2941 resultaten.
In dit huis wil je blijven wonen en sterven.
gedicht
3.0 met 62 stemmen 23.227 Nu zijn ze verdwenen ergens in jou, op een plek
Waar ze niet moeden dubben en peinzen
En waar ze in een lieve stilte luisteren
Naar een lang ironisch verhaal.
Ze overwegen te verhuizen naar je kinderen.
-----------------------------------------------------------
Uit: 'Ten westen van Eden', 2002.…
Weg in het niets...
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 2.370 Je bent gewoon verdwenen,
weg in het niets...…
Liefdesverdriet
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 603 Waarom is liefdesverdriet zo pijnlijk
Wat is de reden dat het bestaat
Mijn hart is op van al die tranen
Ik wil zo graag dat het over gaat
En als ik dan weer denk aan toen
Dat wij samen zo gelukkig waren
En dat dát juist verdwenen is
Dat is met geen woord te verklaren
Waarom is liefdesverdriet zo pijnlijk
Waarom krijgt mijn hart geen rust…
Mijn afscheid
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 2.229 Daarmee ben ik niet verdwenen
tussen de levende planten
En het gebit van de steen
Verander ik langzaam in aarde,
Pas daarna heet ik niets meer.
Lees me dus nog één keer
In de vertragende paring.
Herhaal mijn gerangschikte zinnen
Tot ik niets meer beteken
En zonder een zin op je wacht.…
Knuffelmuur
gedicht
4.0 met 49 stemmen 18.342 Haar koude voetjes verdwenen
binnen een half uur,
Je kunt ze nog steeds zien dansen
op de knuffelmuur.…
ongeluk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 652 zijn weg versperd door tegenslag
alleen een mist in zijn gezicht
nog nazwaaiend met de witte vlag
en zijn ogen op de toekomst gericht
was alles opeens verdwenen
als de lucht in een ballon
die, wanneer men erin prikt
niet snel genoeg ontsnappen kon
grote katers in zijn denken
door een bom van ongeluk
hij viel neer in het verleden
maar…
Deze is voor jou..
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.504 Spijt gutste door alles heen,
lange duisternis toen jij verdween.
Spijt zal mij altijd achtervolgen,
jij was mijn eerste en mijn liefste
die mij compleet heeft verzwolgen.
Je laatste glimp ver voorbij,
je wazig beeld verscherpt in mij.
Hoe langer ik je niet kan zien,
des te meer ik mijn gemis bedien.…
Schapen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 783 één is er niet
twee wel en drie
en honderd maar
dat ene is verdwenen
ravijnen dorens duisternis
geen antwoord op haar roep
kuilen huilen droefenis
een halo in de troep
de weg gaat hoog en ver
weg van twee tot honderd
maar liefde klautert verder
de berg af tot verwonderd
voeten vallen over
waar was je…
Partituur voor een partizane
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 234 jouw schaduw
laat ik
onaangeroerd
doch je warmte
schilder ik als een zomer
op mijn rusteloos behang
jouw blikken
bewaar ik
in de koelte van mijn ogen
en je vingers
strooi ik als toetsen
over een piano
je voeten
loop ik achterna
in verdwenen sporen
en je handen
draag ik als kralen
rondom mijn hals
maar je stem
leg ik…
Apocalyps
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 ik raakte
dingen aan
om me heen hun
echtheid verdween
in stof
aan mijn handen
glansden restanten
waar chaos verscheen
ongeordende
vormen vulden
de ruimte zonder
enige wetmatigheid
hersendood
zieltoogde nog
stervend leven in
bandeloos bewegen
weg was wetenschap
beschaving en cultuur
de apocalyps sloeg
triomferend het laatste…
Haar unieke licht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 er ging een galerie
aan mij voorbij
alleen zij was er niet bij
verdween in een
vluchtig beeld waarin
haar ziel heel even naar mij keek
zij tekent de
beladenheid van stilte
waar alleen expressie spreekt
uit een ijlte
die met kleuren
ingehouden warmte speelt
na een ontdooiend begin
openen ogen en gezicht
kom je binnen in haar unieke…
Innerlijke krijs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 299 innerlijke krijs:
Hoe bedacht men gedachten
die wijzen op nut en streven
Nu ik veracht al de rationelen
en volgens wijsheid dien te leven
Wat is het meer dan hoop
verpakt in alles van het heden
Vroeger staat nu voor dat
wat we zo fout en slechter deden
Ons nu is later ook verleden
En alles wat ons tot ons
maakt zal in het later zijn verdwenen…
Duister leven
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.186 Ik verdween in het verleden
Verdwaalde in mijn utopie
Waar zekerheid illusie was
Vond geen ‘mij’ hier in het heden
Voor eeuwig dwaal ik nu rond
In het duister van mijn geest
Levend tussen vervlogen schimmen
Is het waar ik uiteindelijk erkenning vond
Het licht laat ik nu achter mij
Omarm de kille leegte
Die mij langzaam doet verstenen…
woordwijzers
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 302 de lente is heen
in dit stilleven van
woorden
onmachtig weggegleden
zoals een glinstering op het water
veroverd door de nacht
waar stemloze vogels, zwartgepluimd
in leegte graven en uren tellen
opnieuw en opnieuw
tot elk geruis verdwenen is, zelfs
in mijn diepste slaap
of misschien wacht ik onbewogen
op de wind, veel verder…
in zonnestralen
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.141 Zie ik je schim
In schaduwen verschenen,
Zoekend kijk ik in het rond
Voor dat je bent verdwenen.
