32 resultaten.
Een verdoolde.
poëzie
3.0 met 23 stemmen 6.542 Nu is zij dood - -
ze was van mij,
ze leefde jaren aan mijn zij
en kende nauwelijks mijn taal;
haar leven was een vreemd verhaal.
Zij kwam een avond met een lach
en bleef ook na de eerste dag;
zij is mij met een lach verschenen,
na vele tranen ging zij henen;
ik gaf haar meer dan kleed en brood…
Nu is zij dood!
Nu is zij dood - -…
Verdoold
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 173 in de witte wereld
waar zon en maan
elkaar kruisen
is een uitgang niet
voor de hand
liggend
veranderde vrijheid
ongewenst
in gevangenschap
eindeloos dolend door
onherkenbare
gangen
hopend op een
weg terug
naar hier…
EEN VERDOOLDE
poëzie
4.0 met 3 stemmen 782 Nu is zij dood
ze was van mij,
ze leefde jaren aan mijn zij
en kende nauwelijks mijn taal;
haar leven was een vreemd verhaal.
Zij kwam een avond met een lach
en bleef ook na de eerste dag;
zij is mij met een lach verschenen,
na vele tranen ging zij henen;
ik gaf haar meer dan kleed en brood...
Nu is zij dood!
Nu is zij dood!…
Vox nihili
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 48 Genakend uit het niets
verdoolde zadeloze
sirenisch parvenu
van klankillusies
obscuur verborgen
boventonen
eucalyptisch
zonder clair
onbespiede zelfexpressie
overwonnen huiver
aan nog geen korrel
graan ontstegen…
pop aan een draadje
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 166 marionet
met verhalen in een
netwerk van draden
l’histoire se répète
haar ziel bloedt leeg
het verdoolde kind
vrouw en moeder
verstrengeld in het web
van slachtoffer en dader
dodelijk verenigd
tot één geheel…
Gij hebt ter wereld zoveel schoons geschapen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.953 Gun mijn verdoolde zinnen eindlijk rust.
Laat mij één nacht lang en gelukkig slapen.…
Godenwoning
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 78 Een desolate woning
van de goden
Heeft kostgangers doch
geen wordt er ontboden
Was 't de Verschrikkelijke
Witte Sneeuwman
Verdoolde zonderling in
Tora Bora
Of Zarathustra, zonder Tijd
of Hora?
Ik vrees dat het geen mens
is maar een leeuw, man!…
Hunnebedden
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 353 ode aan de doden
uit een ver verleden
onder grijszwarte stenen
kolossaal
de gele brem
verbergend
naar God zoekend
dwaalt hun ziel
boven korrelig zand
de hei
kleurt paars
hun aura
verdwaasd
hun geur kwijt
zonder lichaam
verdoold
vechtend vol afkeer
tegen verder verval
leven
is zolang
geleden
Hun
eeuwige vraag
waar…
Als de dood en gladiolen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 161 Geloof mij
op de zondagochtend
na een halve croissant
aan kruimels in mijn haar
zijn het jouw ogen
en handen, niet
en toch gelaakt
als een oor en ooggetuige
al vluchtend
gelijk met de dood
maar onafgemaakt
noem me niet meer
als laatste te lispelen
in mijn oor of gelijk
aan het afgelegen naspoor
van verdoolde kruimels
van…
Het is het kind in mij...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 779 Het is het kind in mij
dat niet bevatten kan
hoe het verdoold geraakt is
in de tijd
ik leef
maar ben ik wie ik ben?…
Goya etst de hertogin van Alva met een negerkind
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.407 Lang had hij naar dat hart gedongen,
Francisco van de Spaanse school,
Penseel en handen uitgewrongen, -
Nu is hij in een ets verdoold.…
Niet gestelde vragen aan vader
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 183 Ik denk ik moet hem vragen
wat zijn levenswaarden waren
wat mijn moeder hem vertelde
waar zij beiden in geloofden
of ik hen niet dikwijls kwelde
of door angst zij nooit verdoolden.
Ik denk ik moet hem vragen...…
Maritiempje
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 362 hier eindigt het land
en groeit het water
als een vrije gedachte
van een zomerkind
wie zwijgt legt goud
in de mond
een schrijver haalt zilver
maar over de golven loopt Hij
die ik ken, zo lang ken
geoefend door eeuwen
houd ik Hem te vriend
een verdoolde jogger
rent zich de dood op de hielen
hij bidt om winst
om knarsloze…
HET MINNEN IS EEN ZELDZAAM SPEL
poëzie
3.0 met 31 stemmen 6.205 In 't korte, 't is een vreemde pijn
in Venus' hof verdoold te zijn.…
EEUWIG EENZAAM
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.385 Wat klaag ik om mijn eenzaam lot,
Schoon Lief, en dat ‘k u nimmer vinde
Op mijn overal verdoolde tocht?
