8452 resultaten.
Als ik er niet meer was
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 492 Als ik er niet meer was
Zou men mij dan vergeten
Zou men vergeten
Hoe ik eruit zag
Hoe ik rook
Hoe ik klonk
Hoe ik lachte
Als ik er niet meer was
Zou men zich dan alleen
Mijn verdwijning herinneren
Of ook hoe ik was
Hoe ik eruit zag
Hoe ik rook
Hoe ik klonk
Hoe ik lachte
Als ik er niet meer was
Zou men dan nog aan mij denken
Als…
laat me onder je vleugels
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 Laat me verdwijnen onder je vleugels
in een slaap van ongerepte warmte
Laat me verdwijnen
in de slagen tegen mijn borst
Laat me onder je vleugels
in de engte van een zware herinnering
naast je verdwaalde voeten
Laat me verdwijnen als mijzelf…
Jenny
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 Jenny heeft mij op onze eerste ontmoeting gekust,
toen ze opsprong uit de leunstoel waarin ze zat.
Diefachtige tijd, die nooit en te nimmer rust
mij te beroven van de fijne uurtjes die ik ooit had.
Besef dat ik daardoor vaak moe en verdrietig ben
en dat de meeste levensvreugd in mij al is geblust.
Grote dief, pak nu op mijn oude dag andermaal…
dementie
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 704 herinneringen
verdwijnen
het verleden
zakt weg
een geschreven boek
gaat
bladzijde voor bladzijde
ten onder…
Ode aan Heit
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.543 Nu dat hij is heengegaan
Leven wij met de herinneringen
Die we als ijssculpturen uitgehakt
Hebben zodat ze stralend in het licht staan.
Toch zullen ook de herinneringen
Verdwijnen als ijs dat smelt.
Als een nieuw seizoen komt
Met het licht en de warmte van
De liefde.…
Zoals
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.618 Zoals de herinnering
aan dode mensen
verdwijn ook jij bij stukjes
na de spullen verdween
de gedachte van hoe
je stem klonk
foto’s laten zien hoe je eruit zag
maar ook daar ben je nu
toch een vreemde
Zoals dode mensen
verdwijn ook jij
--------------------------
verlorenwoorden.web-log.nl…
Als een boeket
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 150 Van een afstand kijk je toe,
volgt het pad van je herinnering.
Laat alle bloemen bloeien,
en kleur en klanken samenvloeien.…
Jouw ogen...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 132 Maar herinneringen blijven, dat mag,
ze laten jou eventjes herleven,
brengen een beetje zon
op een regenachtige dag.…
'In de leegte'
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.537 In de leegte
is de herinnering;
De zon onderbroken
door boom en blad,
de geur van leven,
van zacht groen
en helder blauw,
de herinnering aan jou;
De sterren in je ogen,
die daar verdwijnen,
jouw handen op de mijne
en zoete woorden,
die niemand anders,
niemand hoorde…
Verdwijnen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.161 Mijn liefde voor jou
zal verdwijnen,
door de jaren heen
zal 'hij' op een ochtend,
pril als een bloem in de ochtend dauw
verdwijnen als een wolk zo grauw.
Omdat jij mijn liefde onbeantwoord laat,
mij onbemint laat.…
Zal met ons samenzijn
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 777 spoor van mij bevat
Of zal je je herinneren
hoeveel liefde ik voor je had…
Verdwenen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.121 De één na de ander verdwijnt
als met de Noorderzon.
De zon als enige alleen
maar aan de horizon,
maar klimt elke dag opnieuw
omhoog.…
De zon ...voor Anna Rutgers.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 462 De zon die mij verwarmt
op deze nieuwe dag die de
kilte van mijn dromen
weer zal laten verdwijnen.
De zon wijst me steeds de
goede weg als ik verdwaal
in het donker waar alles
in woorden is verstild.
De zon zal nu ook voor mij
gaan schijnen mijn onrust
voorgoed laten verdwijnen
zodat ik rust in mezelf vind…
spoorslags verdwijnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 onder loden luchten
dwars door velden van
knoop-en duizendblad
sporen op stalen banen
lange treinen een
spoorslags verdwijnen
naar Asgrauw-land waar
het pokdalige
gezicht van de dood
loodwit aan prikkeldraad
hangt…
een meisje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 133 wat we weten is:
in het veld is een put
hij laat geen sporen na
onder het sneeuwdek
een put waarin zij verdwijnt
waaruit ze niet terugkeert
onder een onberispelijk sneeuwveld
geen teken van wat er gebeurd is
misschien bestond zij niet
of stapte ze in een trein en verdween
liet ze haar naam achter op een beslagen raam
geen bewijs…
verdwijnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 60 blijf maar nog even
zoek een schuilplaats
voor alles wat verdwijnt
herken de lege plekken
hang de metaforen aan
de wilgen in het aanwassend
duister blijf nog even tot
de nacht haar onmetelijke
armen spreidt…
Albino
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 90 slechts een enkele keer
ik weet nog dat het zo
een van die avonden was
die de zomer samenvat
ik weet nog waar je zat
dichter bij mij dan je ooit
was geweest maar toen
daar zat je dan langs me
op de oude stenen tuinmuur
je haalde je neus op voor de
vogels voor de vleermuizen
voor elk zoemende beest
je keek alleen de nacht in
ik…
Verdwijnen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 910 Ik wil zijn zoals de ondergaande zon,
Even weg van al mijn zorgen,
Ik wou dat ik dat even kon.
