oranje lippen
ruiken naar kauwgom
haar tere lichaam
viel vederzacht
tegen me aan
toen de tram
pardoes optrok
de donkere zonnebril
verbergt haar
ondeugende ogen
glimlachend
duikt ze in haar
telefoon…
Het stormt in mij, maar vederzacht
resoneert het rood,
hoor je de kracht,
van noten, guur gestreden,
in de tragiek van
toon verslijten?
Haar waaiend lied stuwt echos
voort, die mijn binnenste
doen splijten.…
ik zag je dichter het was eind mei
in voorjaarswarme poëzie rijpten je woorden
uit je mond voorbij de zonsondergang
je liet alles dragen in de eenvoud van stilte
je liet je hart fluisteren in de eindeloze
gratie van aantrekkingskracht,wendbaar in toekomst
vederzacht in warm perspectief
zelfs jouw straat staat vol beschreven met liefde
in…
Gehouwen heb ik je
Uit boterzachte mergel
Gewonnen in het zuiden
Van ons eigen kleine land,
Gevijld heb ik, geraspt,
Geschuurd zelfs, en telkens
Heb ik wolkjes fijnstof
Uit je naden en kieren geveegd
Met een vederzachte kwast
Die elke paar minuten tastbaar
Laat zien dat ik iets gedaan heb,
Gewerkt heb, terwijl mijn ogen
De vooruitgang…
Tot wederkeer gedoemden
in tijdelijk bestaan
in vederzacht omhulsel
hebt gij uw plicht gedaan
De liefde te ontdekken
te leren tot uw dood
maar hij liet u verrekken
van dauw tot avondrood
Verdorven goddeloos
van god los en van wereld
meneer pastoor werd boos
verloren reddeloos
O god zijn wij verdoemden
altoos in wederkeer
is '…
Want elke dag breekt weer een prille morgen aan
spant het hemels laken strak zonder één vouw
klimt zonlicht langzaam hoger uit het oosten
lijkt de natuur op levenskracht te proosten
met helder sprankelende druppels dauw
de vogels kwetteren luidkeels een samenzang
als vederzachte stralen warmte spreiden
bloembladeren zich aarzelend ontplooien…