Alle inzendingen over verander

Weet hij van haren die in slangen veranderen van babbelzieke kraaien sist hij gedichten zonder lezers? Kent hij de plaats van de strijd de verslindende macht wie achter de maskers wonen weet hij van goed en kwaad?…

ik zie hoe snel beroeps grimassen passen op nieuwkomers- gezichten waar lente jong en onbedorven binnenstuift mee eet uit de ruif die vlot geserveerd is zo veranderen specifiek kenmerkende trekjes in een algemeen herkenbaar patroon want het jeugd repertoire smijt met energie in een snel give en go terwijl in de praktijk…

Een nieuwe kijk op het leven, de verandering waar ieder altijd voor staat te beven. De verandering die de vijand en vriend brengt. Van de vijand moeten we niks hebben, maar zonder vijand komt de vriend ook niet. Het verdriet en de dood door Gods handen gegeven, zorgt dat wij kunnen gaan leven.…

denkt nauwelijks aan het grote geheel je eigen stuk bewandelen is voor jezelf al vaak teveel Dan na lang werken studeren en ijver je best doen boek je resultaat in je leven je hebt een boekje geschreven Trots laat je het zien aan anderen Ondanks tegenwerking heb je de weg die jij wilde begaan in de kern door anderen niet laten veranderen…

Hij voelt en ziet verandering. Ziet toeval bedoeling worden. Ziet angst veranderen in moed. Wij allen komen en gaan weer. Als getuigen van het leven. Wij worden en wij zijn. Dichters dromen. Schrijven. Er is niets wat een dichter mist. Er is niets wat hij hier zoekt. Hij heeft gedroomd en gezien. Waargenomen en geschreven.…

ik heb je vingers gezien de duim die bladzijde beroerde in het omslaan van de dag die in afschrift meteen de stemming weergaf het was geen boek maar de verslagen konden in hun notities heel subtiel de veranderingen van sfeer laten zien en hun consequenties voor de werkelijkheid ik heb ze gebundeld van maan naar nieuwe…

kunnen zeggen wat anderen reeds weten ik schrijf om te verjagen of in mijn hart te sluiten om niet te hoeven praten of juist te moeten uiten ik schrijf om druk te zijn of om stil te blijven om weg te kunnen dromen of angsten te verdrijven ik schrijf voor jou alleen of honderdduizend anderen om alles zo te laten of de wereld te veranderen…

De verandering, die zoveel verhult, is die van vergeten rituelen. Het is Alzheimers’ bestaan dat de broze leegte vult, die wij voortaan moeten delen.…

Vader was een oude aardappel, wees op het kaboutertje in de pinda Moeder was een gapende wonde die schreeuwde om verzorging De oudste dochter, Soen, een slapend spoor in droge aarde verzamelde afval, at en genas verborg heel kunstig haar kracht verbond via sluipende wegen Bij verandering van klimaat groeide zij uit tot een boom…

Woorden Stapelen Ontwijken elkaar Zien zinnen Te maken Zinnen Gaan evolueren Woorden Individualiseren Veranderen Binnen de Bestaande context Zo kan het Dat gedichten nooit Stil staan Stil staan Stil stan Staal stin Zo kan et Dat gedichten noit Stil stoan Stil staan Snaal stit Slaan tist…

Pupillen veranderen in kleine briljanten Mijn ogen vallen vreedzaam dicht Een glimlach berust voorgoed in vrede Al winnend verlies ik, einde wedstrijd…

Hier in voorspelde stilte ben ik draagmoeder en tegenlicht gelijk langs een alfabet vol zoenlippen vaar ik mij een lege boot naar de stille oevers lees ik jouw gedachten zwemmend naar dat eiland zwijgend in het weiland dansen mijn benen onder mijn mindere ik zie ik het zwijgen door verandering ben jij een plaatje op de…

maar het mijne is voorbij gegaan het leven heeft zin zolang je de letters ziet maar schat kom terug want zonder jou leef ik niet ben ik een steen zonder zorg en gebrek maar leef ik niet echt tot mijn spijt ben ik je toch kwijt je woorden je zinnen die mij bij blijven van binnen maar ik zal blijven denken en niet in een steen veranderen…

Een moment als geen ander, waaraan ik niets verander. De emotie werd me even teveel, nu even wachten, dan ben ik weer heel. Mijn stem liet alles horen, liet alles zien, al de onzekerheid, alle gevoel en mijn lichaam, mijn geest hielden 't voor gezien. Zo duidelijk, zo voor even, dat kleine, intense moment waar is het nu gebleven?…

ik wist met een handvol mist je blik te omfloersen nog scheen de zon maar tussen bomen kroop schaduw omhoog wij liepen niet meer maar dansten los van de aarde verloren gewicht zwevend op lucht samen liefde uitstralend in de cirkel van leven geven smolt ons tot één zag in je ogen de wereld veranderen in landen liftte geluk met…

