31323 resultaten.
de dood van een kleine leeuwerik (2)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 75 de trommelmaaier
tot de tanden gewapend
vlijmscherpe zaaier
van de jonge dood
verscheurend cyclomonster
hoor het gras schreeuwen
in het open veld
je vleugellamme lijfje
kleine leeuwerik
ongehoord blijft nu
je magistrale zangvlucht
de hoogbejaarde
eiken kijken toe
vanaf een grote hoogte
de stilte erna…
Trillend als een espeblad
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 907 Trillend
Als een espeblad
Lig ik
In jouw omarming
En ik vraag mij af:
Is dit
Een verrijking
Of een
Verarming?…
verarming
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 911 toon van taal
giftiger en bozer
tegenspraak
van mond
in vuur van
vreugde geslonken
wereld van geluk
versmald…
Geld als water 1
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 328 Graaien en verarmen.
Geld als middel
heiligt doelen.
Geven en delen.
Geld moet rollen
als materieel.
Geld moet kiemen
als zaden.
Geld moet stromen
als water.…
Tx, TTYS, xx*
snelsonnet
2.0 met 2 stemmen 136 posities die een twitteraar/ster gauw
kan posten, onze taal verarmen zou.
Men zou zelfs afgekort gaan praten straks.
Dat blijkt na onderzoek toch niet te kloppen.
(Breedsprakigheid laat zich niet zomaar stoppen.)…
Schoonheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 449 Dus dames, wees maar puur
natuur in elke vezel,
dan zult u op den duur
de vrouw zijn van een ezel.…
Geruïneerde Baronesse
gedicht
3.0 met 22 stemmen 19.810 'Als laatste telg van een vermoeid geslacht'
beheerst zij nog met souvereine nukken
het wrak kasteel met wildernis en stukken
priëel, weerspiegeld in de moddergracht.
Slechts Kee, de stijve meid, hoort soms haar klacht,
dat geldelijke zorgen haar bedrukken
en zij zich van de rheuma niet kan bukken.
Verweesd schat zij de resten van haar macht…
Taalverarming
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 212 arme oude woorden
ze gaan verloren
we laten ze liggen
als vuil in de goot
hun schat is zo groot
in tonen en klanken
verbinden het hart
met wat vroeger bood
rest steeds meer leegte
van zielloze dingen
mechanische frasen
een levenloos zingen
verstarren de lijnen
gaat weelde verdwijnen
in strakke vakken
geen zacht vloeien meer
gemist…
Economie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 38 de welvaart vaart wel
vaart wel
en vaart voorbij
gekeerd is het tij
de wel van de welvaart
mindert vaart
vaarwel welvaart
het boek is uitgekaart
het varen
is voorbij…
een moederhart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 72 de regen en de wind
konden haar niet deren
ze rende naar haar kind
door 't gejank en luidop schreeuwen
het moederhart op hol geslagen
de leeuwin op volle toeren nu
een groep hyena's aan 't belagen
haar kleine welp, het was zo cru
ze was te laat, het was gebeurd
de dierenhemel berust haar kind
haar tranen wrang, natuur die treurt
de…
De Vogels Zingen Niet Meer
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 72 Gevolg verarming en uitputting van het bodemleven, wat een belangrijke keten vormt in het algehele spel van de natuur.
Door het snelgroeiende krachteloze gras is het bijvoeren met duur krachtvoer meestal noodzakelijk.
En de veearts is vaak een vaste klant aan huis.
‘De vogels zingen niet meer’ is een slecht teken aan de wand.…
ik had je opgedoekt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 370 deurt niet dicht
nu gloort er licht
kan ik weer vrolijk kijken
weer samen zijn
genietend van het zicht
de schaduwen gaan wijken
ik was verdwaald
in kaalheid op de toendra
verloren in mijn hemelhoek
ik had je opgedoekt
verstond je taal te goed
moet mijn eigen leven leiden
ik laat de zon
weer schuchter toe
haar neergaan was verarmen…
Wanneer wij zullen naakt zijn als de zee
poëzie
4.0 met 5 stemmen 643 Wanneer wij zullen naakt zijn als de zee,
Het blad, de boom, de ster, de maan, het licht,
En als de nacht zo diep en ruim en echt
En als de atmosfeer oneindig;
Wanneer wij hebben weggestuurd, wat ons
Weerhoudt te zijn zo open als de ruimte,
Wanneer wij, woorden-vollen, zullen zijn
Zoals het woordeloze naakt en echt,
Dan zullen wij de…
VAN DE NATUUR
poëzie
5.0 met 1 stemmen 974 De donkere verroeste blaren maken
Aarde in november weder vruchtbaar.
Alom gespreid liggen de plassen bloed,
De ritselende bloedstroom ruist,
Wanneer de wind de gele bodem veegt.
De bomen worden zienlijk kaal, alleen
De kruinen van de sparren staan nog vol
Van waaiers; fijn gestoken vorkjes aan
Een tak, pluimieren zij omlaag, of kruiven…
De wilde herfst komt langs de velden vegen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 491 De wilde herfst komt langs de velden vegen,
De nachten worden jagende, de maan
Heeft haar blauw zilvren wapenrusting aan
En giet een stalen schijnsel langs de wegen.
De mensen worden kleiner; ingekeerd
Tot zich, huivren de smal geworden bomen ;
Hun dunne hoofden, naar het licht gekeerd,
Voelen lichaamssappen worden lome.
