Alle inzendingen over veiligheid eten

Als ’s ochtends vroeg de schooldag ging beginnen, Nam ik altijd twee boterhammen mee, Om één uur dronk ik nog een kopje thee, Zo kreeg ik slechts gezonde dingen binnen. Maar ’s avonds blowden we en zonder schroom, Beminden wij elkaar zonder condoom.…

De hedendaagse voedselbusiness dwaalt Ons eten zit vol gif, soms zonder reden En nieuws daarover bulkt van strijdigheden Wie weet nog waar je pure mosterd haalt? Ik hou me dus maar aan de schijf van vijf Dan krijg ‘k sléchts twintig gifjes in mijn lijf…

Mijn tong lapt mijn bord leeg, opa vindt het niet goed – want ik meen het niet.…

Er was er eens een varken dat haast niet eten dorst hij dacht als ik straks vet ben verdwijn ik in de worst. Daarom blijf ik maar mager ik eet niet van mijn voer want een mager varken slachten dat doet geen ene boer. Al heb ik nog zo'n honger dat ik het haast besterf dan loop ik toch nog veilig hierzo op het erf.…

Ik eet als ik me rot voel Ik eet aan 1 stuk door Ik stop als alles op is Voel mij dan vreselijk goor Ik eet om te vergeten Mijn zorgen iedere dag Maar weet dat als ik niets eet Ik mezelf belonen mag Dan eet ik weer van alles En weg is weer mijn doel De walging is nog groter Een vreselijk gevoel Ik eet als ik me rot voel…

Die eten ook werkelijk niets van wat wij vinden dat zij te eten hebben. En al die oude koek, daar lachen zij om. Courgettes, jij durft! Of aubergines, het moet niet gestoorder worden. 'Zoon snijdt gezicht uit raapje' (Er stak een tong door, zijn tong en tot zover was de maaltijd overzichtelijk bedorven.)…

de waarheid wel ergens vinden na heel veel strijd maar die happen zijn zo snel genomen 't kwaad was dan alweer geschied voelde ik me alweer schuldig maar dat hielp me niet ik leefde in een vicieuze cirkel in de spiegel zag ik mezelf dan staan vol afkeer keek ik naar mezelf en at er vervolgens weer wat kilo’s aan van stilte ging ik eten…

Als zij te weinig te eten heeft wordt zij boos, hij houdt zijn mond. Toen hij honger had dacht hij niet meer aan waar hij ooit wegging. ---------------------------------- uit: 'Parmentier', 13, 2004.…

theedoek op tafel, melk in het glas aardappelen afgegoten en de bonen van het gas vla in het schaaltje, de vork naast het mes vitrage half gesloten, net kwart over zes dan boven het bord, onder het schemer van de lamp schuif ik alles van mij af, vol afschuw van de damp…

De schijf van vijf telt niet voor de hoorn van Afrika.…

Als u wist waar ze eten van maken Zou het u nauwelijks nog smaken. U bent uw leven niet meer zeker Eet daarom alleen nog keker. U bent van die ellende verlost, Als u kiest voor vegetarische kost.…

“Ik neem je mee uit eten, vandaag is toch weer heel bijzonder.” En ik, … ik wil ieder laten weten, dat ik haar zo zeer, oh zo zeer bewonder.…

Laatst ging ik eens uit eten Omdat ik honger had Ik nam 3 kroketten en 2 frikadellen met extra patat. Nee, ik nam geen mayonaise Omdat ik heb geleerd Al dat vet bij je eten Is helemaal verkeerd.…

spruitjes glimmend van een vleugje olijfolie witlof heeft een zekere trots als je er gedachtenloos naar kijkt ergens zwom een vis tegen de stroom en die ligt nu op je bord met kappertjes de regens slaan het aardappelland beetje schillen of niet,met wat jus de asperges zwemmen in boter en niet te vergeten veel peper en zout 'mon…

De laatste keer dat ik mij in die treurnistempel heb gewaagd, werd ik betrapt op een glimlach en staarde iedereen mij verbijsterd aan: eten was ernst en niet gediend van zoveel schaamteloze lichtzinnigheid.…

Daar zag ik een feestmaal Wild op een schaal Van de mensen om hem heen kende hij er geen Hij zette een streep onder 't eten en vond de droom terug Dat schreef hij voor mij op, heel vlug…

Hoe kan ik verder Als ik nog steeds denk Aan hoe jouw lippen Mijn lippen waren En ik warm en veilig In je armen lag? Waar ben ik, Dat ik niet eten, drinken, Slapen kan En ik niet weet Wat ik doe of zeg? Versuft, verstomd, versteend Sinds jouw verlies Kan niemand mij zeggen wie ik ben? Zonder jou Weet ik het niet.…

bezorgd en beschermend als je bent liet je me zien dat ik heel wat meer ben dan een lijdend voorwerp in een land van kraters en vulkanen ben jij het rustgevende meer als levensvoedende bron geef je meer dan alleen wat groen ik drijf nu veilig op de wateren van eindeloos vertrouwen op zoek naar de kracht om alleen voorwaarts te gaan…

het gevoel dat je veilig bent…

uit zout gehaald is van de watersnood in het kader van veiligheid een zoete deugd gemaakt ---en--- de zeebodem kloppend het hart van nederland tot overloopgemeente van de randstad…

Veilig in Zijn armen.…

Leuker kunnen ze ’t niet maken, veiliger evenmin, als je niet compleet de weg kwijt wilt raken + je identiteit log dan niet in op een overheidssite.…

vroeger speelde ik het leven maar de ernst haalde me in nu het donker blijft omhullen ben ik veilig binnenin daar wee moedig soms gedreven in gedicht ik open mij…

goede raad is duur en denken alleen aan de apen, van horen zien en zwijgen, want zeg nou zelf, er is niemand gebaat bij een onverdiend pak rammel krijgen en dus: hollen we weg, hard en harder tot we buiten adem zonder een spoor van schuld, de voordeur achter ons dichttrekken, want zo gaat het en zal het altijd blijven gaan, omdat veiligheid…

De politie van Rotterdam wil beter contact met de burger, vanwege ‘t onveilige gevoel, wat niet wegneemt, dat men altijd op zijn qui vive moet zijn!…

Wie eet, kan zich verslikken Als het dwars zit er ook nog in stikken Daarom voor de veiligheid Sondevoeding op etenstijd Als je fietst, kun je vallen Of fataal op een auto knallen Dus nooit meer op de fiets Is het veiligheidsadvies Ga niet meer onder de douche of in bad De natte vloer is verraderlijk glad Eén verkeerde beweging en…

bang hopend heel voorzichtig op wie daar is Het is iemand die jou ziet Omdat hij uitgekotst is Buitengesloten Anders is Hij mag niet meedoen In een hoek getrapt En ze blijven schoppen Hij ligt in jouw hoek Hij ziet jou Je staat op Je neemt zijn uitgestoken hand Je hebt geen flauw idee Waar je heen gaat Maar je ziet elkaar En je bent veilig…

De kleine winkel is donker, de voorkamer – van een oude mol.…

De kapotte buik van de vogelverschrikker: neststro, maar geen nest.…

Het woord is onverwoestbaar gestort, aangeveegd en bewaakt het heeft puisten en poliepen van keien en bomen geëffend neuzen rechtgezet en oren gewassen met regels en schaamte want niemand mag verdwalen daar is geen plaats meer voor in de Straat van het Volk want het Boek der Veranderingen leert dat er niets valt te ondernemen bij verdeeldheid…