Alle inzendingen over veilig wonen creativiteit

over een zee van daken zeilt een kwetterende zwaluw alleen dat wat hij vorm kan geven brengt hij naar buiten achter de loodzware deur sterft het verzwegen verhaal ik geef je de sleutels bewonder onder de witte dakrand het nest van de zwaluw woordloos toont hij je zijn huis vol verhalen…

Het krot waarin ik krapjes ben behuisd Wil ik graag voor een villaatje verruilen Waar ik mij ongestoord in kan verschuilen En waar geen vreemdeling mijn paden kruist. Ik denk dat ik mij maar eens laat bedreigen Om ook zo'n droomhuis van de staat te krijgen.…

Energiën, Vloeiend vanuit mijn ik, Beelden van schoonheid Ze drukken op mijn huid, Ze willen eruit... Banen van gekleurd licht Vertroebelen mijn geest. Wervelend in alle richtingen, Zoekend naar een vorm. Zo intens, zo enorm. Een beeld ontvouwt zich Voor mijn ogen. Een ontlading van de geest. Even zweef ik buiten deze tijd. Een moment…

uw Calimero-gehalte wordt niet netjes opgekuist binnen enkele seconden geeft u klakkeloos sneaky lage cijfers vindt dergelijke euforie misplaatst binnen diverse gedichten uw creativiteit kunt u in elk geval volop botvieren voor mij is alles pure poëzie vandaar dat ik het u lezen laat misschien valt het kwartje nu in meerwaarde…

Hier zie je het voorbeeld Van kunstige creativiteit Gevoel voor humor En inventiviteit. Om jaloers te worden zoals dat mannetje kan tillen Het lijkt mij ook een hele toer Een mandarijn zo te kunnen schillen.…

Het zit verweven in elke vezel Geestverruimend zonder de middelen Associativiteit is soms een gezel Het verschijnt zonder te bemiddelen Het moet geuit Kan zich maar beperkt verstoppen Als jong groen zit het aan de vingertoppen Het bloeit en groeit, je komt er niet onderuit Het dooft geregeld even Wakkert weer aan Zoals alles in het leven…

Vluchtelingen van ver Ze dromen van een land waar ze veilig kunnen wonen. geen land met oorlog en geweld Maar een land met vrede. waar je kunt zeggen wat je wilt!…

Er is nog toekomst voor De Gouden Kooi, Want daar zou Wilders veilig kunnen wonen Temidden van dat handjevol personen Van ongeveer een soortgelijk allooi. Of sterker nog, ik neem aan dat de rest Daar al heel gauw door Geert wordt weggepest.…

Al wat vóór ons is bedacht is oude koek: voltooid verleden tijd De consequentie van onsterfelijkheid Is: 'n Bron te zijn van creativiteit…

Mama is mooi, en de garage met mijn eigen naam erop die ik nog niet kan lezen ook mijn fiets op Koninginnedag de bloemslingers op de auto's na een dagje aan zee met alle neefjes en nichtjes alles wat ik maak en weer afbreek, hijskranen gebouwen en tekeningen Mama zegt: jij woont op de Olympus omdat je zo bijzonder bent en alles mooi…

Uit tijden waarvan ik geen idee heb of ik er onbewust van weet is in Carrara dit blok gebroken Wat voor bloed stroomt er door zijn aders? Wat roept het in mijn hoofd? Een stuk steen dat zichzelf blijft, onvatbaar voor alles dat ik probeer eraan toe te dichten Het blijft gewoon wat het is terwijl het in mij vormgedachten vormt die ik…

creativiteit verlaat het gebaande pad wees ongehoorzaam…

ze hier met drommen komen Een schaars plekje waar wilde dieren wonen Het is jouw veilige plek Waar jij je terugtrekt Niemand hoeft hier te zijn Rust doet goed en stress verdwijnt…

Ik beloof je een helpende hand te zijn in het grote huis waar je nu mag wonen. Toe, kruip niet weg, hier is het veilig ben je van waarde.…

Huiselijke echte rust is als een mooie kust om veilig te landen even niets om handen Het haardvuur dat je blust je lieve kind dat je sust je mooie vrouw die je kust Zo voelde het als thuiskomen in mijn persoonlijke dromen van vrouw en kind en wonen!…