Gij waart toch ’t Ene dat ik zocht,-
Schoon ik ’t in vele vormen minde –
In d’ eeuwige eenzaamheid van god.…
Onderweg
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 234 door z’n kijker
om tenslotte te beslissen:
moet ik de koers verleggen
of toch gewoon rechtdoor
hij klimt in het getouw
tot halverwege de mast
hier zou hij verder kunnen kijken
maar zolang hij de kijker niet omdraait
zal hij het doel niet dichterbij halen
wie opent de ogen van de ziener
wanneer die blind blijken te zijn
wie helpt de verdoolde…
ZELFGEVOEL
poëzie
2.0 met 3 stemmen 855 En rondom daag ik mijn verdoolde wensen
Voor mijn gezicht, waar zij het vonnis wachten
Van mijn omhooggestreden, richtend Ik.…
Altijd en overal
poëzie
3.0 met 2 stemmen 513 Gij zijt de gloeinde dadenlust
Des Morgens en de koele rust
Bij 's Avonds vredevolle duistren;
'k Weet oovral uw aanwezigheid,
Wààr ook verdoold en te allen tijd
Voel ik uw âem en hoor uw zoete fluistren.
--------------------------------------
uit: Onze Eeuw, jrg. 13 (1913)…
HEMELVAART
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 De Heiland toont zich soms in Hemelse glans
aan volgeling of verdoolde zondaar
om te duiden op schone, wachtende kans.
Al is het leven van de christen zwaar,
uit Nieuw Jeruzalem daalt reeds een lichtkrans,
waarin woorden ruisen: " 't Komt voor elkaar."…
NACHT
poëzie
4.0 met 1 stemmen 587 Zelfs de breed gebogen lijnen
van de bomen zie 'k niet meer;
Eenzaam glijden bootje en schipper
over donkre stroom, zo ver,
En het lichtje dat in top zit
is als een verdoolde ster.…
Red ons Kluun!
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 59 Hoezeer wij allen moeten giezen
Verdoold zoekt dwaze remkes
't ridderspoor
Mutant met mutus, spruw in tondeldoos
Met alumetten in zijn hand
een roos
Lonkt koolmees tevergeefs
naar 't doofmansoor
Hoe droef moreel voor waar
en opportuun
Den ezel prikt geen steen
ten tweede male
De landrot wil die rutte kiel
gaan hale
O help…
Dicht langs een bongerdhaag schichtte een pruimensnaaier
poëzie
4.0 met 3 stemmen 580 Maar, de open lippen strak in zijn verdoolde kop,
sliep aan de lauwe berm een schuwe armoedzaaier.
De zomernoen was heet, de hemel trilde laaier
En groener rankten zich de bellen van de hop.…
Vredige kerstnacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 190 Als straks de klokken luiden door de stille nacht
Loopt hij eenzaam door de kille donkere straten
Hij komt van ver en niemand die op hem wacht
Hij moest huis en haard en familie verlaten
Nu loopt hier verdoold als een ontheemde
Nergens wacht een rust plek of een warme haard
Hier is hij slechts een paria niets dan een vreemde
Slechts herinnering…
Tranen.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 900 Werd gij, verdoolde! der deugd weer getrouw;
Buigt gij boetvaardig u neer;
Biecht gij uw schuld in een traan van berouw?...
Heil u! en zondig niet meer!
Mij treffen marmeren tomben niet; neen,
'k Zie ze wangunstig niet aan;
'k Vraag aan mijn vrienden geen ijzer of steen...
'k Wens op mijn graf maar een traan!
Zalig!…
Ballade
poëzie
2.0 met 7 stemmen 2.115 Alleen ben ik, dan bitter, dan gelaten,
Alleen ben ik en schuw mijn kwijnend leven,
Alleen ben ik, verdoolde uitermaten,
Alleen ben ik en zonder vriend gebleven.…
Knip-oog
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 Als een verdoolde zombie stond ik voor het aanbod
van de vruchtensapjes en bestudeerde ik hoeveel
procent van dit en dat erin zit. Opeens zag ik
in de verte een jongedame naar mij toe lopen.…
Litteraturalia
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 64 exemplaar van Lancelot
Der boerenduvels en der keerlen god
Verwijlend in Gruuthuuse manuscripten
Ligt in rechtschaepen naeckte adamsglorie
Vast aan de boei der duivelin Quisitie
Om droefheyt der melancholie te weren
Die schand der zucht tot lustigheyt verschromen
Ontsloten int Latijn de Ysengrimus
En Reynaert, fellen metten roden baerde
Verdoolde…
Ik ben een vrouw
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.044 ‘Om de zucht, die ik eens vond,
om d'onuitgesproken woorden,
die verdoolden op de boorden
van tomatenrode mond.’
‘'k Weet mijn ogen zijn mijn machten,
waarom wilt gij, dat hun stralen
dieper zin U zal verhalen
dan de heugenis der nachten?’…
Een dolende gids
poëzie
4.0 met 7 stemmen 2.344 O gij verdoolden, jong en klein,
Zult gij een Nieuwe Gids ons zijn?
Gij, die op alles schimpt en scheldt,
Wat door u-zelf niet is gesteld!
Die spot met dicht- en zedenwetten,
En leeft van ontucht en sonnetten!
Pas op! - Weet, dat de Heer zal treffen,
Wie ingebeeld zich durft verheffen.…
Kerstnacht
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.763 Verleid, verdoold, langs ongebaande sporen,
zoekt iedereen de weg die niemand vindt,
Ach, komt alhier, en in de stal geboren,
aanschouwt de Weg,de Waarheid, in dit Kind!
Van Oost en West uit alle hemelstreken,
staat op en komt! niet langer meer gedraald;
Een schamel Kind komt onze banden breken!…