Weg kruipen voor even.
De maan die neemt mijn plaats wel in.
Ik ben weg, verdwenen in het niets,
De maan, mijn grootste hartsvriendin
Want haar kom ik nooit tegen.
Zij zweeft in een andere baan,
Komt nooit wat van mij tegen,
Blijft veilig bij…
niet verdwijnen....
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.275 stel ik mij vragen
waarom dit huilen
liefde zoekt
die zichtbaar is
vinden mijn dromen
geborgenheid
die ik omhels
bij het ontwaken
is er de twijfel
of morgen verschijnt
in het zoeken
naar eeuwigheid
vraag ik de nacht
zekerheid
wat eens gegeven
nooit verdwijnt…
Verdwijnen
netgedicht
3.0 met 1132 stemmen 76.378 Ik kom steeds dichter bij je
telkens, keer op keer
voel ik me meer verdwijnen
totdat ik explodeer.…
verdwijnen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 738 weg
ver weg
naar een strand
een eiland
een ster
overal
waar maar leegte heerst
en mijn eigen leegte
niet opvalt
zodat ik kan zijn
wat ik voel
en weet
wat ik ben:
alles
en tegelijkertijd
niets…
Verdwijnen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 741 Hoe verdwijn ik?
Hoe kom ik terug?
Een met die leegte...
dein ik op de lucht.
Ik zweef en lach,
gewichtloos,
langs de luchtstromen van de nacht.
Koude stralen langs mijn handen,
ongrijpbaar, onzichtbaar.
Hoe verdwijn ik?
Hoe kom ik weer terug?…
verdwijnen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 952 Ik wil verdwijnen
Verdwijnen naar een plek waar het rustig is
Vol met geluk bovendien
Naar een plek waar geen verschil is
Waar iedereen er hetzelfde uit zal zien
Ik wil verdwijnen
Zonder dat iemand het merkt
Zonder dat iemand me mist
Zonder dat iemand me zich herinnert
Alsof ik nooit heb bestaan
Ik wil verdwijnen
En alles hier vergeten…
Verdwijnen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 791 Ik wil weg, ver hier vandaan,
Gewoon verdwijnen, gewoon weggaan.
Alles achterlaten, geen pijn, geen verdriet,
Even geen problemen of ellende in het verschiet.
Was het maar zo gemakkelijk, kon het maar,
Het leven zoals het nu is, is zo vreselijk zwaar.…
Verdwijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.124 Alsjeblieft, verdwijn nu uit mijn leven
uit mijn hart en uit mijn dromen
ik geloofde weer heel even
dat het allemaal goed ging komen
Niets bleek minder waar
jij bent door en door slecht
dezelfde egoïstische leugenaar
waar ik niet langer voor vecht
Ik voel nu onderhuidse haat
en kan wel janken bovendien
ik wil dat jij nu weg gaat
en jezelf…
verdwijnen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 boven het water
verdwijnt de vogel
in het grijze hemeldak
de ochtend breekt aan
alles is gezegd
leen mij je oor, liefste
je zwijgen is zo licht…
verdwijnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 de wereld krimpt
bij zo veel stille
uren op de dag
een droom op zoek
naar houvast valt
ontredderd uit de lucht
we raken verloren
in een mengsel van beelden
woorden en wie we waren
het wassende water
verorbert het land
het land wordt weer water
eenmaal in de wolken
zie je niets
tijd om te gaan…
Verdwijning
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 345 Stel dat ik verdwijn
eerst een week, dan een maand,
stel dat ik niet meer verschijn,
wel een jaar lang.…
Zeer
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 864 Gebroken is het woord
dat tranen
laat verdwijnen
met
gedachten die wegglijden
als onze stilte niets meer deelt,
het verdriet in elke herinnering
dankbaar meekijkt
en ik zwijg zolang zwijgen
niets verandert.…
Jij blijft
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 154 Jij wees naar de lage mist
hoog daarboven de bomen
Niet weten waar je precies bent
oplossend in herinnering
Een donkere vogel verschijnt
om in jou, wit te verdwijnen…