend ontplooien…