De basis creativiteit. De hoogte niet gebouwd met talent, wilskracht, Door mensenhanden steen voor steen Inspirerend opgetrokken staat de piramide er Door mensenhanden steen voor steen gebouwd met talent, wilskracht, creativiteit.…

waarschijnlijk in een vlaag van creativiteit heeft de etaleur de etalage gevuld met herfstblad van fors formaat…

Ik heb er ouders, vrienden in, Die ik met al mijn hart bemin; Ik kan er veilig wonen; Dies zal ik dankbaar mij betonen; En, worde ik eens een man, Zo nuttig zijn voor 't land, als ik maar wezen kan.…

wanhopig op zoek naar werk en een veilig dak boven je hoofd terwijl regenten je terug willen sturen naar een land waar je niet kon leven en wonen jou wens ik dagen van vrede en alle goeds waar mededogen de maatstaf is de herberg nimmer gesloten…

Complexiteit En creativiteit Worden vaak vermeden. Een andere weg Is voor de vuist weg.…

je laat mij wonen in je woorden als ik ontheemd mijn plek niet vind me thuisloos waan en in de wereld sta als vreemdeling de ochtend neem als sprakeloos de avond als voorgoed verdaan als blinde in het licht moet kijken dan geef je rust met al je zinnen beland ik in een veilig nest de duivel en mijn zieledeuk voor even weg…

Ik wens U een jaar Als een alfabet Met alle letters van A tot Z Van arbeid, blijheid en Creativiteit Tot zegen, zon en zaligheid.…

Gordijnen kun je lang op doorborduren: Je schuift ze ‘s morgens open ‘s avonds dicht, dit ter voorkoming dat een vreemd gezicht je in je eigen huis staat te begluren. Ook wil je zeer beslist niet dat de buren, terwijl je snurkend op de sofa ligt -want zeg nu zelf dat is toch geen gezicht- je zo vanaf de straat staan te begluren. Aan ’…

als zachte armen in omhelzing zo is dit huis mijn tweede huid zuiver als het witste licht spelen kinderen met het kleine weinige in hoopvol klarende kleuren als een groot verrukkelijk geluk het huis…

wat het mooie was: een laatste trein natuurlijk obligaat haast gemist natuurlijk mijn voeten glijden weg, natuurlijk seinhuis thermostaat en schuin -net boven de eerste doornen- afgesneden cadeau gegeven: gele rozen wel gegeven en bedankt wentelen gesprekken tot een zich goed verstaan in Woerden dat, -weten we allemaal-, slechts bestaat…

In Laren is het uitgelezen wonen Daar til je bij het eerste straaltje licht Het sluimermasker zacht van je gezicht Een dag in 't paradijs gaat zich weer tonen De nimmer teruggekeerde heer B. Botje Heeft naar 't schijnt alhier een tweede kotje…

Wonen in de Rozenhofstraat wou je wel,in een smal huis met luiken en een klein balcon, een diepe tuin met ouderwetse bloemen - je naam in meesterhand geschreven op de aubergine deur. We lopen langs en kijken hoe de zon het huis belicht. In dromen is het even anders.…

Nou, hier woon ik dus 't Is niet groot Maar ik zit overal dicht bij Midden in de stad, erg handig Ga zitten Mijn polsen Ach, 't is niks Je mag het wel zien Doorgesneden Het deed geen pijn Alsof je een envelop dicht likt En je tong snijdt Wil je koffie 't Is stil Zag mezelf liggen Een dode merel op het tuinpad Kon…

Woon ik hier?' Dan staat u op, loopt naar de gangdeur toe, die openstaat, en leest uw naam voluit. Vanmiddag komt uw man, en die weet alles. ----------------------------- uit: 'Woon ik hier', 2016.…

Wie... er woont? je weet het niet er is alleen een roodstenen pand in 'n stille straat De huizen hebben er ogen van glas vitrage als een voile bij bruiden... Valt samen met het luiden van zondagsklokken een orgel in de verte .........en samenzang Ik ben bang dat de bewoners van dit pand hun God vereren -even goed-…