14 resultaten.
als god
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.348 als god
de god is
van weleer
en meer
nog van de tijd
die komt
dan lijdt
geen twijfel
dat - verd...! -
hij ook mijn
god is
en nog meer
mijn schepper van weleer…
Driekdag, 21 mei
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 171 Alsof hij niet meer hoog staat aangeschreven
Werd dit jaar onze Driekdag afgelast
Men vond dat zo'n feest niet bij pinkster past
Ik ben terneergeslagen thuisgebleven
Als troost dronk ik op Driek een Vinho Verde
En hoorde plots zijn stem, hij bromde: merde!…
FOR WHOM THE BELL TOLLS
snelsonnet
3.0 met 37 stemmen 2.125 Movila Verde, honderd klokken bonzen.
Daar luisterde, diep in gebed verzonken,
een misdienaar naar hoe die klokken klonken.
Het trof hem diep, vooral die éne bronzen....
“Waar is mijn GSM”, vroeg hij bebloed,
“ik heb wel dertig kilo bel-tegoed.“…
Driek van Wissen
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 185 Haast tien jaar her dat jij, Driek, ons verliet
Je verzen blijven onverwoestbaar goed
Incluis hun fijne vinho verde-gloed
En ook je beeld verdween níét in het niet:
Met lach en kloeke baard en vlinderdas
Staar jij naar ‘t mooiste meisje van de klas…
Vinho Verde
gedicht
2.0 met 137 stemmen 43.410 zet dit, mijn wijnglas water, voor het raam
en laat het staan, laat het water staan
tot u er niet langer door kunt zien, daardoor
echter, in de welving van het glas
om het water, wel het herfstlicht zilveren ziet
laat het nog een wijle staan, nee, afblijven, laat het staan
tot u door het opgehelderd water opnieuw het glas
niet ziet en door…
Verslag van een spannende wedstrijd
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.973 De golven van Cape Verde
spelen badminton met zilveren vissen.
De golven zijn ferm,
de vissen spartelen van genot
onder de slagen van hun rackets.
Er staat veel op het spel:
de zon is een bokaal
op de bodem van de baai.
De golven storten zich
onvermoeibaar in de strijd,
de vissen kreunen.…
De trein gaat ras voorbij
poëzie
4.0 met 1 stemmen 371 De trein gaat ras voorbij met schrille kreet,
Verstoort geenszins de wijde, diepe rust,
Ik denk aan hen, die ginds in lief en leed,
De vrede dreven, al dan niet bewust.
Zie hier wellicht het allerzoetst behagen,
Dat ooit het voorrecht van een mens kan zijn,
De blijde vrede na de boze plagen,
Het welig tieren van het mijn en dijn.…
NORMEN VAN FATSOEN
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 764 Je gaat de waarde er van zien
in heel je verd're leven
normen van fatsoen,
gebruik ze, in je korte mensenleven...…
Clima nova
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 55 .
________________________________
Hoe zuidelijk klinkt cabo
vinho verde
Van Baskenland tot Andalusië
En d' oceaankust van Galicië
Doch lange droogte bracht er veel te berde
In plaats van 'villa nova'
etiketten
Is men er 'clima nova' op
gaan zetten...…
Vakantiebericht
gedicht
4.0 met 15 stemmen 9.632 Wij dronken onderweg in Portugal,
per dag tenminste één fles Vinho Verde,
maar meestal twee en doorgaans nog een derde,
want drie is toch zo'n heerlijk rond getal.
En daar wij dan pas werk'lijk dronken werden
werd nummer vier besteld als spoedgeval -
'of is dit nu ons vijfde flesje al?…
De Optimist
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.539 Vannacht ben ik luidkeels midden
in een gedicht op het Minervaplein
zittend op de meisjes van Perdu
van mijn gazelle gevallen
Hoewel volgens de regels van 't spel
opgepompt bleken de stemranden
te hard voor m’n villanella
zodat de bloedbaan ontframede
Hoogtijd met de stoplappen op rood
mijn zwengel klem in de krimpkous
tussen spatbord…
Opa
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 400 Jaren lang heb ik gedacht dat ik geen opa had
Maar zelf had ik er nog nooit bij nagedacht
Dat ik u nu een aantal jaar goed heb leren kennen en het nu voorbij is
Nu weet ik pas hoe je, je voelt als je een dierbaar iemand mist
De dag dat ik hoorde dat u in het ziekenhuis lag
Raakte ik helemaal van slag
Mama ging naar Cabo Verde om naar u toe te…
Survivalkit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 59 een rijker ingezetene
van onze hof van Holland
zal zeggen "mijn entreepas
van de villa verde veda"
een chique de friemel weduwe
"de code van de ophaalbrug
van mijn château prima de luxe"
Ach lieve heer, ieder het zijne
mors aequat immers omnia
dood of de gladiolen, maar
ook ik neem voor de zekerheid
mijn have en mijn goed
in…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.332 En onder 't kreupelhout praatte een bron
Stil voor zich heen, een kind, en toen hij zag
Ons luist'ren, werd hij heel stil, maar een lach
Ritselde nog van verd're wateren.
Ook zagen we een nestje, waar de hen
LAg naast het haantje, de oogen toe en veer
In veer -- maar verder haastten we ons we$ecirc;r.…