Er is een…
Irene's open brief, de tante van WA!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 uiteindelijk tegen ons zal keren
de tante van onze majesteit Willem Alexander
voelt natuurlijk de werkelijkheid als geen ander
ik adviseer haar te fuseren met Marianne Thieme
in een nieuwe partij voor mensen, natuur en dieren!!…
Winterkoning
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 474 17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren,
dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld,
een kleine winterkoning kleurt de struiken,
ik voel dit tere en slordige hoopje veren
oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld,
kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt,
dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje,
grootste woorden helpen nu niet…
Mijn heide
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 215 Als de zon schijnt
over mijn mooie hei
Komen gedachten in mij
en verdwaal ik
in stilte en rust
Geniet van het een zijn
met de natuur
Vergeet ik elk uur
en hoop dat ik niet verdwaal
of de weg kwijt raak
Maar kom altijd op het juiste pad…
winters moment
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 278 kristallen transformeren
op bevroren water…
zonnestralen weerkaatsen licht
op een klein wonderlijk theater
fruitig geel en groen
laten zich vooral gelden…
gekleurde nevel zweeft
verder boven uitgestrekte velden
een moment van schoonheid
die weldra zal wegkwijnen…
wanneer de zon straks
weer volop gaat… schijnen!…
regen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 166 wat donkere wolken drijven samen
de hemel wordt plots hel verlicht
gekraak, gedruis … een bliksemschicht
een foto waard, die luchtopname.
in mum van tijd, wat tellen later
als hemelsluizen opengaan
verlangen akkers drooggestaan...
naar bakken vol met regenwater.
de regen daalt nu heftig neder
het levensvocht voor vele dingen
laat dier…
Vertraging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 Ik heb zoveel asfalt gezien
Zoveel wegen
Zoveel snelheid
Zoveel ondoordringbare stenen
Ik heb met zachte handen
in de verbeelding
het landschap uitgedacht
Alles was vloeibaar
Meerduidig
Alleen maar stroming
van een rivier naar zee
Kijk hoe de kleuren zich vermengen
met lucht en water
Hoe de horizon verdwijnt
Niets is hetzelfde…
Tussen herfst en winter
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 207 Tussen de herfst en winter overheerst
verarming in verzwijgend leven.
Zonder zon en weinig warmte,
geen gezelligheid, geen groeiend groen.
Tussen de herfst en winter waar
de somberheid de saaiheid ontsiert.
Waar de miezerigheid een matheid bevestigt
waar veel leven stervend schijnt.…
De dood, dat is, niet meer de zon zien
poëzie
4.0 met 5 stemmen 762 De dood, dat is, niet meer de zon zien, is
Niet meer de sterren zien, aan hoge nachten,
De dood, dat is het niet meer mogen wachten,
De ochtendschemering, de duisternis.
De dood, dat is, het niet meer mogen zijn,
De dood, dat is, het niet meer mogen denken,
De dood, dat is, niet meer bewust U schenken
Weg, te worden tot een ander zijn.
De…
Gods aangezicht het is...
poëzie
3.0 met 4 stemmen 711 mijmerij,
God is een doodslag, wreedheid en de list,
God is de werkelijkheid, die zich vergist,
De beving van het komende gebeuren,
De lichte laaie gloed, het peinzend peuren,
God is de vrouw, de man, het kind, het dier,
Hij is de sneeuw der bergen en het wier,
De wijde lucht, het alom vonkend vuur,
Er is geen God, er is slechts de natuur…
Eens zal ik redevol zijn
poëzie
4.0 met 2 stemmen 471 Eens zal ik redevol zijn en als gras
Eenvoudig en zo zuiver als het licht,
Wanneer ik wonen zal, in eerbied op
De wijde aarde voor mijn kleine broeder.
Spreek niet van Liefde - Liefde is te veel,
Spreek niet dit tedere oneindig woord,
Dat mij maakt bevende en stamelend,
Spreek slechts van Eerbied - spreek van hem,
Daarvan - wanneer…
Er is een stem gekomen...
poëzie
4.0 met 1 stemmen 295 Er is een stem gekomen uit de stemmen
Veler vogels, zingend in de morgen,
Uit de klankroepers van de hoge dag,
Uit de kleurzaaiers op de witte ruimte,
Uit de verheugden is een lied ontstaan,
En kleine mensen op de aarde horen,
En kleine stappers op de bergen zien,
Zij zien het zwevende alom ontstijgen,
Zij worden zelve zwevenden, die…
Sneeuw
poëzie
4.0 met 1 stemmen 716 Vlokken, vlokken, vlokken,
gesteven schuim,
met scheuten en schokken
door 't ruim!
Ze zakken
bij pakken,
en, als er wind in zit,
waaien ze, waaien ze,
draaien ze, draaien ze, -
de lucht is donker van wit.
Eenbarelijk buien!
De grond wordt zat;
en dikker kleven de kuien
wat.
Ze leven,
die losse wittigheên!
Ze wervelweven,
ondereen,…
Avondrood brengt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 155 een rode gloed
betovert
een stille avond
na geflirt
tussen
zon en zee
wordt de horizon één
met rustig
kabbelend water
fenomenale kleuren,
weerspiegelingen
van roodoranje
geboren uit liefde
van natuurelementen
drijven eindeloos
mijn geheugen
legt vast
al dit moois
op mijn netvlies
voor eeuwig
gebrand!…
de nevelbrug
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 179 In een landschap wild en onbedwongen,
vloeit een beekje vol verlangen.
een prille lentezon laaghangend,
belicht een brug, in neveldraad gesponnen.
het klare water zo zacht kabbelend,
zocht kronkelend zijn weg naar zee.
zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee,
de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen.
het onbekende van dit woelig…
Het algoritme van het brein
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 128 Het algoritme van het brein
als machinekamer
dendert voort
Nooit was de vernietiging zo groot
De schoonste bloem vermaalt
in rekenkundige modellen
Een mooie wereld ging ten onder
Een starre geest telt onze dagen af…