In de diepte gevallen
door angst en twijfel
op golven van gevoel
zweven in het schemer.
Waar je dan tussen
verlangen en vechten
in het donker blijft hopen
dat licht je zal omarmen.…
de diepte in je ogen
de stilte in je stem
de zwakte in je omhelzing
maakt dat ik je ken
de zwaarte in je stappen
de leegte in je hart
de schelheid in je schreeuw
maakt mijn leven hard
de leegte in je hoofd
de zachtheid in je kracht
de ruwheid van je vingers
maakt dat ik naar je smacht
maar meer dan deze dingen
de liefde in je haat…
hoe oneindig groot was ons verlangen...
een kindje van onze liefde te ontvangen
toen het wonder zich in mij genesteld had
de Schepper ons met die zegen had bedacht
ging een diepe vreugde ons leven doorstromen
kwam de hemel dicht bij ons, op aarde wonen
een geluk zo'n schat onder je hart te dragen
die voortaan onze liefde en aandacht zou vragen…