Alle inzendingen over verbannen

na jaren van vergeefs verlangen heb ik tederheid verbannen in koele zinnen ver het zoete minnen bevroren dromen nooit uitgekomen verpakt in geur en kleur veilig achter de gesloten deur met staal en ijs bouw ik een paradijs verberg mijn spijt in ontoegankelijkheid…

na een attente positieve noot laat... in een slapeloze nacht bleek ik onterecht verdacht van muiterij op een fiere stoere boot. gekrengd in al zijn doen en laten besloot de grijze wijze kapitein mij te kielhalen in schone schijn, alvorens wat verstandelijk te praten. dus ietwat gesard en compleet verward viel ik onrechtvaardig uit zijn…

ik vond de sleutel van je hart hij lag op de verkeerde plek een ander huis een andere stek mijn wereld kleurde helemaal zwart dit kon ik bijna niet geloven mijn toekomstdromen gingen stuk geen sprake meer van dat geluk is er nog wel een god hierboven ik was verbannen uit je hart nooit gedacht dat ik zo zou lijden het heeft geen zin hier…

de boterlampen verbannen de duisternis enig in haar soort…

wie leest mijn dromen nog na ’t afknakken van de tak in volle bloesem van vroege herfst verbannen naar een woordengraf…

Gevochten in een arena van emoties Verbannen uit een landschap van verlangen Verdwaald in een laan van tranen Vergaan in een graf van verdriet…

Een hemelse glimlach siert een bleek, grauw gelaat vochtige ogen staren in een denkbeeldige wereld vol dromen, beelden en kleuren steeds langer zoeken wanhopige vingers krampachtig houvast in de bevrediging die het vergeten voedt het verlangen om oneindigheid maakt de geest krankzinnig verhitte gevoelens branden in gepijnigde…

Rita Verdonk als Minister van verbanning geeft de celbewakers meer ontspanning!…

Julia ging op een laat nazomerstrand tegen al haar goddelijke zusters in die haar heimelijk zonder tegenzin verbanden naar Grote Mensenland, naar dat roerige toch verlaten oord waar zij moest leven als niet meer kind dat geen oplossing voor het raadsel vindt van waarheid die het ware vermoordt, het Goede dat het Schone verstikken mag -…

( voor Marcel Proust ) Het boegbeeld van de geheel vermoeiden, de weerlozen in een zinlloos tumult, geteisterd door fysiek verval. Een hoge ziel paradeerde over de puinhopen van een vluchtig verglijdende tijd en het al te oppervlakkige. Zijn droevig gelaat werkte als een magneet voor de vele beelden die hij tijdloos maakte, bezielde. Hij zag…

moeten scoren onder de brug, in een portiek waar zijn dood wordt geboren een lichaam, dag en nacht ziek Verslaafd aan de verdoving een geestelijke verhuizing bewust een levensberoving infecties en vergruizing De naald, maar ook de pijn steekt hij weet zich nooit meer te ontspannen elk contact met familie ontbreekt zij hebben hem eeuwig verbannen…

Zelfs de maan slikt haar verzilvering in en laat zich eervol verbannen.…

Naakt door slechts de naaktheid, omgeven door slechts de omgeving, verbannen door slechts de verbanning. Ogenschijnlijk de knopen geteld, keer op keer de pyromaan geweest, stilistisch te werk gegaan, maar ik ben geen inboorling.…

Ik ontwierp mij want ik bemoederde het woord zoogde de letter verschoonde het leesteken en trainde het woord zindelijk Hun zichtbaarheid was violentie hun aanblik decimeerde mijn verte hun schriftuur beletterde mijn verstomming en hun lectuur belas mij de school…

De boten doorklieven het mediterrane water Aan boord mensen die ten dode zijn opgeschreven Verbannen naar het eiland van grafstenen Hier moeten zij tot de dood met elkaar leven… Als vee worden zij bij elkaar gedreven door de poort van verlatenheid In een eenzaam lijden zullen zij sterven Tranen schreiend in bitterheid… Langzaam wandel ik…