Het was in ieder geval aan verandering onderhevig: zeer sterk. Dit werd dan op natuurlijke wijze mijn werk.…

Onze universele vriendschap is normaal niet aan leeftijd of geslacht gebonden maar de nacht is zwart nabij jouw zwervend gezicht en je gaat me niet veranderen door jouw geloof blijf ik mezelf nuchter naast dwalende rivieren in een wereld vol armoede bereik ik mijn ziel naast jouw eenvoud verbonden met de aarde ontwaar ik de waarheid…

Is een dag van verandering op zoek naar een nieuw idee. Zonder t.v. is het leven saai. Een kijkjunk die zijn onrust te lang heeft verborgen. Die radeloos, reddeloos of minder fraai geen uitlaatklep meer heeft voor al zijn zorgen. Geen idee wat het leven zou zijn zonder t.v.…

Hij werpt zich in de baan en moet onmiddellijk handelen, als hij van rijbaan wil veranderen. Iedereen holt, niemand staat stil. De tijd om uit te kijken, krijgt hij niet, laat staan zich te bedenken. Hij richt zich op de borden, die wijzen in de juiste richting en zwaaien als bezorgde ouders.…

Zo veranderen we in waanzinnigen. Zo worden feiten complotten. Zo ontstaat waanzinnigheid. Gelukkig vallen de schellen, van vele verblinde ogen. Eens zullen wanen weer worden, tot wat ooit zin en zinnigheid was.…

Mijn lichaam wordt een wrak als ik er niet voor zorg en ontevreden ben als het allemaal niet zo mooi is als het lijkt, en er van alles moet veranderen wat ondoenlijk is Overal zie ik glanzende mensen ze wijden hun lichamen als tempels van vlees, botten en bloed aan plastic schoonheid of aan iets hogers maar mijn tempel is voor mijzelf…

ik lees de wind die stormt in de regen die vlaagt met hagel als ondeugend kind ik wil stilte zien in dwarrelende sneeuw zachte vlokken die mij rust geven misschien ik ben haar moe in eeuwigdurend langs gaan wil weer vertrouwde lucht de veranderingen langzaam laat me mezelf nu zijn bedaar, ga liggen en rust uit je wispelturigheid…

ik zag je lopen met voetstappen die de aarde raakten en in contact het schijnsel van verbondenheid afgaven door licht te geven door veranderingen van de spanning lichtten moleculen op als zij elkaar raakten en zo een mensen spoor achter zich lieten dat langzaam doofde en in de loop der tijd opgeslagen werd in het silicium…

gevangen in het patroon van jouw opvoeding is het voor jou dan ook normaal om steeds voor iedereen klaar te staan maar dan onverwacht... een signaal jarenlang borduur je verder nog steeds gevangen in datzelfde patroon het is niet langer vol te houden er moet iets gaan veranderen maar hoe... men zegt gewoon eindelijk zie je zelf in dat…

het is een bewolkte nacht en ik zie sterretjes om me heen ze vallen steeds uit de lucht ik ben al door mijn wensen heen overal zijn fonkelende lichtjes die groter of kleiner worden hemellichamen die veranderen en nieuwe constellaties vormen Cassiopeia blijkt Maagd te zijn Ram neemt de gedaante van Leeuw aan dansende sterren in de…

dat de zon weer voor de wolken zal branden en de lucht wordt weer hemelsblauw de inmense regenplas zal verdampen en veranderen in morgendauw en de donkerste wolken zullen zich verplaatsen voor de kleurrijkste regenboog, speciaal voor jou…

De zee wordt mijn lichaam wanneer ik duinen in handpalmen verander; bloeddoorlopen door avondzand en vastgelijmde schaamte. Wind weerspiegelt mijn wankelen; vel over been verwaaiend tussen dikke lagen schaduw en meeuwen die vluchten.…

Waar we weer niets meer zullen denken en veranderen in de silhouetten die elke droom een dansende liefde geven.…

geef het toe ik wil ook niet stoppen,dat is echt een taboe een ander snuift lijm ik ben verslaafd aan letters die vormen een rijm op papier worden de letters een geheel ik laat het achter als mijn erfdeel niets zal er van verdwijnen een druk op de knop en er zullen woorden verschijnen met deze verslaving ben ik niemand tot last de woorden veranderen…

het geloof onvoorwaardelijk in mensen, eerlijkheid de weigering muren te bouwen jezelf ontrouw te zijn doet vaak pijn huil maar verander niet wees trots naïef is alleen jouw schaamte mijn verwijtende verklaring dat van hen niet anders te verwachten valt maakt me bang ook ik ben zo dus kom bij me sla je armen om me heen…