Alle inzendingen over verbroken

In schier onmogelijke taal gaat het gerucht dat wat verbroken of gebroken is zijn eigen schoonheid heeft en niet verloren is. Dat staat vast, onomstotelijk, zegt het gerucht.…

Je koffiekop bleef liggen, Roerloos op het parket, Alsof het nooit, Met brute kracht, Van de tafel werd gestoten. Alsof je nooit, Boos opstond, En ik niet huilde, Toen de deur werd gesloten.…

Ongeschreven wetten zetten een streep door onze diepe vriendschap die langzaam wegsijpelt uit mijn hart groen gekleurde jaloezie van opgedrongen kant steekt maakt stinkende wonden die zullen helen met de tijd de littekens blijven zichtbaar…

in mijn Hof van Eden flirten met het licht van Haagse Schoolschilders. en de nobele nimf Eva vereert mijn adamsappel en slikken wordt moeilijk en praten lukt niet meer en ik verlies alle puntjes op alle i'tjes, maar vind er twee terug om te plaatsen op de 'ij' van het woordje 'paradijs' waar Eva en ik zijn aanbeland. en het…

het blad waar ooit beloften op bevestigd werden lijkt te zijn verdwenen in ’t vroege ochtendlicht waar vale geheimen zich onkreukbaar wanen reit zonlicht onbezonnen de kamer in om dromen te verdonkeremanen…

Ze trok zijn aandacht, maar liet die vallen, en toen -- raapte ze scherven.…

toen de sneeuw verdween werd de stilte verbroken in en om me heen…

Verbroken woorden Bestaan alleen uit letters Geen herinnering…

Het wereldrecord van Slovenië is hierdoor verbroken. In Espelo is het record verbroken, Men bouwde maandenlang met veel geduld Een zesenveertig meter hoge bult, Die ook nog ritueel wordt aangestoken. Chapeau, wat men in Espelo daar fikste: Ze hebben mooi de langste en dikste.…

De betovering Verbroken! Mijn droom Als flarden nevels Weggeblazen! Op de golven Der wind Uiteengespat!…

Ik zie het in je ogen ze bekijken mij zo ijskoud ik kan lezen wat er staat, lief zie dat je niet meer van mij houdt Ik kan het niet meer veranderen kon ik maar mijn leven dromen dat wat er tussen ons is gebeurd had allemaal weer goed gekomen Ik weet nu, wij samen zijn een boek dit is was ons laatste hoofdstuk teveel ezels-oren in de liefde…

Mijn kaars brandt aan twee kanten het vuur vlamt verteerd door gedachten Verlicht en verloren verwacht toch verdwaald verdoofd en verspeeld vlinders vermoord Een vlucht naar het einde gezwommen verzopen vechtend tegen de stroom in vermoeid verbroken ...…

Op het spoor Een zwaaiend handje Heel even maar En toch zo duidelijk Even verbonden Met een moederhand Ineengestrengelde vingers Klein en groot Woest verbroken Getrokken uit de veiligheid Heel even maar En toch zo duidelijk In de trein Een zwijgend mondje Ogen die spreken Een vuist gebald…

Een jaar lang kwam je in mijn leven en we deelden, op een afstand welliswaar; Lief en leed. Als twee kometen die, uit oneidige verten, even in elkaars baan samen, de weg vervolgden. Maar plotseling keek ik opzij De mail, chatbox of msn en zag dat jij er niet meer was. Verdwaalt of uit de koers geraakt? Mijn massa is te klein om je nog…

de vlam is steeds lager, het vuur is bijna uit, de antwoorden steeds trager, onbegrip waar je op stuit, hoe heeft het zover kunnen komen, al die jaren leken zo goed, niets is er over van de dromen, en nu maar zoeken hoe het verder moet, maar kijk eens in de spiegel spontaan, voel wat je ogen jou zeggen, jij hebt je best gedaan, dus je…

diep van binnen weet jij heel goed, dat jij hem moet vergeten, naar voren kijken dat moet, weg met het verleden, jij ja jij weet heel goed, dat jij haar moet laten gaan, naar voren kijken dat moet, jij zult op eigen benen moeten staan, maar mijn god voor beiden doet dat pijn, pijn om alles te moeten laten varen, want samen was het ook…

Ben mezelf voorbij gelopen Zo ongenadig hard voorbij gelopen Door alle grenzen heen Mezelf uit het oog verloren En ook jou, en ook jullie Zie ik niet meer, Heb het contact verbroken Zonder het zelf te beseffen - Heb alle records verbroken, Score niet meer waarneembaar In de tijd, ik heb buiten mijzelf gerekend, Ben terecht gekomen…

Een kreet om aandacht In dit onfeilbare landschap De betovering is verbroken Rivieren verdrogen Tranen stromen in de meander naar De Dood…

Ik heb mijn ketenen verbroken Ik ga mijn eigen weg Mijn lot ligt in mijn hand Ik ga de toekomst tegemoet Vanaf nu ben ik vrij…

De relatie verbroken de samenhang zoek het praten werd schelden het fluisteren werd schreeuwen het ging niet meer uit elkaar, de belofte van alles te willen delen is voorbij.…

Nog een leven vol met dromen, met beloften die zijn verbroken. Vriend, je stierf veel te vroeg.…

ieder half uur wordt de stilte verschrikkelijk verbroken met een KNAL spat één mens stuk één land mijn mijn land betaald met onze handen…

De koorden waarmee jij me bindt, zijn sterker dan mijzelf. Ik kan ze niet verbreken, ook niet nu jij er niet meer bent. Het lijkt alsof ze sterker worden, hoewel de tijd verstrijkt en ik te oud wordt om nog lief te hebben. Herinneringen blijven verschijnen, ze willen niet verdwijnen. De koorden, vastgebonden in mijn jeugd, zijn nog dezelfde…

Amerika heeft altijd wel iets geks: Omdat daar een relatie werd verbroken Heeft een mevrouw wat bomen aangestoken Met, naar men zegt, de bonsbrief van haar ex Terwijl die bossen juist verloren raken Omdat haar vlam het maar NIET uit wil maken…

Blijf bij diegenen die je een beter mens maken Omdat ze naar je luisteren je begrijpen Een band die nooit verbroken wordt Blijf bij diegene tot het donker is zodat je zelf weer genoeg sterren kan zien…

Woorden hard woede fel gifangel gestoken De cirkel is rond de rechthoek scherp lijnen gebroken Liefde blind horend doof relatie verbroken…

openen zich de bloemen van de magnolia Ze zijn door zon van hun bolster ........ontdaan Het zegel van lente als door een hand -onzichtbaar-verbroken Witte sterren tegen 'n schuchter blauwe lucht ....zonder maan.…

een appel een val een afstand de verbroken band een leven los van de stam en toch hebben die appels iets blijvend gemeen ook al zijn ze nu vrij losgelaten helemaal alleen de een voelt de ander net iets beter aan ook al zullen ze verschillende wegen in slaan hun band verbroken door rijpheid en tijd gedwongen herinnert aan dat waar ze…

Eenzijdig werd het convenant verbroken, De RUG zit nu behoorlijk in het nauw. Als dierproef heb ik kwarteltjes getest: Het proefdier kwartel smaakt mij opperbest.…

Een bloem opgesloten in een hart is nooit een bloem geweest hij heeft gebloeid hij gaf de Geest een egoistisch bloemenkind dat nooit een ander heeft bemind circuit gesloten nooit verbroken de vreugde in de kiem gesmoord.…