Ik weet wat ik doe stoppen kan ik niet mijn gevoelens worden verbannen totdat niemand ze meer ziet wraak wil ik nemen wie doet me dit nou aan ik wou dat ik gevoelens had dan kon ik tenminste mijn mannetje staan…

Verbannen en vergeten tussen ijskristallen muren Vertwijfeld warmend aan gedoofde vuren Broos, toch onbreekbaar ...dit bevroren hart Hoop, neemt afscheid ...als de nacht verstard…

eenzaam in de nacht geen ster die knipoogt of even naar me lacht geen maan van goud die mij begroet of van mijn schaduw houdt er is enkel het zwart verbannen door duisternis voel ik me zo eenzaam in de nacht!…

Verbannen uit mn ziel Vergaan in alle glorie. Kleine tranen verbergen mn gezicht. Ben ik sterk? Een woord van steun, weggegooid. Een glimlach, verminkt. Hoop, verdwenen....…

Toen indertijd de Nederlandse Jood Naar Westerbork in Drenthe werd verbannen Had niemand weet van snode Duitse plannen, Dat dat het voorportaal werd van hun dood. Wie Westerbork als pretpark afficheert Die heeft van de historie niks geleerd.…

Oninteressant In een hoekje geschoven Vergeten voor even Soms mag ik te voorschijn Mag ik even klaar staan Ervoor zorgen dat de verveling verbannen wordt Toch zou het eens fijn zijn Als er eventjes zomaar gedacht werd aan mij…

Ik wil jou verwijderen wissen uit mijn hoofd de vlam die nog wakkert moet worden gedoofd Ik wil jou verwijderen je echt nooit meer zien niet meer aan je denken omdat ik dat niet verdien Ik wil jou verwijderen mijn hart is moegestreden jou voor altijd verbannen want ik heb genoeg geleden…

'n Kind, dat vroeger wat onaangepast was Werd, bij gebrek aan begeleidingsplannen Algauw naar 'n speciale school verbannen Opdat het een docent niet meer tot last was Gezien de plannen die zich nu ontrollen Blijkt, hoe de tijdgeest met een kind blijft sollen…

vertel het niet verder anders worden we verbannen! ik ben ik. ik ben iemand. iemand zijn is bedreigend, want ik heb een naam, derhalve publiekelijk. ik hoor mijn naam een leven lang en dus ben ik iemand. IK ben ik ben iemand. wie ben jij? ook een leven lang?…

Uit vrije wil heb ik mezelf verbannen, Ook dichters moeten eventjes ontspannen.…

De optiehandelaar staat op verdwijnen Tenminste, in z'n overdreven vorm Beeldschermhandel (eind dit jaar de norm) Doet Beursplein 5 tot stilteplaats verkwijnen Nummertjes en opgewonden mannen Worden naar de darkrooms toe verbannen…

kerstmis was verdrietig niet meer de blijde boodschap althans voor de goede verstaander de enkeling hij zag de monddode beelden in de kerststallen en hoorde daarachter een zacht weeklagen van verbannen stemmen de anderen zongen nog een tijd lang hun liederen…

Daar Rusland het door doping heeft verkloot En al die lui met gedrogeerde lijven Voor straf in Rusland achter moeten blijven Wordt voor de rest de winstkans flink vergroot. Ons landje reken ik op voorhand rijk. Dat zit dus goed, maar nou nog de praktijk……

Wie gelooft nog in tirannen die mensen om wat ze geloven naar gevangenis of hel verbannen; wie gelooft nog in orders van boven? En wie gelooft in dat ene en grote gebod: liefde voor de Naaste is liefde voor God? Misschien is dat wel het grote wonder: dat de orders dan komen van onder!…

Een prachtig schilderij, zes witte mannen Een drietal daarvan lurkt aan een sigaar Het gaat hier om een treffend tijdsbeeld, maar Er staat geen vrouw op, dus het werd verbannen De rel kwam in de pers dus men hing vlug Het doek (of toch: de schaamlap?) weer terug…