Naar jou, die altijd voor me klaarstond,
Naar jou, waar ik het meest om gaf,
Naar jou, die er altijd weer voor me was,
Naar jou, verbleekt in schitterend zonneschijn.
En ik, nog niet beseffend,
Dat ik als enige die figuur kon zijn……
Gevaarlijke bekoring
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 136 Ik ben wie ik ben
dat wil ik nog zeggen
nu mijn vrienden zijn verdwenen
trek ik mij terug
in de gevaarlijke bekoring
van een emotieloze natuur
met een laatste peuk in mijn handen
toog ik mij naar de spiegel
om mijn ego te ontwaren
in diepere sobere kilte
ontvloeit mijn zaad
eenzaam uit mijn gedachten
in dit festijn van leegte
weet mijn…
De moord
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 320 Die werd wakker,
schreeuwde 'ga heen'
en met een klap,
was ie verdwenen!
een kort leven
voor een mug!…
Warenmarkt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 135 grauwig staat hij daar
de kassa telt zijn jaren
hij is zo vreselijk moe
al bijna eenenzestig
hij doet niet meer aan Sint
laat staan een Kerst vol sfeer
al zijn illusies verdwenen
in pakpapier voor klanten
met gebogen droeve schouders
zijn zijn dagen zonder vreugde
week na week krijgt zijn vrouw
hetzelfde bosje rode rozen…
Gebed van een vader
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 314 mijn kind, verstrikt geraakt
in het zwarte loverwoud
kale armen omklemmen haar
het hoofd leeg, de ogen koud
mooie woordenfluisteraar
hij heeft haar meegezogen
met takken haar huid gekerfd
vilein zijn zinnen gelogen
help mij Heer, het pad te vinden
waarlangs zij is verdwenen
laat mij haar tranen drogen
stervend op de koude stenen…
Gebed van een vader
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 564 mijn kind, verstrikt geraakt
in het zwarte loverwoud
kale armen omklemmen haar
het hoofd leeg, de ogen koud
mooie woordenfluisteraar
hij heeft haar meegezogen
met takken haar huid gekerfd
vilein zijn zinnen gelogen
help mij Heer, het pad te vinden
waarlangs zij is verdwenen
laat mij haar tranen drogen
stervend op de koude stenen…
Vage figuren
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.101 Helderheid die is verdwenen toch
zijn het nog beelden uit een verleden
ze willen terug komen in het heden.
Maar ze worden niet meer bereikt
het blijven gedachten vergezeld door
schimmen uit een vroegere tijd.…
Dood
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 586 Alsof je dood bent
zomaar verdwenen
Zonder een bericht
nam jij de benen
Alsof je dood bent
en niet meer bestaat
Jouw geur vervlogen
mij hier achterlaat
Alsof je dood bent
mijn hart zo gekwetst
Jouw leegte opvullen
is al wat mij rest
Alsof ik dood ben
dat raakt me het meest
Het lijkt nu net………
of ik er nooit ben geweest…
Het hout is hard
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Het hout is hard
de klink verroest
mijn haar verward
in mij kookt het woest
De sleutel verdwenen
ik kan duwen wat ik wil
mijn ogen wenen
in mij is het stil
Krakende scharnieren
en dubbele glazen
ik zeg gedag tegen mieren
niets kan me meer verbazen
Een nieuw geschilderd kozijn
walmen verse verfgeur
alleen op een groot plein
ik sta…
twaalf uur
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 235 de tafel droeg een lepel, bonen en een bord
jouw handen droegen niets
slechts leegte tussen vingers
een verloren woord hing in je ogen
ik droeg jou
en wie je was
gaf mijn weten opdracht
in jouw nood de hand te zijn, die
leven bond
machteloze happen pap
verdwenen
in jouw weggedwaalde mond…
Jij wees me
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 276 De last van het verleden verdween
mijn hart voelt nu licht en vrij.…
Jij wees me
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 529 De last van het verleden verdween
mijn hart voelt nu licht en vrij.…
Droom van een kamermeisje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 Hij was bloot
en hij wou 't met 'r doen, maar ze bood,
toen z'n plasser ging staan,
hem een opblaaspop aan
en verdween. Z'n verbazing was groot.
't Was seksgenot dat-ie begeerde,
zodat-ie de pop snel probeerde.
Hij kon tot z'n spijt
toch z'n kwakje niet kwijt,
daar de seksbom meteen explodeerde.…
De winter smaakt wonderlijk..
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 562 Verdwenen zijn de oneffenheden
nu de lucht een smeltende toverbal versnoept
boven een met veel kleur getrokken landtong,
laat haar winters oog geen tranen vallen
in het met weids gemak omgeven decor,
een intens gevoel maakt zich meester
over de stilte met kleine staken
schuin omhoog getrokken..…
Heimwee die ik achterliet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 500 De tafel niet gedekt
Het onbeslapen bed
Alleen de leegte
Die aanwezig was
Nadat onmin hoogtij vierde
En de verdraagzaamheid
Verdwenen was, en het
Naast de rommel vooral
De heimwee was die
Ik bij je achterliet
inspiratie:
prof.…
Over nieuwsgierig.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 231 Daar sta ik dan als koe
Al het gras is plotseling verdwenen
Ondanks dat de afgelopen tijd de zon
noch steeds volop had geschenen.
Waarschijnlijk krijgen wij als koe
Ook van de klimaatverandering te lijden
Maar mogelijk eet jij mij op
En verlos mij zo uit mijn lijden.…